γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
1). Θα εμφανιστούν ξαφνικά δύο συνδυασμοί (ο ένας υπάρχει ήδη) από τον σημερινό Δήμο Κρανιδίου, ο ένας με βάση το ΠΑΣΟΚ και ο άλλος με βάση τη ΝΔ, που θα ζητήσουν να ενταχθούν άτομα του Δήμου Ερμιόνης στους συνδυασμούς τους;
Δηλαδή η κοινωνία του Δήμου Κρανιδίου είναι τόσο ισχυρή, τόσο παραγωγική, τόσο δυναμική, τόσο ικανή, ώστε να παρουσιάζει δύο τέτοιους ισχυρούς συνδυασμούς ως το μέλλον της Ερμιονίδας; Δηλαδή το παρελθόν αυτών των δύο συνδυασμών μπορεί να στηρίξει το μέλλον της Ερμιονίδας;
1). Οι ως άνω συνδυασμοί θα ζητήσουν την συνεργασία των συνδυασμών που ήδη υπάρχουν στο δήμο της Ερμιόνης ή που μπορούν και να δημιουργηθούν στην ίδια πολιτική βάση; Δηλαδή, να φτιάξει το ΠΑΣΟΚ τον συνδυασμό του, το ίδιο να κάνει η ΝΔ σε επίπεδο σημερινού δήμου και να επέλθει συνένωση με το γνωστό δούναι και λαβείν. Δηλαδή το παρελθόν τέτοιων κινήσεων μπορεί να εγγυηθεί το μέλλον;
4). Εφόσον πάμε για Καλλικράτη ήδη η συγκρότηση των δύο δήμων στο σύνολό της είναι τύποις, δηλαδή τυπικά υπάρχει μέχρι τις εκλογές, γιατί δεν πρόκειται να αναπαραχθεί. Έτσι ήδη κανένα νόημα δεν έχουν οι Δήμαρχοι ως τέτοιοι, οι σύμβουλοι, συμπολίτευση και αντιπολίτευση, αλλά και το σύνολο της γραφειοκρατίας τους. Αυτόματα επανερχόμεθα στην κοινότητα κάθε χωριού που είναι και το πραγματικό κύτταρο της δημοκρατίας.
Έτσι το Θερμήσι το Ηλιόκαστρο το Δίδυμο οι Φούρνοι σκέπτονται τα δικά τους προβλήματα, αφού είναι σε μεγάλο μέρος παραγωγικές γεωργοκτηνοτροφικές κοινότητες, η Ερμιόνη που είναι τουριστική αλλά και γεωργική και αλιευτική, το Κρανίδι που είναι επιχειρηματική, τουριστική και κοινότητα με πολύ ακόμη ιδιόκτητη γη, το Πορτοχέλι που είναι κυρίως τουριστική, η Κοιλάδα που είναι κυρίως ναυτική αλιευτική και τουριστική κοινότητα. Η κάθε κοινότητα το μέλλον της δεν μπορεί να το βλέπει κομματικά. Επομένως μπορούν κοινότητες να βρουν πολλά κοινά σημεία μεταξύ τους και να κατεβάσουν συνδυασμούς για να προωθήσουν κοινές τους υποθέσεις. Δεν είναι καθόλου παράδοξος ένας συνδυασμός που βασίζεται σε κοινά συμφέροντα και επιδιώξεις Κρανιδίου – Πορτοχελίου, και ένας Διδύμων, Φούρνων, Ηλιοκάστρου, Θερμησίου, και ένας Ερμιόνης, Κοιλάδας. Και ό,τι άλλο μπορεί να επινοήσει κανείς. Δεν είναι ο στόχος η καλλικράτεια δημαρχεία αλλά η καταγραφή στις πρώτες εκλογές των απόψεών τους για το πώς εννοούν τον τοπικό Καλλικράτη και η συντεταγμένη συμμετοχή σε συνδυασμό στις δεύτερες.
5). Να προκύψουν συνδυασμοί κομματικού χαρακτήρα αλλά ....μειωμένης κομματικότητας. Δηλαδή ένα μέρος ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στο σημερινό δήμο Κρανιδίου να κάνει καλλικράτειο συνδυασμό και ένα αντίστοιχο στον δήμο Ερμιόνης, και φυσικά και άλλοι τέτοιου είδους συνδυασμοί.
Όλα αυτά είναι ανοικτά και αυτονόητα, μόνο που δεν λέγονται. Όμως και αυτά που λέγονται, ρητορικά βέβαια, περί παραδόσεως στην Αυλώνα και περί γωνιακών μαγαζιών, δεν έχουν πια κανένα νόημα. Δεν χάνεται ο χαρακτήρας της κοινότητας Ερμιόνης επειδή δημιουργείται ένα νέο διοικητικό κέντρο διαχείρισης σημαντικών κοινών υποθέσεων της Ερμιονίδας. Δηλαδή αν πήγαιναν μαζί Πόρος, Ύδρα, Σπέτσες, θα προέκυπτε ένας νέος κάτοικος ο Ποροϋδροσπετσιώτης; Αστεία πράγματα.
Το νόημα είναι ότι από τις ως άνω δυνατότητες, τα σενάρια 1, 2 και 3 δεν είναι στο κλίμα των ημερών μας. Αν δεν γίνουν ζυμώσεις, η δεν τελεσφορήσουν ζυμώσεις ευρύτερης συνεννόησης σε άλλη βάση μεταξύ των κοινοτήτων για δημιουργία συνδυασμών, τότε όσοι και να είναι οι συνδυασμοί από τον δήμο Κρανιδίου, πρέπει να βρουν απέναντί τους συνδυασμούς από το δήμο Ερμιόνης, διότι μόνο μία τέτοια ζύμωση θα αποσαφηνίσει το τι τελικά θέλουμε να κάνει ο Καλλικράτης στην Ερμιονίδα. Γιατί αν νομίζουμε ότι ο Καλλικράτης θα φέρνει τα κονδύλια και τα έργα, έτσι απλά, «γιατί λεφτά υπάρχουν» ή λόγω θαυματουργών ικανοτήτων δημάρχων, ή ότι θα στελεχωθεί με προσωπικό που τύφλα νάχουν οι δήμοι της Γερμανίας και της Δανίας, ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι.
Και μη ξεχνάμε ότι την νέα Ερμιονίδα θα την φτιάξουν οι δημιουργικοί, εργατικοί, παραγωγικοί και τίμιοι εκ των κατοίκων της (αυτοί που την έφτιαξαν από το 1821 έως το 1966) και όχι ο κομματικός Καλλικράτης η τα γκρουπούσκουλα κάθε απόχρωσης.
Έρρωσθε,
Βασίλειος Γκάτσος
