'' ΔΕΥΑΕΡ, ΝΕΡΟ, ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗ. ''

Με κόκκινο επισημάνσεις του γράφοντος

Από το πρώτο μέρος της συνέντευξης:

Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος

Συνέντευξη της κ.Αλεβίζου προέδρου της ΔΕΥΑΕΡ . Δεν μπορεί κανείς να διανοηθεί πως σήμερα, πόλεις σαν την Ερμιόνη ή το Κρανίδι, δεν έχουν αποχέτευση, ή πόσιμο νερό… (Δηλαδή είναι αδιανόητο = δεν το χωρά ο νους του ανθρώπου. Όμως είναι διανοητό ότι πριν 40 χρόνια είχαμε. Πέστε μας γιατί τώρα δεν έχουμε, πέστε μας τι κάνατε τα 2-3 τελευταία χρόνια που είχατε την στήριξη συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης. Τα χωράει ο νους του ανθρώπου. Και όταν είχαμε καλό νερό, η υπηρεσία νερού Ερμιόνης άντε να είχε έναν υδραυλικό. Οι διορισμοί, οι προσλήψεις θα φέρουν το καλό νερό και την καλή αποχέτευση;)

http://enimerosipeloponnisou.blogspot.gr

Συνέντευξη στον Κώστα Πρώιμο

Η συνέντευξη του πρώην Προέδρου της τότε ΔΕΥΑΚ, κ. Σωτήρη Κακουριώτη που δημοσιεύτηκε προσφάτως στην εφημερίδα μας, προκάλεσε έντονες αντιπαραθέσεις και συζητήσεις,στους «πολιτικούς κύκλους» της Ερμιονίδας… Η «Ενημέρωση Πελοποννήσου» επισκέφτηκε απρογραμμάτιστα, την περασμένη εβδομάδα στο Κρανίδι, την πρόεδρο της ΔΕΥΑΕΡ κ.Αγγελική Αλεβίζου, η οποία υπήρξε στο παρελθόν, σημαντικό στέλεχος στην παράταξη του αυτοδιοικητικού συνδυασμού τουκ. Δημήτρη Σφυρή.... Τα όσα μας παρέθεσε (στο Α’ μέρος της συνέντευξης που ακολουθεί), παρουσιάζουν ενδιαφέρον…

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Οι ελπίδες για την ολοκλήρωση του αποχετευτικού έργου στην Ερμιονίδα προσφάτως «αναζοπυρώθηκαν»…
ΑΛΕΒΙΖΟΥ: «Ακούστε να δείτε… όταν έχουμε στα χέρια μας την πολυπόθητη απόφαση της ένταξης, ενός αιτήματος χρηματοδότησης για ένα τόσο σημαντικό έργου κοινής ωφέλειας δεν θέλουμε μόνο να ελπίζουμε για την ολοκλήρωση του, αλλά να πιστέψουμε ότι θα φτάσουμε στο τέλος και θα κόψουμε και την κορδέλα όπως λένε»… (Αμήν, όπως λένε και στον Σουλεϊμάν. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, αλλά κορδέλα δεν κόπηκε ούτε στον βιολογικό Θερμησίας που φτιάχτηκε μεν αλλά και ρήμαξε επί δημαρχίας κυρίου Λεμπέση χωρίς καμία .... διαμαρτυρία από του Θερμησιώτες, ούτε στο επανερχόμενο έργο αποχέτευσης Κρανιδίου - Πορτοχελίου - Κοιλάδας που σχεδόν ρήμαξε, με πολλά βάσανα κόπηκε στην Ερμιόνη ευτυχώς πριν αρχίσει να ρημάζει, και στο βιολογικό του Κρανιδίου και στους βοθρόλακους κόπηκε ξεκόπηκε;) ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Ποια θα είναι η ειδοποιός διαφορά αυτή την φορά, ώστε να μην χαθεί και αυτή η δεύτερη διαφαινόμενη ευκαιρία, για την υλοποίηση του εν λόγω έργου; ΑΛΕΒΙΖΟΥ: «Καταρχήν δεν θα ήθελα να σταθώ στα λάθη του παρελθόντος… Υπάρχει πλέον ένας κοινός στόχος, που έχουν θέσει όλες οι εμπλεκόμενες συναρμόδιες υπηρεσίες: Την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής, εν προκειμένω των δημοτών της Ερμιονίδας… Με την διαφάνεια, την σωστή συνεργασία και την αμοιβαία εμπιστοσύνη όλων των φορέων δηλαδή της ΔΕΥΑΕΡ, της περιφέρειας αλλά και των υπηρεσιών του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Κλιματικής αλλαγής , εκτιμώ πως θα φτάσουμε, στο επιθυμητό για όλους αποτέλεσμα. Σε ανάλογο πνεύμα συνεργασίας, κινηθήκαμε και καταφέραμε να επανεντάξουμε σε εύλογο χρονικό διάστημα, το αποχετευτικό που για πολλούς θεωρούνταν, ως χαμένη υπόθεση»… (Αμήν. Αλλά η τοπική ιστορία άλλα διδάσκει περί αμοιβαίας εμπιστοσύνης και τελευταίο παράδειγμα η όλη υπόθεση του χώρου δεματοποίησης του Σταυρού. Τα λάθη του παρελθόντος, δηλαδή της παράταξης στην οποία ανήκατε, είναι σίγουρο ότι είναι η αιτία; Μήπως το έργο της μεταφοράς λυμάτων από Πορτοχέλι, Κοιλάδα και προφανώς από εξοχικούς οικισμούς είναι φαραωνικό; Δεν είναι μεταφορά νερού, είναι λυμάτων που αν αρχίσουν οι διαρροές στους κάμπους και τους λόφους που θα διαπερνά ο υπόγειος αγωγός μεταφοράς λυμάτων την έβαψε η Ερμιονίδα. Τι δουλειά θέλουν τα λύματα του Πορτοχελίου και μετά των γύρω ξενοδοχείων, οικισμών και εξοχικών να ταξιδεύουν 7 χιλιόμετρα και να πάνε στον Κάμπο Κρανιδίου;) ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Εάν μέσω μιας «υπόθεσης εργασίας», το έργο είχε οριστεί να αρχίσει σε δύο τρείς μήνες από σήμερα. Το υπάρχον έμψυχο τεχνικό δυναμικό της υπηρεσίας, είναι σε θέση να ανταπεξέλθει, στις απαιτήσεις σχετικά με την επιτυχή ολοκλήρωσή του; ΑΛΕΒΙΖΟΥ: «Σίγουρα σε δύο ή τρείς μήνες, δεν πρόκειται να δούμε τα σκαπτικά μηχανήματα στο δρόμο… Θα ήμουν ωστόσο ευτυχής, εάν υπογραφεί η σύμβαση με τον ανάδοχο στις αρχές του νέου έτους… Υπάρχει μια διαδικασία που προβλέπεται και πρέπει να ακολουθηθεί… Πρέπει να προσλάβουμε τον σύμβουλο της διαχείρισης του έργου, εν συνεχεία θα διενεργηθεί ένας ανοικτός διαγωνισμός …όσο για την ουσία της ερώτησης σας αν δηλαδή εμείς, είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε τα όποια προβλήματα του έργου θα σας εκθέσω την πραγματικότητα, μέχρι και σήμερα: Δεν είμαστε κατάλληλα στελεχωμένοι, ως υπηρεσία. Διαθέτουμε μόνο μια μηχανικό. Είχαμε και μια τεχνολόγο μηχανικό, αλλά λείπει με άδεια κυήσεως… Δυστυχώς δεν νομίζω πως θα βρείτε άλλη ΔΕΥΑ σε όλη την χώρα και είμαι απόλυτα σίγουρη για αυτό που σας λέω , σε αυτό το επίπεδο ελλείψεων σε προσωπικό…Καταλαβαίνεται σε τι τραγική κατάσταση βρισκόμαστε διοικητικά και γι αυτό το περιφερειακό αλλά κα το διοικητικό συμβούλιο της επιχείρησης μας αποφάσισαν να υπογράψουμε, μια προγραμματική σύμβαση, με την ΠΕ Αργολίδας… Έτσι, ως τεχνικός φορέας υλοποίησης του έργου, η Περιφέρεια της Πελοποννήσου, εκτιμώ πως θα μας βοηθήσει ούτως ώστε, να μην αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα του παρελθόντος…. Πιστεύω πως σε αυτό το κομμάτι, έχουμε καλυφθεί…» (Δηλαδή η ΔΕΥΑΕΡ είναι σε θέση να εκτελεί τέτοιας έκτασης έργα αν επιστρέψει στην υπηρεσία της η τεχνολόγος μηχανικός και ..... προσληφθούν στελέχη; Το έργο έχει σημασία ή οι προσλήψεις; Πριν καιρό  έγραψα λεπτομερώς πώς η ΔΕΥΑΕΡ έκανε την σύνδεση του νερού στο ρολόι μου και την σύνδεση αποχέτευσης σε διπλανό σπίτι. Είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να αναλάβει έργο τέτοιας έκτασης. Δεν είναι κατασκευάστρια εταιρεία. Μάλλον η ΔΕΥΑΕΡ δεν έχει καταλάβει ούτε την κατάσταση της χώρας, ούτε των πολιτών της, ούτε των δημοτών της, ούτε των δήμων. Τι είναι τα αντλιοστάσια, οι δεξαμενές νερού, τα δίκτυα νερού τα δίκτυα αποχέτευσης και οι βιολογικοί; Πυρηνικά εργοστάσια; Ένας μηχανολόγος, ένας καλός ηλεκτρονικός, ένας καλός ηλεκτρολόγος, δύο τρεις καλοί υδραυλικοί καλύπτουν πολύ μεγαλύτερες και περίπλοκες ανάγκες νερού και λυμάτων σε εργοστάσια και και μάλιστα χωρίς αποκλειστικότητα αλλά  εκ παραλλήλου κάνοντας και ένα σωρό άλλες δουλειές). ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Πόσο έχει προϋπολογιστεί το έργο;
ΑΛΕΒΙΖΟΥ: Το ποσό είναι 12.697.088 ευρώ, προ ΦΠΑ. Το συνολικό κόστος, ανέρχεται στα 15.617.419 ευρώ… Εμείς ουσιαστικά, μιας και το έργο είναι χρηματοδοτούμενο, καλούμαστε να καταβάλλουμε μόνο το ΦΠΑ. Βέβαια δεν γνωρίζουμε το ποσό που θα προκύψει από την δημοπράτηση του έργου, καθώς λόγω των δυσμενών οικονομικών συγκυριών οι εκπτώσεις είναι πολύ μεγάλες…» (Ας είναι καλά τα λεφτά της ΕΕ μέσω ΕΣΠΑ κ.λ.π., αλλά γιατί δεν το λέμε σαφώς;) ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Η κατάσταση στους δήμους και τις κοινότητες, όσον αφορά τις συνέπειες της διακοπής του αποχετευτικού έργου πως έχει διαμορφωθεί μέχρι σήμερα; ΑΛΕΒΙΖΟΥ: «Στην Κοιλάδα υπάρχει αποχετευτικό δίκτυο από το 2006, το οποίο δεν λειτουργεί, γιατί δεν έχει τον κεντρικό αγωγό, που συνδέεται με τον βιολογικό… Στο Κρανίδι το20% των κατοικιών αποχετεύονται, ενώ το Πόρτο χέλι δεν έχει καθόλου αποχέτευση». (Δηλαδή η Κοιλάδα έχει βόθρους, αφού δεν λειτουργεί το αποχετευτικό δίκτυο; Ή έχει αποχετευτικό αλλά τα στέλνει κατ' ευθείαν στη θάλασσα, αφού δεν έχει σύνδεση με τον βιολογικό; Το Πορτοχέλι έχει μόνο βόθρους, αφού δεν έχει καθόλου αποχέτευση;  Ή έχει αποχέτευση και τα οδηγεί κατ' ευθείαν στη θάλασσα; Γιατί δεν απαντάτε στο κύριο: που πάνε σήμερα τα λύματά τους η Κοιλάδα και το Πορτοχέλι; Δηλαδή όχι που τα πάνε τα χωριά, αλλά που τα πάει η αρμοδία ΔΕΥΑΕΡ. Στο Κρανίδι μόνον το 20% των λυμάτων πηγαίνει στο αποχετευτικό και προφανώς στον βιολογικό του Λουτρού προς επεξεργασία. Τα άλλα 80% πάνε σε βόθρους; Πάνε στον βοθρόλακο; Η ερώτηση ρωτάει για τις συνέπειες, και συνέπειες είναι το πού πάνε σήμερα τα λύματα.) ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Γιατί ενώ τα διεθνή ΜΜΕ εδώ και δεκαετίες, έχουν καταξιώσει την Ερμιονίδα ως δημοφιλή τουριστικό προορισμό (παγκοσμίως) φτάνοντας στο σημείο μερίδα του Τύπου να την αποκαλούν «Ελληνική Ριβιέρα» (Πόρτο χέλι) εμείς σήμερα αισθανόμαστε ευτυχείς, κάνοντας αναφορές στην μελλοντική ολοκλήρωση του έργου της αποχέτευσης,διανύοντας το … έτος 2013; ΑΛΕΒΙΖΟΥ: «Θα σας απαντήσω με μια ερώτηση… Γιατί η Ελλάδα ενώ εκτιμάται ως το πλέον προνομιακό οικόπεδο του Πλανήτη, με το φώς τον ήλιο, τις μοναδικές ομορφιές, τα προϊόντα, την έχουμε καταντήσει έτσι; (αν αυτή η ερώτηση είναι απάντηση στην ερώτηση......).  Το να έχει ένας Δήμος Ευρωπαϊκού Κράτους στις ημέρες μας αποχέτευση, θα ήταν αυτονόητο… (για σας είναι αυτονόητο, για την χώρα μας.... αδιανόητο)  Δεν μπορεί κανείς να διανοηθεί πως μια πόλη σαν το Κρανίδι, ή την Ερμιόνη δεν έχει αποχέτευση δεν έχει νερό… (Αν η πόλη του Κρανιδίου που είναι χρόνια το κεφαλοχώρι και κάτοχος του μέγιστου μέρους της τουριστικά αξιοποιημένης Ερμιονίδας δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρον ως Κοινότητα, Δήμος και κάτοικοι, για την αποχέτευση και τους βόλευε το ρέμα Γραμματικού και ο βοθρόλακος τόσα χρόνια, τι να κάνουμε εμείς οι πέριξ;  Αλλά η Ερμιόνη ΕΙΧΕ αποχέτευση προπολεμικά ακόμη και όταν δεν είχαν νερό τα σπίτια, γιατί είχε κατασκευαστεί ένα μεγάλο έργο για τις μούργες των λιτριβιών μας, έργο αποχέτευσης που χρησιμοποιήσαμε τα νεότερα χρόνια, ώστε η Ερμιόνη να έχει αποχέτευση στο 90% των σπιτιών της ήδη από τη δεκαετία του 1970. Φυσικά τα λύματα πήγαιναν κυρίως στο Λιμάνι με τα γνωστά αποτελέσματα. Όμως από πολύ νωρίς η Ερμιόνη ενήργησε για βιολογικό σταθμό, όμως άργησε να τον τελειώσει και λειτουργήσει, όμως έφτιαξε και ένα περιφερειακό αποχετευτικό δίκτυο  πλήρες με μικρά λειτουργικά προβλήματα. Σήμερα έχει και τα δύο της λιμάνια πεντακάθαρα, λόγω του πλήρους αποχευτικού δικτύου της και του βιολογικού της. Και αντί με καμάρι ως ΔΕΥΑΕΡ να απαντήσετε για το θαύμα της Ερμιόνης, όχι μόνον το αποσιωπάτε αλλά μας λέτε ότι η Ερμιόνη δεν έχει αποχέτευση, δηλαδή ότι βρωμάμε. Μα τον γεραμπί!!! Κατανοητό να μην θέλετε να πείτε ότι τα ως άνω έργα στο μεγαλύτερο μέρος τους έγιναν επί δημαρχίας κυρίου Λεμπέση, αλλά να λέτε ότι δεν έχουμε αποχέτευση;) αλλά όμως σας ξαναλέω, πως το γενικότερο πλαίσιο ήταν αυτό… Δεν αρκεί να σχεδιάζεις προεκλογικά και να βγαίνεις στα μπαλκόνια να διατυμπανίζεις, το τι θα κάνεις… Πρέπει να πράττεις …Εμείς ως ΔΕΥΑΕΡ, και αν θέλετε το παίρνω και λίγο επάνω μου, δεν έχουμε βγει να κομπάσουμε από την στιγμή πού έχουμε αναλάβει, τον Φεβρουάριο του 2011… Βγαίνουμε μόνον, όταν έχουμε να καταθέσουμε κάτι σημαντικό… Αισθανόμαστε άσχημα, διότι προσφέρουμε στον Δημότη νερό χείριστης ποιότητας, το οποίο δεν επαρκεί, ούτε σε ποσότητα»… Οι ευθύνες μας βαραίνουν όλους… Όταν αναλαμβάνεις μια θέση σε δημόσιο αξίωμα, πρέπει να αναγγείλεις «πέντε πράγματα» αλλά να τα κάνεις… Εμείς οι Έλληνες,πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία και να γίνουμε επιτέλους συνεπείς… Μπορεί αν είμαστε ο «περιούσιος λαός» και ωραίοι, όμως θα πρέπει όλοι να κοιταχτούμε στον καθρέπτη και να «αλλάξουμε …» (Κοιταχτείτε στον καθρέπτη και αλλάξτε.  Αν νομίζετε ότι τώρα που βγήκατε στα φόρα είπατε τίποτε σημαντικό, εμείς γλυφό νερό έχουμε, γλυφό και θα έχουμε μέχρι τις επόμενες εκλογές, Σταυρό είχαμε και Σταυρό θα έχουμε, θάλασσα είχαμε στα πηγάδια μας και θα έχουμε, αλλά αποχετευτικό έχουμε στην Ερμιόνη και θα έχουμε, και πεντακάθαρα λιμάνια έχουμε ... και δεν κρύβονται.  Δεν έχετε βγει να μας πείτε τι θα γίνει με τα βαρέα μέταλλα και ιδιαίτερα το εξασθενές χρώμιο, τι μέτρα παρακολούθησης και πρόληψης θα λάβετε. Δεν έχετε βγει για το τι θα γίνει με την παρακολούθηση της μόλυνσης από την σκουπιδαποθήκη του Σταυρού. Προφανώς, αφού βγαίνετε όταν έχετε να καταθέσετε κάτι σημαντικό, αυτά για σας είναι ασήμαντα, άρα τα αφήνετε...... για τους επόμενους).
Την επόμενη Κυριακή (26-05-13)θα δημοσιεύσουμε το β’ μέρος της συνέντευξης, που αναφέρεται στο θέμα της αφαλάτωσης και της ποιότητας νερού με το οποίο υδροδοτείται ο Δήμος Ερμιονίδας

Πέρα από συνεντεύξεις και φόρα, αυτό που βλέπουμε είναι ότι δεν βλέπουμε:

Τον Ανάβαλο να έρχεται, έστω το πρώτο μέτρο του αγωγού.

Τα φράγματα της Τζερτζελιάς και του Ρορού να γίνονται, έστω και ο θεμέλιος λίθος.

Την όποια μονάδα αφαλάτωσης, έστω τον θεμέλιο λίθο της.

Τα σκουπίδα να φεύγουν από τον Σταυρό, έστω το πρώτο δέμα.

Την προστασία της θάλασσας, έστω το πρώτο μέτρο.

Την προστασία των υπόγειων νερών από τα βαριά μέταλλα, νιτρικά, και άλλα πολλά, έστω το πρώτο μέτρο.

Και πολλά άλλα.

Όμως στην Ερμιόνη βλέπαμε να γίνεται το κτήριο του βιολογικού, βλέπαμε να μπαίνουν μηχανήματα, βλέπαμε να μπαίνουν και να σαπίζουν αντλίες, αλλά βλέπαμε πέρα από τον θεμέλιο λίθο, ελπίζαμε, προσμέναμε. Δυστυχώς δεν υπάρχει βάση για να ελπίζουμε σήμερα.

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος