''Από Ιχνηλάτες''

 

Απο 1-1-2014 ελαιόλαδο θα σερβίρεται σε εστιατόρια μόνο σφραγισμένο.

...Σωστό μέτρο, αλλά οι μικροπαραγωγοί που δεν έχουν δυνατότητα τυποποίησης, μένουν πλέον στα 1,8 -2,5 ευρώ max (το κλασσικό δοχείο τους έδινε μια ευκαιρία στα 3-4 ευρώ το κιλό.)
Με τέτοιες τιμές η καλλιέργεια είναι καθαρά ζημιογόνος για τους μικρούς καλλιεργητές. Αν προστεθεί ο αναμενόμενος φόρος αγροτεμαχίων,ο ΦΠΑ και η φορολόγηση .. μαθηματικά οδηγούμαστε στην εγκατάλειψη της καλλιέργειας κυρίως απο τους μικρούς του χώρου που πρόσθεταν στο εισόδημα τους 1000-5000 ευρώ ανά έτος ...

Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος

Αυτό το κατ΄ εμέ πολύ εύστοχο σχόλιο, έχει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις.

Για να καλύπτει τα έξοδά του το αδηφάγο κομματικό κράτος (στην .... τρισυπόστατη μορφή του, κεντρική διοίκηση, περιφέρεια, δήμοι) με...... τις στρατιές των υπαλλήλων του, έχει ανάγκη όλο και μεγαλύτερης φορολόγησης, όλο και περισσότερων διατάξεων που εδώ και χρόνια έχουν πλέον στόχο, όχι φυσικά τους έχοντες και παρανόμως κατέχοντες (αυτό δεν το είχε ποτέ στόχο καμιά πολιτική ...σχολή), αλλά αυτόν καθ' αυτόν τον τρόπο ελληνικής ζωής, τον τρόπο μας. Και ο τρόπος μας ήταν δια βίου μια απλή βαρκούλα με δυο κουπιά και ένα πανί, ένα κτήμα με ελιές, ένα αμπέλι, στοιχεία του ελεύθερου τρόπου μας, να αγκαλιάσουμε την ελιά και να πεθάνουμε, να κάνουμε καθετή και ζόγκα, να κάνουμε πανί και χωρίς να το καταλάβουμε να περάσουμε στην Αχερουσία. Αυτός είναι ο τρόπος μας, αυτή είναι η ελευθερία μας. Ακόμη και όταν δεν τα καταφέρουμε ποτέ, μας ζει και μόνον η σκέψη ότι μπορεί κάποτε, πού ξέρεις;

Αν διαβάσετε τα πρόστιμα που σας περιμένουν αν δεν έχετε το ένα ή το άλλο σε απλή βαρκούλα θα φρίξετε. Αν ψαρεύετε χωρίς άδεια, αν σας πήρε ένας ψαράς στη βάρκα του, αν... αν. Αποτέλεσμα να σου είναι βάρος και η βάρκα και το πανί και οι άδειες της και η φορολογία της και το πού να την πας και τι να την κάνεις.

Τώρα το ίδιο γίνεται στα κτήματα. Σε σπρώχνουν να τα παρατήσεις, να τα πουλήσεις. Σε λίγο θα θέλεις άδεια για να μαζέψεις χόρτα και σαλιγκάρια, άδεια και παράβολα και ασφάλεια ζωής για να ανέβεις στη σκάλα να ρίξεις τις ελιές σου, θα πρέπει να παραδώσεις τα κιούπια στο Υπουργείο Γεωργίας, και το λαδικό στη κουζίνα του σπιτιού θα απαγορευτεί. Θα πρέπει να φέρεις μαζί σου και φωτοβολίδες, αν χαθείς... στα κτήματα, να σε εντοπίσουνε και να σε σώσουμε. Αλίμονό σου αν σε πιάσουνε να τρως ελιές, τυρί  με δύο φέτες ψωμί. Το τυρί θα πρέπει να είναι συσκευασμένο σε μερίδα, οι ελιές σε βαζάκι, και οι φέτες ψωμί συσκευασμένες.

Ανελεύθερες καταστάσεις, ανθελληνικές, έξω από τον τρόπο μας.

Μας ωθούν στο να κλειστούμε στα σπιρτόκουτά μας, να ξημεροβραδιάζουμε στα στέκια στοιχημάτων του κάθε ΟΠΑΠ, να κατασκηνώνουμε στα φαγάδικα και να παρακολουθούμε μετά κατανύξεως από τα χαζοκούτια τα κενά λόγια των αντιπροσώπων μας στη Βουλή και στις συνεδριάσεις Δήμων τε και Περιφερειών.

Πάνε καμιά 20ρια χρόνια:

Ήταν πρωί, κάλμα και λάδι η θάλασσα στη Μαγγούλα μια πολύ μικρή βαρκούλα εκατό μέτρα από τη στεριά. Βάθος θάλασσας 3 μέτρα. Ένα ζευγάρι, πάνω από τα 75, ένας στην πλώρη, ένας στην πρύμη, με τα ψάθινα καπέλα του, κάτω από δύο παλιές πολύχρωμες ομπρέλες. Μακάριο και ελεύθερο, ένα έργο τέχνης, έριχνε τις καθετές. Από μακρυά και σιγά σιγά τους πλησιάζει το περιπολικό σκάφος του λιμεναρχείου. Η πλώρη του έρχεται και ακουμπάει τη θεία βάρκα. Κάτι τους λένε οι λιμενικοί, μικρά παιδιά και αυτοί, προφανώς για άδειες σκαφών, αλιείας και τα τοιαύτα. Σηκώνει με απορία ο άνδρας τα χέρια του, κάτι λέει, η γυναίκα σταυροκοπιώτανε, χαμογελάνε οι λιμενικοί και σιγά σιγά φεύγουν με το περιπολικό. Αλλά το περιπολικό της εξουσίας, η υπερβολή του νόμου, η γαλήνια βάρκα με το ζευγάρι στη δύση της ζωής, ένα σκηνικό βιασμού της ελευθερίας, του τρόπου μας.

Η βαρκούλα, ο ελαιώνας, το αμπέλι είναι άθλημα ζωής και τρόπου ελληνικού, αρχαίου και χριστιανικού. Τίποτε άλλο.

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος