'' Τι φαίνεται να είναι ο Καλλικράτης; ''
Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
1. Σοσιαλιστικό παχύδερμο. Ο κάθε συνδυασμός για να κατέβει στις εκλογές χρειάζεται από 50 μέχρι 100 υποψηφίους. ‘Πλέρια’ δημοκρατία, γιατί έτσι δίδεται η ευκαιρία συμμετοχής στα κοινά όλων των πολιτών που μέχρι τώρα ...... Αυτό έχει όμως και την εξής ανάγνωση: Ο συνδυασμός υποκύπτει και εξαρτάται απόλυτα από τις θελήσεις και τις συμφωνημένες εκδουλεύσεις 50 έως 100 οικογενειών, πιθανόν και σογιών. Δηλαδή 5-10 αξιοκράτες και ικανοί να φτιάξουν έναν συνδυασμό θα εξαρτηθούν απόλυτα από το μεγάλο πλήρωμα που τελικά θα επιβάλει τις θελήσεις του.
2. Διοικητικό παχύδερμο. Εδώ στο Ερμιονιδιστάν 3 συζητούν και ... 4 διαφωνούν. Τι δημοτικό συμβούλιο να γίνει με 27 άτομα τα περισσότερα ανίδεα για τις σοβαρές υποθέσεις του δήμου; Δεν αρκούσαν 11 άτομα; Τι είναι όλα αυτά τα νομικά ή μη νομικά πρόσωπα, οι πρόεδροι, οι πάρεδροι κ.λ.π.; Μια αγροτοτουριστική επαρχία 10000 κατοίκων είμαστε. Περίεργη βέβαια. Ο Δήμος της είναι φτωχός, σε αυτήν κατοικούν και επενδύουν οι πλουσιότεροι Έλληνες, έρχεται πρώτη σε οφσορ εταιρίες, υπάρχει φτώχια και μεταναστευτικό ρεύμα ντόπιων προς ξένες χώρες, αλλά μεγάλη έλλειψη εργατικού δυναμικού που αναπληρώνεται από 2000 περίπου μετανάστες από όλα τα μέρη του κόσμου! Όμορφη και παράξενη πατρίδα ....
3. Αυτοτρεφόμενο παχύδερμο. Δηλαδή με το πέρασμα του χρόνου όλο και παίρνει βάρος. Αμοιβές αιρετών (σπανίως όμως ερετών), αμοιβές προέδρων, συνέδρων, συνεδριαζόντων, διαβουλευομένων, δεματοποιούντων ων ουκ εστί αριθμός. Συν τις αμοιβές προσωπικού, μόνιμου, έκτακτου, με σύμβαση, κ.λ.π. που πάσχει από γνώση, ειδίκευση, ειδικότητα, κ.λ.π. Συν το νέο φρούτο των αμειβομένων συμβούλων κατά ειδικότητα.
4. Διαβουλευόμενο παχύδερμο. Κάπου 50 άτομα συνιστούν την επιτροπή διαβούλευσης, εκ των οποίων 12 φυσικά πρόσωπα με κλήρο, όπως στην αθηναϊκή δημοκρατία και τα υπόλοιπα εκπρόσωποι συλλογικοτήτων. Δηλαδή αν φτιάξουμε 100 συλλόγους παραπάνω η επιτροπή θα έχει 150 μέλη. Και για να διαβουλευτούν πρέπει να πάρει έγκαιρα ο καθένας έναν πλήρη φάκελο με τα θέματα να τα μελετήσει, να εμβαθύνει και μετά να διαβουλευτεί για να βγει η ....διαβούλευση η οποία φυσικά δεν δεσμεύει κανέναν. Άντε μετά να μαζευτούνε σε απαρτία και να βρεθεί και αίθουσα.
5. Μη διαυγές παχύδερμο. Όλα στο φως μέσω της Διαύγειας, αλλά στην πράξη όλα στο σκότος. Δηλαδή στη Διαύγεια πλήθος λεπτομερειών, αλλά κανείς δεν ξέρει πόσο κόστισε η λειτουργία του δεματοποιητή το 2011, ποιος πληρώθηκε για να τον λειτουργήσει, πόσους τόνους σκουπίδια δεματοποίησε, πού βρέθηκαν τα λεφτά για την λειτουργία του, πόσα απορρίμματα μείνανε δίπλα του χύμα, πόσα ανακυκλώσιμα υλικά φύγανε εκτός Ερμιονίδας, τι χημική ανάλυση έχουν τα ζουμιά του. Κανείς δεν άκουσε ποτέ τι έγινε με την εκκαθάριση των δημοτικών σφαγείων. Το μόνο διαυγέστατον είναι ότι για όλα φταίνε ο κύριος Σφυρής και ο κύριος Λεμπέσης και στο βάθος ο ιδιωτικός τομέας και τα στελέχη του και το καπιταλιστικό σύστημα.
6. Αμέριμνο και πονηρό παχύδερμο. Εδώ ο κόσμος χάνεται και η Πολεοδομία του δήμου αντί να υποβάλλει έκθεση για την πολεοδομική κατάσταση του δήμου ως χώρου κατοίκησης και εξοχικής και άλλης κατοικίας, με υπόμνημα ζητάει.... ενίσχυση της υπηρεσίας με πλήθος υπαλλήλων! Ο Δήμος Ερμιονίδας ακόμη περιμένει κάπου 12 ειδικευμένους υπαλλήλους που θα προέρχονταν από τη διάλυση της Νομαρχίας Αργολίδος! Ο Μπούταρης στη συμπρωτεύουσα καταγγέλλει το απερίγραπτον της υπηρεσίας καθαρισμού και απορριμμάτων του δήμου του και καταφεύγει στον ιδιωτικό τομέα και στον Δήμο Ερμιονίδας θεωρούμε της καταφυγή στον ιδιωτικό τομέα ως προδοσία ....του σοσιαλισμού! Περίεργο που κατά την τελετή των αρίστων μαθητών και των επιτυχόντων στα ΤΕΙ και ΑΕΙ δεν τους δίνεται η συμβουλή να μην γίνουν ποτέ στελέχη ιδιωτικών επιχειρήσεων, να μην γίνουν ποτέ επαγγελματίες που ρισκάρουν και κερδίζουν, αλλά να μείνουν δια βίου πιστοί στο σοσιαλιστικό ιδεώδες: εμπλέξου στα κομματικά γρανάζια, μεταπήδησε στο δημόσιο και όλοι οι δρόμοι θα είναι ανοικτοί, εν τιμή, για σένα. Γιατί και όταν αποτυγχάνεις ως δήμαρχος, ως βουλευτής, ως πολιτευτής, μια θέση υψηλόβαθμη και διοικητική σε περιμένει, ως ... αγρανάπαυση, για να μην επιστρέψεις στα τετριμμένα της παλιάς καθημερινότητάς σου. Και το κυριότερο: Θα έχεις πάντα δίκιο!
7. Απολιτικό παχύδερμο. Ξαφνικά ξεχάστηκε το πολιτικό χρώμα. Όλοι ένα για το καλό της Ερμιονίδας. ΄Ο,τι συνέβη στην Ερμιονίδα συνέβη από μόνο του, νομοτελειακά που λέγαμε παλιά, χωρίς πολιτική ευθύνη κανενός. Νυν και πρώην δήμαρχοι και κοινοτάρχες δεν ανήκαν ποτέ σε κόμματα, δεν υποστηρίχθηκαν από κόμματα. Ακόμη και τα σκουπίδια στις χωματερές, Κρανιδίου, Ερμιόνης, από μόνα τους πιάνανε φωτιά. Γι’ αυτό και μία μόνο απάντηση υπάρχει όταν ρωτάς ΠΟΙΟΣ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΑΥΤΟ; Ο Ούτις το έκανε.
Δεν πάει έτσι μακριά το πράμα, συν το γεγονός ότι αποδυναμώθηκε πλήρως η έννοια της τοπικής κοινότητας, η οποία έγινε ένα συμβουλευτικό όργανο στη σκιά του Δήμου και κυρίως στη σκιά του εκάστοτε δημάρχου. Δηλαδή αυτό που λέμε Δημοτική Κοινότητας Ερμιόνης δεν έχει καμία σχέση όχι μόνο με τον Δήμο Ερμιόνης αλλά ούτε με την παλιά Κοινότητα Ερμιόνης. Δείτε πώς λειτούργησε η κυβέρνηση τα δύο αυτά κρίσιμα χρόνια. Είναι δυνατόν στον νέο σχεδιασμό της τοπικής αυτοδιοίκησης να μην επανέλαβε τον εαυτό της; Εδώ κατέστησε την οικογένεια ένα περίπλοκο λογιστήριο, το κάθε ακίνητο σταυρόλεξο, την έναρξη κάθε δραστηριότητας σπαζοκεφαλιά, και θα έφτιαχνε μια απλή και κατανοητή τοπική αυτοδιοίκηση;
Ο Καλλικράτης έχει νόημα μόνον όταν γίνει: Αναπτυξιακός Δήμος, ολιγομελής ως προς τους αιρετούς, οργανωμένος κατά ISO, με ειδικευμένο, πειθαρχημένο, αποτελεσματικό και ολιγάριθμο προσωπικό με ελάχιστους μόνιμους υπαλλήλους και προσφυγή στις υπηρεσίες του ιδιωτικού τομέα εκεί όπου χρειάζεται. Δηλαδή ένας αναπτυξιακός αποτελεσματικός οργανισμός με μετρήσιμες λειτουργίες ικανός να υπηρετήσει συνθετικά τις βουλήσεις και τα οράματα των τοπικών κοινοτήτων που τον συναποτελούν.
Τελικά είναι να αναπολούμε τις παλιές κοινότητες που μόνος αμειβόμενος ήταν ο γραμματέας της κοινότητας και ο άμισθος Πρόεδρος αυτής ερχόταν στο γραφείο με τη λάσπη στα χέρια από την οικοδομή για να βάλει υπογραφές. Μηδέν κόστος η Κοινότητα, έναν γραμματέα προσωπικό, απλούστατες οι διαδικασίες, αλλά και έργα γίνονταν, και πολύ καλά σχολεία είχαμε, και αλάνες και γήπεδα να παίζουμε και νόμιμα σπίτια με αυλές και παραγωγή είχαμε. Άλλες εποχές θα μου πείτε. Σύμφωνοι. Αυτός όμως ο Καλλικράτης που βιώνουμε στον τόπο μας είναι η κορωνίδα της μεταπολίτευσης. Δώστε του λεφτά, απ’ όπου και αν προέρχονται, για να μεγαλουργήσει!
Και ο Αναπτυξιακός Δήμος δεν κόβει πίττες, δεν πάει από χοροεσπερίδα σε χοροεσπερίδα, από εξέδρα σε εξέδρα, από λειτουργία σε λειτουργία, δεν παιανίζει με τις φιλαρμονικές σε κάθε ευκαιρία, δεν κλαίει και οδύρεται για την κατάστασή του, δεν προσλαμβάνει τη κρίση και τη φτώχια ως ευκαιρία για να αναδειχθούν τα φιλόπτωχα αισθήματά του. Βρίσκεται πολύ κοντά, γίνεται ένα με την παραγωγικές δυνάμεις του τόπου του, όπως και η εκκλησία. Το ιερόν είναι η παραγωγή και οι άνθρωποι της παραγωγής. Το ιερόν είναι η εργασία, αφού και ο Θεός εργάζεται. Χωρίς παραγωγή δεν υπάρχει διανομή, ούτε δίκαιη ούτε άδικη. Χωρίς παραγωγή δεν υπάρχει δόσιμο, παρά μόνο λόγια και παραμυθία. Ο Δήμος και ο κλήρος παρίστανται στις παραγωγικές τελετές του οργώματος, της σποράς, της συγκομιδής, της καθέλκυσης των πλοίων, στην έναρξη και επιστροφή των ταξιδιών, στα εγκαίνια παραγωγικών μονάδων, καταστημάτων, λιμανιών κ.λ.π., και φυσικά στην έναρξη και τη λήξη της σχολικής χρονιάς. Και σύμβολο της παραγωγής είναι ο ιερέας με το ράσο της εργασίας να μαζεύει τον ελαιώνα του, να οργώνει, όχι ο ιερέας που παρακολουθεί την ομιλία για το λάδι και την ελιά στα πρώτα καθίσματα. Ομοίως σύμβολο της παραγωγής είναι ο Δήμαρχος (στην Κρήτη και οι μητροπολίτες) που ιδρώνει να συνενώσει τους αγρότες και τους ψαράδες σε κοινές προσπάθειες, τους ξενοδόχους, τους καταστηματάρχες και όλον τον παραγωγικό κόσμο. Που καθημερινά προτρέπει τους πλούσιους να επενδύσουν στην παραγωγή του τόπου, να ζήσει ο κόσμος με την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια του εργαζόμενου και όχι από ελεημοσύνη και φιλανθρωπία.
Έρρωσθε,
