Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
΄΄ “Αποδαιμονοποίηση΄΄ της μεθόδου της αφαλάτωσης, η οποία θα γίνει σε 3 μονάδες, (Κοιλάδα, Πορτοχέλι, Ερμιόνη), μικρής σχετικά δυναμικότητας (έως 5000m3 περίπου ημερησίως), με πλήρη σεβασμό προς το περιβάλλον, σε συνδυασμό και συνεργασία με τις άλλες πηγές εξεύρεσης και βελτίωσης του νερού. Και η ευθύνη θα ανήκει στο Δήμο μας και η αφαλάτωση μαζί και με τις άλλες μεθόδους θα συνυπάρχουν και θα συνεισφέρουν στην εξασφάλιση νερού για τους Δημότες μας αλλά και για όλες τις παραγωγικές τάξεις και διαδικασίες της περιοχής μας.”Το παραπάνω από την ανακοίνωση του αγαπητού Αντιδημάρχου που, αν δεν κάνω λάθος, δεν έχει αρμοδιότητα επί των υδάτων και των υδροφορέων.
“Παρόλα αυτά η πολιτική την οποία τότε εφαρμόσαμε, για την επιστημονική και ορθολογική διαχείριση του νερού των δημοτικών γεωτρήσεων αλλά και όσων ο Δήμος ενοικίασε από ιδιώτες, σε συνδυασμό με τη μεταφορά νερού μέσω του λιμένος της Κοιλάδας στις δεξαμενές του λόφου της Αγίας Άννης έδωσε απτά και θετικά αποτελέσματα. Το υδατικό ισοζύγιο βελτιώθηκε με αποτέλεσμα, να βελτιωθεί σημαντικά και η ποιότητα του νερού. Μετά το 2007 όμως, που η πολιτική αυτή της διαχείρισης εγκαταλείφθηκε, η κατάσταση εξελίχθηκε δραματικά μέχρι σήμερα, με αποτέλεσμα την επιδείνωση του φαινομένου της υφαλμύρωσης των υδροφορέων, ώστε σήμερα η αγωγιμότητα του νερού ιδιαίτερα στις κοινότητες Κρανιδίου, Πορτοχελίου και Κοιλάδας, να κυμαίνεται ανάλογα με την εποχή, από τις 6.000-10.000 μονάδες. Η διαρκώς αυξανόμενη άντληση και κατανάλωση νερού, λόγω αφενός μεν της τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής (παραθεριστικές κατοικίες, ξενοδοχεία κ.λ.π.) και αφετέρου της ανάπτυξης στη λείψυδρη Ερμιονίδα υδροβόρων καλλιεργειών, όπως π.χ. κρητικές και κορωνέϊκες ποικιλίες ελαιοδένδρων και καλλωπιστικών φυτών σε συνδυασμό με την παντελή έλλειψη μέτρων, για την προστασία των υδροφορέων έδωσαν τη <<χαριστική βολή>> δημιουργώντας πραγματικά μια βαθιά <<κρίση νερού>>.
…..
Αφαλάτωση θαλασσινού νερού σε τρεις σημειακές εγκαταστάσεις στο Πορτοχέλι, Ερμιόνη και Κοιλάδα και όχι μόνον σε ένα σημείο. Η δυναμικότητα του καθενός από τα τρία σημεία που θα εγκατασταθούν εργοστάσια αφαλάτωσης δεν πρέπει να υπερβαίνει την παραγωγή 5.000-6.000 m3 ημερησίως. Η αφαλάτωση με αυτόν τον τρόπο σε τρία σημεία-θέσεις, με εργοστάσια μεσαίας δυναμικότητας, αφενός μεν θα ελαχιστοποιήσει την περιβαλλοντική ρύπανση στους κλειστούς και αβαθείς κόλπους και θάλασσες της Ερμιονίδας, αφετέρου θα εξασφαλίσει ισόρροπα την απαραίτητη επάρκεια αυτού του πολύτιμου φυσικού πόρου του νερού , για την ανάπτυξη της Ερμιονίδας και θα μειώσει το κόστος μεταφοράς και διανομής. Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής για την εξασφάλιση πόσιμου νερού με τη διαδικασία της αφαλάτωσης θα πρέπει να αξιοποιηθεί αφενός μεν η υπάρχουσα μελέτη για τη θέση Χώνια Κοιλάδας αλλά με δυναμικότητα παραγωγής που δεν θα ξεπερνά τα 5.000 κυβικά ημερησίως, αφετέρου δε θα πρέπει να εκπονηθούν μελέτες για την κατασκευή εργοστασίων αφαλάτωσης της ίδιας δυναμικότητας στην ευρύτερη περιοχή της Δημοτικής Κοινότητας Πορτοχελίου και στην ευρύτερη περιοχή της Δημοτικής Ενότητας Ερμιόνης.”
Το παραπάνω από την ανακοίνωση της Προοδευτικής Πατριωτικής Συμπαράταξης.
Να ξεκινήσουμε με την υπενθύμιση ότι η Πρόεδρος της ΔΕΥΑΕΡ είναι τοποθετημένη στη θέση της με την συγκατάθεση συμπολίτευσης και μείζονος αντιπολίτευσης. Δηλαδή κοινής αποδοχής, προφανώς για να εκφράσει κοινές θέσεις περί υδάτων.
Η αφαλάτωση λοιπόν ήταν δαιμονοποιημένη στο Ερμιονιδιστάν και τώρα κηρύσσεται η έναρξη αποδαιμονοποίησης αυτής. Προφανώς θα την ‘διαβάσει’ κάποιος ιερέας για να φύγουν τα δαιμόνια. Όμως μόνον η αφαλάτωση του ιδιωτικού τομέα είχε τα δαιμόνια, και τώρα που θέλουμε δημοτική αφαλάτωση, απλά θα τις τα βγάλουμε.
Αρχικά δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι ο δήμαρχος και η παράταξή του ήταν υπέρ της δαιμονοποιημένης ιδιωτικής μονάδας αφαλάτωσης στα Χώνια με την υποχρέωση να παρέχει στον Δήμο γύρω στα 5000 κ.μ. νερό τη μέρα. Ταχύτατα λοιπόν επανήλθε η προοδευτική και σοσιαλιστική τάξη, που θέλει τον δήμο μας όχι μόνον εκδοροσφαγέα αλλά και αφαλατωτή.
Έτσι λοιπόν χωρίς κανένα δεδομένο πραγματικό, δηλαδή πόσο νερό αντλούμε για ύδρευση και άρδευση, τι απώλειες έχουμε στα δίκτυα διανομής, τι εμπόριο ύδατος γίνεται, τι νερό πληρώνουμε κ.λ.π., κ.λ.π. (πολύ σωστά τα επισημαίνει η ΠΑΠΟΕΡ) βγάζουμε ένα τσιτάτο: Η Ερμιονίδα χρειάζεται για ύδρευση και μόνον 3 αποδαιμονοποιημένες μονάδες αφαλάτωσης σε Πορτοχέλι, Ερμιόνη, Κοιλάδα δυναμικότητας 5000 – 6000 κ.μ. ημερησίως κατά μέγιστο η κάθε μία. Όχι μία των 15000 – 18000 αλλά τρεις, γιατί έτσι θα προστατευθεί το περιβάλλον και θα μειωθεί το κόστος μεταφοράς και διανομής (είναι εξαιρετική η ικανότητα του Δήμάρχου και Αντιδημάρχου χωρίς να έχουν στα χέρια τους κανένα δεδομένο, χωρίς να γνωρίζουν τι εστί αφαλάτωση, να μας λύνουν επιστημονικά πάντα και ορθολογικά όχι μόνον το πρόβλημα ύδρευσης αλλά και το πρόβλημα του υδροφορέα). Γιατί άμα είσαι της προόδου και του σοσιαλισμού, τελευταίως και του πατριωτισμού, κατέχεις αυτόματα κάθε επιστήμη και ο λογισμός σου είναι εξ ορισμού ορθός.
Αγαπητοί μου μάλλον δεν έχετε ιδέα επί του θέματος.
Μία μονάδα αφαλάτωσης δυναμικότητας 15000 – 18000 κ.μ. ημερησίως είναι μια μέτρια μονάδα που μπορεί να σταθεί σε οποιοδήποτε παραλιακό μέρος της Ερμιονίδας και να διαθέτει την άλμη της (περίπου το 1/3 της δυναμικότητά της) σε οποιοδήποτε θάλασσα εκτός φυσικά του κολπίσκου της Κοιλάδας και το Πορτοχελιού. Επειδή δε οι μεμβράνες αφαλάτωσης είναι κατά δέσμες, μπορεί άνετα να λειτουργεί, όταν χρειάζεται, και με πολύ μικρότερη δυναμικότητα, π.χ. τον χειμώνα. Αυτή η μονάδα έχει και το ελάχιστο κόστος επένδυσης και λειτουργίας. Αν την αντικαταστήσουμε με τρεις, θέλουμε τριπλά συστήματα λήψης νερού και διάθεσης άλμης, τριπλές δεξαμενές, τριπλά κτήρια, αντλιοστάσια, αγωγούς, ηλεκτρολογικό και άλλον εξοπλισμό κ.λ.π., κ.λ.π. Πέραν αυτού στη μία μονάδα κάνει βάρδια 1 άτομο άρα θέλεις 3 επί 24ώρου βάσεως και 1 άτομο για τα ρεπό. Δεν επιτρέπεται όμως να κάνει βάρδια ένας εργαζόμενος μόνος του. Ας πούμε ότι έπεσε και κτύπησε. Θα μείνει αβοήθητος να τον βρει η επόμενη βάρδια; Άρα θέλουμε 8 συνολικά άτομα. Για τις 3 μονάδες φυσικά και θέλουμε 24 άτομα, γιατί δεν παίζει ρόλο στην επάνδρωση της μονάδας η δυναμικότητά της. Η μόνη λογική που θέλει 3 μονάδες είναι η λογική του ανοίγματος θέσεων εργασίας για ημέτερους που φυσικά θα τους πληρώνουν οι δημότες μέσω τελών ύδρευσης και αποχέτευσης. Εκτός και αν ο Δήμος λειτουργεί τις μονάδες με τηλεκοντρόλ από το γραφείο των τεχνικών υπηρεσιών του.
Και ας πούμε ότι φτιάξαμε 3 μονάδες. Το Κρανίδι θα πάρει νερό προφανώς από τη Μονάδα της Κοιλάδας που είναι πολύ κοντά του και θα είναι και η μεγαλύτερη, μέσω του ήδη υπάρχοντος συστήματος αγωγών και δεξαμενών. Πόσο μεγάλο και πολυδάπανο έργο είναι να παει αγωγός προς Ερμιόνη (τα αντλιοστάσια Κρανιδίου - Ερμιόνης είναι το ένα κοντά στο άλλο στην Αυλώνα, άρα υπάρχουν έτοιμοι οι αγωγοί) και Πορτοχέλι; Όταν με το καλό έρθει ο Ανάβαλος δεν θα χρειαστούν αυτοί οι αγωγοί για τη διανομή νερού ύδρευσης;
Δυστυχώς, παρουσιάζεται στον Δήμο μας η χρυσή ευκαιρία να συμπράξει με την εταιρεία του γκολφ και χωρίς να μετέχει της επένδυσης και του κόστους λειτουργίας μίας ιδιωτικής μονάδας αφαλάτωσης να λαμβάνει δωρεάν ή σε πολύ καλή τιμή 5000 – 6000 κ.μ. ημερησίως πόσιμο νερό που μάλλον είναι αρκετό για τις ανάγκες των οικισμών που έχουν μεγάλο πρόβλημα, ήτοι Κρανίδι, Πορτοχέλι, Κοιλάδα, Ερμιόνη. Το καλοκαίρι οι οικισμοί αυτοί, χωρίς φυσικά τα εξοχικά δεν φιλοξενούν πάνω από 10000 άτομα. Να βάλλουμε μισό κυβικό μέτρο κατανάλωση για κάθε άτομο τη μέρα (είναι βέβαια υπερβολική) θέλουμε 5000 κ.μ. τη μέρα. Τώρα, αν η ΔΕΥΑΕΡ χάνει το μισό νερό της από διαρροές αγωγών, ας πιάσει τις διαρροές της.
Σημείωση: Όσο για την ....μονάδα αφαλάτωσης των επεξεργασμένων λυμάτων βιολογικού σταθμού Λουτρού Κρανιδίου, είναι στη σφαίρα της φαντασίας. Αφήστε το «νερό» να τρέχει στο ρέμα Χουσεΐνι, επιστημονικώς, ορθολογικώς και πατριωτικώς.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
