''Η κάθε εποχή έχει τα δικά της.''
Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Όχι βέβαια τα μεγάλα, αλλά τα μικρά.
Όταν η παραγωγή σιτηρών και ζωοτροφών ήταν ακόμη κυρίαρχη στον τόπο μας, ο ανεμόμυλος, τα άλογα και τα γαϊδουράκια...
.....
Όταν άρχισε η μηχανοποίηση της αγροτικής παραγωγής, η αλωνιστική μηχανή, το τρακτέρ και οι σιταποθήκες.
Όταν γεμίσαμε με περιβόλια, η Φλορέτα, τα Ζακς και τα Ζούνταπ
Όταν γεμίσαμε με επιδοτήσεις, και αγοραπωλησίες γης, τα μπαρ και τα σκυλάδικα.
Όταν το κύριο εισόδημά μας ήταν τα δανεικά, οι επιδοτήσεις, η φοροκλοπή και τα υπόλοιπα, το χρηματιστήριο, τα καζίνα και τα κότερα.
Τώρα με τη κρίση;
Αλλά και μία αλλαγή συμβόλου:
Οι αγροτικές αποθήκες της ΑΤΕ ήταν το σύμβολο της αγροτιάς μας. Η αγροτιά μας βάρεσε διάλυση και το σύμβολο έμεινε έρημο και ορφανό. Και τώρα που η αγροτιά είναι ένας βασικός δρόμος σωτηρίας, ο Δήμος μας αντί να πάρει τις αποθήκες της ΑΤΕ και να ζητήσει να γεμίσουν και πάλι από αγροτικά προϊόντα (και να το ζητήσει από τους οικολόγους), τις πήρε συμβολικά για να τις κάνει κέντρο διαλογής σκουπιδιών! Και οι οικολόγοι, έχοντας πάρει διαζύγιο με την παραγωγική αγροτική εργασία, το είδαν ως σωτήριο μέτρο!
Έρρωσθε,
