Μήπως διαχειριζόμαστε το παρόν με μέσα και ιδέες του παρελθόντος;
Μήπως πρέπει να αναγνωρίσουμε την πραγματικότητα;
Εννοώ
ότι όλοι μας έχουμε στο νου ότι η Ερμιονίδα είναι 10 χωριά και
χωριουδάκια με τους κάμπους και τα βοσκοτόπια τους που περιμένουν νερό
για να μεγαλουργήσουν. Όταν
ο Δήμος μαζεύει τα σκουπίδια, νομίζουμε ότι τα μαζεύει από 10
οικισμούς. Όταν επισκευάζει δρόμους, νομίζουμε ότι πρόκειται μόνο για
τους βασικούς που συνδέουν τους 10 οικισμούς. Όταν υπολογίζουμε το
Ρίχτε μια ματιά στις 5 φωτογραφίες (google
maps), ενδεικτικές των τουριστικών περιοχών μας,
Φλάμπουρα, Άγιος Αιμιλιανός, Κουβέρτα - Πετροθάλασσα, Σαλάντι, Περιοχή Σκάρλετ Μπίητς τώρα κλάμπ Ερμιόνη.
Ένα τεράστιο δίκτυο δρόμων έχει απλωθεί. Δεν το σχεδίασε καμιά
υπηρεσία. Προέκυψε από τις αγοραπωλησίες,
τον τεμαχισμό της γης, την ανάγκη σύνδεσης των εξοχικών με τους
κεντρικούς δρόμους και τις παραλίες. Και φράκτες, παντού φράκτες και
μαντρότοιχοι που προστατεύουν τις περιουσίες. Και εξοχικά μερικές
χιλιάδες, πολλά με πισίνες. Από μικρά λυόμενα έως μεγάλες
πολυτελέστατες βίλες. Σε αγροτεμάχια από 300 τ.μ. μέχρι 600 στρέμματα.
Αφήνουμε έξω τα ξενοδοχεία και τα γκολφ, γιατί είναι κανονικές
επενδύσεις.
Όλος
αυτός ο κόσμος είναι από την Πρωτεύουσα. Εκεί ψηφίζει κι έτσι η
πολιτική του δύναμη δεν γίνεται αντιληπτή στην περιοχή μας. Έχει ρεύμα,
αλλά όχι δίκτυο ύδρευσης,
άρδευσης, λυμάτων. Δεν είναι ψαράδες αλλά έχουν συνολικά 30 φορές
περισσότερα σκάφη από τα επαγγελματικά και ερασιτεχνικά του τόπου μας.
Οι
φωτογραφίες δείχνουν σαν να πρόκειται περί προαστίων της Πρωτεύουσας.
Θυμίζουν την Κηφισιά, το Μαρούσι, την Πεντέλη, τους Θρακομακεδόνες, τη
Βουλιαγμένη, την Άνω
Γλυφάδα, στην πρώτη φάση μεταμόρφωσής τους από εξοχές σε
αραιοκατοικημένα προάστια. Ήδη οι παλιές «εξοχές» Πορτοχελίου, Κοιλάδας,
Ερμιόνης, έχουν γεμίσει με ονόματα οδών, παρόδων, κεντρικών δρόμων, που
ακόμα είναι οι περισσότεροι χωματόδρομοι, όμως στο μυαλό
έρχονται τα προάστια της Πρωτεύουσας. Διαβάζουμε ονόματα οδών,
Αριστοτέλους, Χατζηδάκι, Σωκράτους, Απόλλωνος, Πλάτωνος, Πλειάδων,
Ανδρομέδας, Ορίωνος, Οδός Α, Οδός Β, ονόματα φερμένα από την Πρωτεύουσα
χωρίς σχέση με την ιστορία του τόπου μας. Πηγαίνοντας
από Κρανίδι Πορτοχέλι μαθαίνεις ότι ο δρόμος αυτός λέγεται Επιδαύρου –
Κόστας, στρίβοντας δεξιά μαθαίνεις ότι ο δρόμος που θα σε βγάλει προς
Κορακιά είναι αρχικά ανώνυμη οδός, μετά γίνεται Απόλλωνος, ξαφνικά
Αριστοτέλους και μετά Πλειάδων! Μούρη η Κορακιά
ε;
Στη περιοχή Σκάρλετ Μπίητς, έχουμε Ελισάβετ, Γρηγορίου, Αμαζόνων, Ειρήνης και Φιλίας,
Aγίας
Zώνης,
Ευαγγελιστρίας, Κρήτης, Ευριπίδου, Ηρώων Πολυτεχνείου. Φαίνεται ότι
όποιος φτιάχνει εξοχικό βαπτίζει την οδό μπροστά
από το σπίτι του με το όνομα της οδού που μένει στην Αθήνα. Είναι
επίσημα ονόματα αναγνωρισμένα από τον Δήμο; Είναι ο Δήμος ο νονός, μετά
από πρόταση ιδιώτη; Δίνουν τα ονόματα οι ιδιώτες και τα γραφεία
αγοραπωλησιών γης στα
google
maps; Είναι το πλέγμα αυτών των δρόμων κοινοτικοί – δημοτικοί, είναι ιδιωτικοί δρόμοι που απλά παραχωρούνται προς κοινή χρήση;
Όποιος ξέρει ας μας γράψει κάτι.
Μπορεί
ν’ αλλάξουν οι καιροί και να ερημώσουν όλα. Να βαρεθούν πρώτα οι
πλούσιοι και ν’ αλλάξουν κοσμικό στέκι και να τα παρατήσουν. Μπορεί να
πτωχέψουν και να τα πουλήσουν
μπιτ παρά στους ντόπιους! Μετά να ακολουθήσουν οι ευκατάστατοι αστοί,
να ξαναερωτευτούν το αστικό τους περιβάλλον και το κλεινόν άστυ και μη
τους είδατε. Σφαίρα είναι και γυρίζει.
Υπερβολή; Μα αρχές του 20ου αιώνα ποιος πίστευε ότι θα ερημώσουν τα Βουλγαρέικα κι η Μάντρα του Λεούση στην Ερμιόνη; Η βίλα της Έλλης στο Πορτοχέλι; Αρχές
19ου αιώνα ποιος πίστευε ότι θα ερημώσει η κραταιά Ύδρα και
θα πουλάει οικοδομικά υλικά των εγκαταλειμμένων και ερειπωμένων σπιτιών
της στα πέριξ στα μέσα του 20ου αιώνα;
Όμως, για να επανέλθουμε στο
σήμερα, ή τάση είναι να
εγκατασταθούν και άλλοι πρωτευουσιάνοι και αλλοδαποί στην Ερμιονίδα. Ήδη
έχουμε και δύο βασιλιάδες, τον τέως δικό μας και τον νυν της Ολλανδίας!
Η κρίση που περνάμε και που περνάει η Ευρώπη
θα περάσει κάποτε. Σε δέκα χρόνια θα έχουν πυκνώσει τα εξοχικά ακόμη
περισσότερο. Το καλοκαίρι θα φιλοξενούν πιθανόν 3 και 4 φορές
περισσότερο κόσμο από τον ντόπιο των οικισμών μας. Οι προσιτές στο κοινό
παραλίες θα έχουν περιοριστεί αισθητά. Σε πολλές από
αυτές δεν θα μπορείς να παρκάρεις, γιατί θα έχει απομείνει μια σούδα
γης και άμμου κάτω από έναν στενό δρόμο και αμέσως μετά από αυτόν
φράχτες και μάντρες. Το πρόβλημα φυσικά θα το έχουν και οι διαμένοντας
στα εξοχικά της ενδοχώρας και είναι πλέον ορατό για
τις πιο όμορφες παραλίες.
Αν φέρουμε έγκαιρα τον Ανάβαλο, διαχειριστούμε τα νερά της Ερμιονίδας, φτιάξουμε μονάδες αφαλάτωσης,
όλα αυτά τα εξοχικά θα είναι οι κύριοι καταναλωτές νερού, πιθανόν οι κύριοι παραγωγοί αγροτικών προϊόντων, αφού θα έχουν πλέον αγοράσει σχεδόν όλη τη γη μας και έχοντας άφθονο
νερό θα επιδοθούν σε πρότυπες καλλιέργειες με μεράκι και γνώση. Γιατί, αφού σφαίρα είναι και γυρίζει,
μπορεί να επικρατήσει το όραμα του παραγωγικού εξοχικού με εξαιρετικά προϊόντα κύρους για τον ιδιοκτήτη καλλιεργητή
και μακάρι να έλθουν έτσι τα πράγματα. Δεκάδες είναι
σήμερα οι μερακλήδες πρωτευουσιάνοι που παράγουν μικρές ποσότητες
κρασιού, λαδιού, εξαιρετικής ποιότητας, τα εμφιαλώνουν για
αυτοκατανάλωση, για δώρα σε φίλους και γνωστούς. Άλλωστε και οι
τεχνολογίες του λαδιού, των σιτηρών, συσκευασίας κ.λ.π. προσφέρουν
πλέον μηχανήματα οικογενειακής χρήσης.
Και
όλος αυτός ο κόσμος ήδη από τώρα αποζητά με ανησυχία ασφάλεια ζωής και
περιουσίας, διευκόλυνση της καθημερινότητάς του, καλούς δρόμους, δίκτυα
νερού και λυμάτων,
κανόνες στη θάλασσα και στη στεριά.
Αυτό θα είναι η επαρχία μας προσεχώς, και αυτό πρέπει να διαχειριστούμε από τώρα προς όφελος όλων αλλά και με τη συμμετοχή όλων.
Δεν γνωρίζω με ποιον τρόπο, ούτε έχω διαβάσει προτάσεις, μελέτες,
εκτιμήσεις κ.λ.π. Ούτε κάπου έχει καταγραφεί η σκέψη και ο
προβληματισμός των ιδιοκτητών εξοχικών και βιλών, ούτε τα σχέδια τους
και τα μελλοντικά όνειρά τους. Ούτε η κεντρική διοίκηση έχει
θέσει νέους κανόνες για χρήση γης και θάλασσας, ώστε να γνωρίζουμε προς
τα πού πάει και πού σταματάει αυτή η εκτός οικισμών κατοίκηση.
Αλλά
ας ρίξουμε μια προσεκτική ματιά και στις φωτογραφίες των νησιών, Ύδρας,
Δοκού και Σπετσών, να τις συγκρίνουμε με αυτές από την Ερμιονίδα.
Φλάμπουρα
Άγιος Αιμιλιανός
Κουβέρτα Πετροθάλασσα.
Σαλάντι.
Σπέτσες.
Δοκός.
Υδρα.
Περιοχή Σκάρλετ Μπίητς
(Η συνέχεια στο επόμενο)
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
