Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Όχι δα! Εξαιρείται η περιοχή Αγίου Αιμιλιανού όπου μόνο από το βασικό δρόμο μπορεί να περνάει ο Καλλικράτης, σιγά σιγά και με προσοχή για να μην ενοχλεί, και στα μουλωχτά να χωθεί στο δρομάκι που τον βγάζει στο εκκλησάκι του Αγίου (αν καταφέρει να το εντοπίσει) για να ανάψει ένα κεράκι να του συχωρεθούν οι αμαρτίες του...... εκεί ούτε να πατήσει δεν μπορεί.
Εξαιρούνται επίσης οι παραθαλάσσιες περιφραγμένες εκτάσεις των ‘αγροτικών βιλών’ όπου ποτέ δεν πρόκειται να καταφέρει να προσεγγίσει καλλικράτειος υπάλληλος, ούτε ο Δήμαρχος αν δεν πάρει ειδική άδεια και δεν συνοδεύεται για να δει για πρώτη φορά στη ζωή του τις παραλίες των προγόνων του όπου αλώνιζαν καθημερινά ελεύθερα και ανεμπόδιστα με τις βάρκες, τα γαϊδουράκια και με τα πόδια.
Εξαιρούνται επίσης πλήθος «οργανωμένων συστάδων εξοχικών», διάβαζε καμουφλαρισμένων οικισμών, όπου μόλις και μετά βίας επιτρέπεται στον Καλλικράτη να ρίξει μια ματιά από την περίφραξη, αφού ανασηκωθεί στα δάκτυλα των ποδιών του.
Μήπως μπορεί να αγκαλιάσει όλα τα ‘παιδιά’ του;
Όχι δα! Αν κατεβούν σ’ όλα τα εξοχικά τους, συν γυναιξί και τέκνοις, όλοι οι πρωτευουσιάνοι, τότε αυτοί βγάζουν δήμαρχο Ερμιονίδας, ή έναν δικό τους. Σε αυτή την ιδέα δεν είμαι καθόλου αντίθετος. Είναι δημοκρατικό οι πολλοί και μάλιστα όταν έχουν και μεγάλη ιδιοκτησία να θέλουν να αυτοδιοικηθούν και να μην εξαρτώνται από την διοίκηση των ολίγων και ιδιοκτησιακά περιθωριακών. Τότε θα αναπτύξουν και τις αρετές τους, ενώ σήμερα εμποδίζονται από τις ανέμπνευστες και τελείως τοπικίστικες και περιθωριακές αντιλήψεις των γηγενών.
Ας συνειδητοποιήσουμε ότι ο Δήμαρχος Ερμιονίδας που θα εκλεγεί έχει περιορισμένη επικράτεια και στη θητεία του θα δει να περιορίζεται ακόμη περισσότερο. Θα είναι μεν καλλικράτειος αλλά Δήμαρχος υπερηφάνων κατοίκων που έχουν χάσει τα κτήματά τους ή πρόκειται να τα χάσουν (δηλαδή να τα πουλήσουν) οι οποίοι έχουν απωθηθεί πλέον στους οικισμούς τους. Για τους πρωτευουσιάνους είναι ένας καλός υπηρέτης των συμφερόντων τους και αν πάψει να είναι δεν έχουν πρόβλημα να βγάλουν ένα δικό τους Δήμαρχο.
Αυτό το έχουμε όλοι συνειδητοποιήσει; Το έχουμε βάλει μέσα μας;
Αν είμαστε σε άλλες εποχές η περιοχή του Αγίου Αιμιλιανού (και σε λίγο και άλλες) θα ήταν ο φεουδαρχικός πύργος που θα μπορούσε να αγοράσει τα γύρω χωριά και να κάνει τους κατοίκους των κολίγους.
Τέως και νυν Δήμαρχοι του Κρανιδίου ξέρετε πόσο κάνει ο οικισμός του Κρανιδίου; Είναι 1000 σπίτια με 200000 το ένα = 200 εκατομμύρια Ευρώ, όσο δηλαδή κάνουν δύο μεγάλα τάγκερ. Αρκεί ο Άγιος Αιμιλιανός να έλεγε: έχω 50 τέτοια, τι να τα κάνω τα άλλα δύο; Με αυτά τα λεφτά δεν αγοράζω το Κρανίδι;
Τι να κάνουμε; Θα μας πούνε οι Δήμαρχοι όταν φτάσουν σε αυτό το ερώτημα του Λένιν. Ο Λένιν έκανε επανάσταση. Την οραματίστηκε, την σχεδίασε και την πέτυχε. Και επειδή Λένιν δεν είστε, αλλά προσγειωμένοι κοινοί άνθρωποι, οραματιστείτε, σχεδιάστε, και πετύχετε την ένταξη όλων αυτών των δημιουργικών και αξιόλογων ανθρώπων στις κοινές υποθέσεις της Ερμιονίδας και στην διοίκηση (management) των κοινών, γιατί είναι πλούτος για όλη την περιοχή και για όλους μας. Μην τους περιορίζετε μόνον στον ρόλο του καταναλωτή των προϊόντων μας και των υπηρεσιών μας και του αγοραστή των κτημάτων μας. Και κυρίως να πάψουμε όλοι να τους βλέπουμε τώρα εχθρικά, ενώ ώσπου να πουλήσουμε τα κτήματα και τα σπίτια μας τους βλέπαμε φιλικά.
Για διαβάστε και μια άλλη άποψη που άκουσα στην Ερμιόνη: «Τι κάναμε που πουλήσαμε τα χτήματά μας στις κατά κανόνα άγονες παραλίες μας; Παγιδεύσαμε πλούσιους και ικανούς ανθρώπους στον τόπο μας. Μπορούσαν να κάνουν διακοπές κάθε χρόνο σε άλλο μέρος, όμως η ιδιοκτησία τους παγίδευσε στην Ερμιονίδα. Εκμεταλλευτείτε αυτό το γεγονός προς το κοινό συμφέρον όλων μας, ωσάν να είμαστε μια κοινωνία. Αν φερθούμε εγωιστικά και εχθρικά η ζημιά θα είναι κοινή.».
Δεν καταλαβαίνω λοιπόν γιατί να μην αναλάβουν ο Άγιος Αιμιλιανός, το νησάκι της Κοιλάδας και οι άλλες αγροτικές βίλες την υποχρέωση να φτιάξουν 2-3 μεγάλες μονάδες αφαλάτωσης που να τις λειτουργούν με δική τους ευθύνη, ή με αιολικά πάρκα και φωτοβολταϊκά που θα φτιάξουν στην Ερμιονίδα επενδύοντας. Το νερό το χρειάζονται πρώτα οι ίδιοι. Κέρδος θα έχουν από κάτι τέτοιο και συγχρόνως θα αρχίσουμε να καλλιεργούμε και τα κτήματά μας με μια λογική τιμή νερού. Από μια παραγωγική και πράσινη Ερμιονίδα όλοι θα έχουν κέρδος.
Επίσης μπορούν να χρηματοδοτήσουν σημαντικές ανασκαφές στην Ερμιονίδα. Ως χορηγοί περισσότερα θα κερδίσουν από την φήμη τους.
Έρρωσθε,
Βασίλειος Γκάτσος
