Στο μπλογκ της «Προοδευτικής Δημοτικής Κίνησης Ερμιονίδας» διατυπώθηκε η άποψη ότι η ενότητα του χώρου είναι «από τα αρχαία χρόνια» και έτσι η επανασύνδεση των δύο δήμων της Ερμιονίδας έχει λογική συνέπεια η οποία βγαίνει ως συμπέρασμα και...
....από τα τοπικά βιβλία και τους συγγραφείς. Δίνει δε μια πολύ περιορισμένη βιβλιογραφία εξωφύλλων για του λόγου το αληθές.
Τα ομηρικά χρόνια η περιοχή έχει περισσότερες της μίας «κρατικές οντότητες» που μετά μάλλον συναποτελούν την πόλη των Ερμιονέων. Όμως μαζί με τα νησιά της.
Από τα μέσα του 18ου μ. Χ. αιώνα, λόγω ειδικής οθωμανικής πολιτικής, τα νησιά μας είναι το κέντρο και η Ερμιονίδα στο σύνολό της «η απέναντί τους ακτή», η δική τους ακτή. Μετά το 1928 και για πολλές δεκαετίες ο χώρος αυτός είναι ένας.
Έτσι από τα βιβλία βγαίνει το συμπέρασμα ότι ένας είναι ο χώρος μας «Η Ερμιονίδα με τα νησιά της» και συγχρόνως «Τα νησιά με την απέναντι ακτή τους». Δεν βγαίνει το συμπέρασμα ότι είναι μόνη της η Ερμιονίδα.
Ιστορικά δικαιωμένο είναι ένα ΚΟΙΝΟΝ όλων των κοινοτήτων της Ερμιονίδας και των νησιών Ύδρα, Σπέτσες. Άλλωστε το έπος της Εθνικής Αντίστασης (τα σχετικά βιβλία δεν αναφέρονται στο εν λόγω μπλογκ) αφορά ολόκληρο αυτόν το χώρο και μάλιστα και το Πόρο με την Τροιζήνα.
Ήδη την Ερμιονίδα την περιορίζουμε και κακώς. Τα νησιά τα περιορίζουμε και κακώς.
Λέμε για τον Ανάβαλο και κανένας δε σκέφτηκε ότι ο Ανάβαλος πρέπει να περάσει στην Ύδρα. Μιλάμε για παραγωγές αλλά ποτέ δεν σκεφτόμαστε πόσο μεγάλες αγορές για μας είναι τα νησιά μας και τι μεγάλη υπόθεση είναι για τα νησιά να έχουν απέναντι πάρκιν και λιμάνι για εύκολη πρόσβαση των τουριστών σε αυτά.
Πια πολιτική θάλασσας και αλιείας μπορεί να σταθεί χωρίς τα νησιά;
Ποιός πολιτισμός χωρίς την Ύδρα;
Επειδή η πολιτική κατεύθυνση της «Προοδευτικής Δημοτικής Κίνησης Ερμιονίδας» είναι αυτή που είναι και προαπαιτούμενό της μια Ερμιονίδα «οπου αιώνες σφυρηλατείται η ενότητά της μεταξύ Κρανιδίου – Ερμιόνης» δεν σημαίνει ότι αποδεχόμεθα όλοι αυτή τη μισή αλήθεια επειδή έτσι θέλει ο Καλλικράτης.
Να σημειωθεί δε ότι και στον τοπικό τύπο και στα βιβλία σαφέστατα έχει διατυπωθεί η άποψη ότι Ερμιονίδα, Τροιζήνα, Μέθανα, Αίγινα, Πόρος, Ύδρα, Σπέτσες, είναι μια ιστορική περιοχή που κάλλιστα μπορεί να είναι ένας ευρύτερος δήμος και μάλιστα προσανατολισμένος στον Πειραιά, γιατί εκεί είναι οι παροικίες μας. Είμαστε όλοι πολύ μακριά από τον κάμπο του Άργους (και ψυχικά) από τα αρχαία χρόνια.
Ας μην ξεχνάμε ότι είμαστε όλοι ψυχικά ενωμένοι μέσω της Μητρόπολης Ερμιονίδος, Τροιζηνίας και Νήσων.
Έρρωσθε,
Βασίλειος Γκάτσος