ΤΑΚΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ :
.«Η στιγμή που με έχει «σημαδέψει» και έχει συμβάλλει στην πρόοδο μου είναι η συνεργασία με τον Μιλτιάδη Καρύδη»
· «Από αυτή την διαδρομή των 21 χρόνων μου ως καλλιτεχνικός διευθυντής του μουσικού συλλόγου κρατάω τα πάντα»
·"Πρέπει όλοι μας να είμαστε πολύ προσεκτικοί και πολύ ταπεινοί απέναντι στην τεράστια τέχνη της μουσικής"
Ο Τάκης Μανιάτης <<εξομολογείται>> στον Μίλτο Ιωαννίδη αποκλειστικά για το Eikonoskopio news εν όψει του 5ου Φεστιβαλ Ερμιονίδας!
(η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 13/07/2011)
Επιμέλεια: Μίλτος Ιωαννίδης
Η μουσική είναι ευλογία για τον άνθρωπο. Τον ψυχαγωγεί, τον εξημερώνει, τον διαπαιδαγωγεί. Χαλιναγωγεί τα αισθήματα του. Κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί στην «μαγεία» της. Πόσο μάλλον ένας άνθρωπος που έχει αφιερώσει την ζωή του την ίδια στην υπηρεσία αυτής της τέχνης. Ο Τάκης Μανιάτης, ύστερα από μια πορεία 21 χρόνων από την θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του μουσικού συλλόγου Ερμιόνης, αναμφίβολα έχει πολλά να πει, και ακόμα περισσότερα να προσφέρει στον πολιτισμό του τόπου μας. Τον πολιτισμό λοιπόν, που φαντάζει ως διέξοδος στις δύσκολες στιγμές που περνάμε, και για τις οποίες ο Τάκης Μανιάτης δηλώνει κατηγορηματικά ότι «ο Έλληνας πρέπει να έχει πάντα το κεφάλι ψηλά και να είναι υπερήφανος». Γι αυτό και το φετινό 5ο διεθνές φεστιβάλ Ερμιονίδας, είναι η ευκαιρία «να δώσουμε μια απάντηση με νότες στην σημερινή κατάσταση που βιώνουμε». Με τον μαέστρο να μας υπενθυμίζει την φράση του Οδυσσέα Ελύτη: « Την γλώσσα μου έδωσαν Ελληνική»..
«Η στιγμή που με έχει «σημαδέψει» και έχει συμβάλλει στην πρόοδο μου (διότι όταν ήρθα στην χορωδία το 1990 ήμουν 27 στα 28), είναι η συνεργασία με τον Μιλτιάδη Καρύδη. Ο Μιλτιάδης Καρύδης υπήρξε ένας διεθνούς φήμης μαέστρος συμφωνικής ορχήστρας. Σε ορισμένα δε έργα εθεωρείτο ο κορυφαίος μαέστρος -με παγκόσμια ομολογία και παραδοχή- όπως στα «κάρμινα μπουράνα» του Καρλ Όρφ. Ο Μιλτιάδης Καρύδης, διέμενε στο εξωτερικό. Ζούσε στη Βιέννη και στην Δρέσδη της Γερμανίας, και μάλιστα το εξοχικό του στην Πετροθάλασσα συντηρεί σήμερα η κόρη του, (μια και ο μεγάλος αυτός μαέστρος δεν βρίσκεται πια εν ζωή. Και θέλω να τονίσω ότι «έφυγε » πάνω στο καθήκον-πάνω σε πρόβα-). Εμείς αποφασίσαμε να πλησιάσουμε αυτόν τον μεγάλο μαέστρο, (σε μια εποχή που έρχονταν από το εξωτερικό διευθυντές ορχηστρών η και χορωδιών για να τους συμβουλέψει σε κάποια έργα τα οποία θα ανέβαζαν), με σκοπό να συνεργαστούμε υπό την εξής έννοια: Ο Γιώργος Μάνεσης φιλοξενούσε στο Πορτοχέλι κάποιες (ολιγομελείς άλλα πλήρεις) συμφωνικές ορχήστρες. Και θεωρήσαμε σωστό, να γίνει μια συνεργασία της χορωδίας με συμφωνική ορχήστρα και το πρώτο έργο που ανεβάσαμε ήταν ο «Ναμπούκο» του Βέρντι, με τον Μιλτιάδη Καρύδη να διευθύνει. Η στάση του, η συμπεριφορά του, και η φιλοσοφία που είχε αυτός ο μεγάλος μαέστρος, θα μείνουν ανεξίτηλα στη μνήμη μου. Ήταν το ερέθισμα προκειμένου να αντιμετωπίζω με τον προσήκοντα σεβασμό την τέχνη, και να καταλάβω την αξία της απλότητας έναντι της υπεροψίας. Πρέπει όλοι μας να είμαστε πολύ προσεκτικοί και πολύ ταπεινοί απέναντι στην τεράστια τέχνη της μουσικής.»
Το Φετινό φεστιβάλ...
«Ουσιαστικά είναι το εικοστό φεστιβάλ. Αλλά η σημερινή του μορφή δόθηκε πριν μια πενταετία και αυτό επειδή το πρόγραμμα του εμπλουτίστηκε και με άλλες εκδηλώσεις όπως η έκθεση προϊόντων και επιχειρήσεων, ορχήστρες, θεατρικά δρώμενα, η και με είδη μουσικής πέραν της χορωδιακής.
Στο φετινό φεστιβάλ ο κόσμος να περιμένει αρκετή συμμετοχή από δικούς μας ανθρώπους, λόγω της φημολογούμενης κρίσεως. Γιατί εγώ αυτό πιστεύω. Ότι είναι φημολογούμενη η κρίση. θέλουμε να δώσουμε μια απάντηση με νότες στην σημερινή κατάσταση που βιώνουμε, γιατί ο Έλληνας πρέπει να έχει πάντα το κεφάλι ψηλά και να είναι υπερήφανος..»
Τα παιδιά η μουσική και το φεστιβάλ...
«Να ασχοληθεί το παιδί με την μουσική για να γίνει καλύτερος άνθρωπος. Γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος με την έννοια την λαϊκή. Πρέπει να μάθουμε μουσική. Ας μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά των αρχαίων Ελλήνων έπρεπε να μαθαίνουν μουσική απαραιτήτως. Και εμείς είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων. Για αυτό, στο πνευματικό κέντρο Ερμιόνης, θα διοργανώσουμε μια εκδήλωση (Τετάρτη 20 Ιουλίου από τις 18.00 έως τις 21.00), σε παιδιά σχολικής ηλικίας για την αρχαία Ελληνική μουσική, και για τα αρχαία μουσικά όργανα. Στην εκδήλωση αυτή θα μιλήσω εγώ, και θα γίνουν και επεξηγηματικές προβολές στον προτζέκτορα, διότι η εικόνα δημιουργεί άλλη αίσθηση στο παιδί. Επίσης με καλλιτέχνες από την περιοχή μας (αυτοδίδακτους ζωγράφους), θα καλέσουμε τα παιδιά, να ζωγραφίσουν-εμπνευσμένα- από αυτά τα οποία θα ακούσουν και θα δουν. Και όποια ζωγραφιά ξεχωρίσει, θα δοθεί ως ενθύμιο ένα πολύ ωραίο βιβλίο».
Η συνεργασία του μουσικού συλλόγου με τον Θεατρικό όμιλο..
«Η συνεργασία του μουσικού συλλόγου με τον Θ.Ο.Ε. γίνεται, διότι θεωρούμε ότι αφενός μεν η μουσική με το θέατρο έχουν κοινά σημεία αφετέρου δε τόσο εμείς όσο και ο θεατρικός όμιλος, είμαστε μη κερδοσκοπικοί φορείς, και στηριζόμαστε στην ντόπια δημιουργία. Φυσικά ένας ακόμα λόγος της προσέγγισης μας, ήταν η παράσταση του «Ματωμένου γάμου» και αυτό επειδή η συγκεκριμένη παράσταση, έχει πάρα πολύ μουσική.
Ακόμη υπάρχουν κοινά μέλη στους δυο συλλόγους λ.χ. η Βίκυ Παπάζογλου. Τώρα όσον αφορά το δεύτερο έργο το «Λεωφορείο ο πόθος», συνεργαζόμαστε υπό την έννοια ότι εγώ έχω γράψει τη μουσική».
Η συμβουλή του στους μαθητές του..
Στηρίζουμε την ντόπια καλλιτεχνική δημιουργία. Στην περιοχή υπάρχει ταλέντο. Αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό. Πρέπει να καλλιεργηθεί. Στους μαθητές μου λέω ότι «το πιο άγονο χωράφι, εάν το καλλιεργήσεις γίνεται εύφορο. Εάν όμως έχεις ένα εύφορο χωράφι και δεν το καλλιεργήσεις θα γίνει άγονο.»
Επιτακτική η ανάγκη για Πολιτιστική υποδομή...
«Επιθυμία μας είναι, να έχουμε μια αξιοπρεπή αίθουσα συναυλιών. Να κάνουμε εκδηλώσεις πολύ υψηλού επιπέδου. Να αποκτήσουμε μια πολιτιστική υποδομή που δυστυχώς σήμερα δεν υπάρχει. Να έχουμε ένα ανοιχτό θέατρο. Δεν μπορεί να γυρίζουμε συνέχεια από δω και από κει ως περιοδεύων θίασος. Θέλουμε ένα ανοιχτό θέατρο, που θα έχει τις προδιαγραφές, να έρθουν καλλιτέχνες και να δημιουργηθεί κίνητρο επισκεψιμότητας στην περιοχή . Το που θα καταστεί εφικτό να γίνει αυτό το έργο, είναι κάτι συζητήσιμο. Δεν νοείται γύρω από αυτό το θέμα να υπάρξουν τοπικιστικές φωνές του στυλ «να γίνει στην Ερμιόνη, στο Κρανίδι ή στο Πορτοχέλι» διότι ο πολιτισμός ενώνει. Δεν χωρίζει. Αυτό που χρειάζεται είναι η βούληση. Έχει πολύ μεγάλη σημασία να έχουμε κατάλληλες υποδομές. Και αν μου επιτρέπεται να σας παραθέσω ένα παράδειγμα που είναι νομίζω ενδεικτικό: Εμείς-ως σύλλογος- συμμετέχουμε, στο ετήσιο πανελλήνιο συνέδριο χορωδιών και μάλιστα συμμετέχουμε ανελλιπώς και έχουμε ενεργή παρουσία. Και λόγω αυτής της συνεπέστατης στάσης μας, μας έχει προταθεί πολλές φορές, να αναλάβουμε κι εμείς την διοργάνωση ενός τέτοιου συνεδρίου. Αντιλαμβάνεστε τι θα σήμαινε κάτι τέτοιο για την περιοχή μας; Θα έρχονταν χορωδίες απ όλη την Ελλάδα! Θα ήταν διαφήμιση για την Ερμιονίδα! Θα τονωνόταν η τοπική οικονομία. Το γεγονός όμως ότι έχουμε-όπως προείπα- έλλειψη χώρων και υποδομών, αποτέλεσε ανασταλτικό εμπόδιο στην πραγματοποίηση ενός τέτοιου εγχειρήματος.
Το 2005 σε συνεργασία με τον τέως δήμο Ερμιόνης, επιχειρήσαμε να λάβουμε πρωτοβουλίες για το μέγα θέμα της πολιτιστικής υποδομής, και μάλιστα ο κ. Λεμπέσης, ήταν θετικός , η γραφειοκρατία όμως-όπως σε πλείστες όσες περιπτώσεις- απεδείχθη ανυπέρβλητο εμπόδιο.Ο κ. Λεμπέσης στάθηκε στο πλευρό μας επιδεικνύοντας αμείωτο ενδιαφέρον για τα πολιτιστικά δρώμενα που διοργάνωνε ο Μουσικός μας σύλλογος και πάντα εκδήλωνε ιδιαίτερο ενδιαφέρον, τόσο για την βελτίωση της υποδομής μας, όσο και για το ίδιο το φεστιβάλ και ιδιαίτερα για την έκθεση προιόντων και επιχειρήσεων του τόπου του!
Τις παραπάνω δυσκολίες τις γνωρίζει και ο δήμαρχος Ερμιονίδας ο κ. Καμιζής. Και μας στηρίζει εμπράκτως. Και ένα δείγμα της διάθεσης του κ. Καμιζή να μας βοηθήσει, είναι η άμεση επισκευή, της εξέδρας προκειμένου να πραγματοποιηθεί το φεστιβάλ, ενώ με την συγκατάθεση του, διοργανώνεται το φετινό φεστιβάλ του δήμου, με την καλλιτεχνική επιμέλεια του μουσικού συλλόγου.»
