''Χρειαζόμαστε επενδύσεις''
Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Η μαρίνα Πορτοχελίου βρίσκεται σε καλό δρόμο, όπως και αυτή της Ερμιόνης.
Ο
τόπος χρειάζεται και τα γκολφ και τα ακριβά ξενοδοχεία και τα αιολικά
και τα φωτοβολταϊκά. Απαραίτητες και οι σκάλες προς Ύδρα και Σπέτσες. Με
μέτρο και σύνεση
και καλή διοίκηση, όλα γίνονται.
Χρειάζεται φυσικά πρώτ’ απ’ όλα νερό για να αναπτυχθεί η αγροτική οικονομία......
......
Ωραία
θα ήταν να είχαμε τα πάντα παρθένα όπως πριν την Κατοχή, αλλά να είχαμε
διατηρήσει και συντηρήσει μια παραγωγικότατη θάλασσα, μια
παραγωγικότατη αγροτική
οικονομία με άφθονο νερό και να είχαμε και κάνα δύο κέντρα υψηλής
τεχνολογίας και καινοτομίας για τους μορφωμένους.
Αλλά
φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, και μάζευε ας ειν’ και ρόγες. Και φτάνεις εκεί
που το αξίζεις. Ας μη γελιόμαστε. Δεν μας έφερε κανένας σε αυτή την
κατάσταση. Μόνοι
μας ήρθαμε και το όλον σύστημα εμείς το στηρίξαμε δια της ψήφου μας και
της απουσίας μας.
Μακάρι
να το καταλάβουν συμπολίτευση και αντιπολίτευση. Αι καλαί ημέραι των
δανεικών και της κοσμοπλημμύρας στους δήμους και στο δημόσιο παρήλθον. Η
οικοδομή
θα αργήσει πολύ να πάρει μπρος. Είναι ακόμη στην κατηφόρα. Και ο κόσμος
χρειάζεται πρωτίστως μεροκάματο και ιδιαίτερα οι νέοι. Τι να το κάνουν
το περιβάλλον της Ερμιονίδας, το εξασθενές χρώμιο, τη νέα γκουλούμα του
Σταυρού, τις φραγμένες παραλίες, όταν βρίσκονται
στη Σουηδία και την Αυστραλία;
Τι να τα κάνει κι ο πεινασμένος; Τι νόημα γι’ αυτόν έχει ένας κήπος όταν η ζωή τον αναγκάζει να τον βλέπει ως καυσόξυλο;
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
