Ο θρύλος της ιστιοπλοΐας Τάσος Μπουντούρης γνώρισε δόξες που ελάχιστοι αθλητές στον κόσμο έχουν ζήσει, ωστόσο σήμερα, κοντά στα εξήντα του χρόνια, η ιστορία του θα μπορούσε να ταυτιστεί με αυτήν του Σαντιάγκο, του ήρωα του μυθιστορήματος «Ο γέρος και η θάλασσα»...
Τώρα δίνει τη μεγαλύτερη και ίσως τελευταία του μάχη με τον... μεγάλο ξιφία στα βαθιά νερά! «Τα έχασα όλα» λέει στην Espresso και συνεχίζει: «Χρωστάω στο κράτος, αλλά το έχω γραμμένο. Όσοι βρέθηκαν στην εξουσία πήραν δόξα την εποχή των μεταλλίων μας και μετά μας πέταξαν σαν στυμμένες λεμονόκουπες. Γυρνούσα από τους αγώνες και έτρεχαν κουστουμαρισμένοι δίπλα μου να φωτογραφηθούν. Τώρα πού είναι; Υποκρισία στο έπακρο! Ως Ολυμπιονίκης ήμουν η βιτρίνα μιας χώρας που φαινομενικά ευημερούσε. Τίποτα όμως δεν ήταν αληθινό. Όλα αποδείχτηκαν μια τεράστια φούσκα που έσκασε». Ο Τάσος Μπουντούρης σήμερα επισκευάζει σκαριά. «Αυτό κάνω τώρα. Τα φτιάχνω να πηγαίνουν γρηγορότερα. Ξέρω τον τρόπο. Αφού τα έχασα όλα κι έμεινα χωρίς καμία στήριξη, πάλι η θάλασσα με θρέφει. Αυτή δεν με έχει προδώσει ποτέ! Επισκευάζω καράβια προκειμένου να ζήσω τα παιδιά μου. Δεν παραπονιέμαι όμως». Ο ίδιος όχι μόνο ισχυρίζεται πως η πολιτεία δεν του πρότεινε ποτέ κάποια τιμητική θέση, αλλά καταγγέλλει πως στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας θέλησε να δει τις εγκαταστάσεις της ιστιοπλοΐας και δεν τον άφηναν να μπει. «Κατάφερα τελικά να μπω μετά από φασαρία και τσαμπουκά. Και στους πρόσφατους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου έθεσα επίσης θέμα η φλόγα να περάσει από τον Ιστιοπλοϊκό Όμιλο Ελλάδος. Δεν κατάλαβα, δεν θα περνούσε το ιερό σύμβολο του Ολυμπισμού από τον σύλλογο που χάρισε το πρώτο Ολυμπιακό μετάλλιο στη χώρα μας;», καταλήγει.
www.gossip-tv.gr/
