'' Το Δίκαιο Σημείο για την εγκατάσταση της νέας μονάδας απορριμμάτων ''

Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος  
 

Μέχρι σήμερα σίγουρη νόμιμη πρόταση για την διαχείριση των απορριμμάτων μας δεν υπάρχει. Κανένας εκτός Ερμιονίδας, είτε είναι ΧΥΤΑ είτε είναι ΧΥΤΥ, δεν είναι υποχρεωμένος να παραλάβει απορρίμματα ή υπόλοιπα αυτών. Και καμιά Περιφέρεια, καμιά ΚΥΑ δεν μπορεί να τον υποχρεώσει. Τα φορτηγά με τα απορρίμματα ή υπόλοιπα θα τα σταματά η κάθε ενδιαφερόμενη τοπική κοινωνία σύμφωνα με την αρχή ο ρυπαίνων πληρώνει.

Σίγουρη και νόμιμη λύση υπάρχει με πολλές μορφές, αρκεί να έχουμε νόμιμο ΧΥΤΥ στην Ερμιονίδα. Αναγκαία και ικανή συνθήκη.

Ο Δήμος μπρος στην σημερινή απαράδεκτη κατάσταση, είναι υποχρεωμένος να προχωρήσει με εφικτή λύση που ενέχει ρίσκο. Αν δεν είχε ρίσκο, τότε θα ήταν σίγουρη νόμιμη λύση, που δεν υπάρχει.

Φυσικά κανένας από την αντιπολίτευση δεν έχει να προτείνει σίγουρη νόμιμη λύση, αφού δεν υπάρχει. Άρα αν θέλει η αντιπολίτευση σίγουρη και νόμιμη λύση θα έπρεπε να προτείνει: Τοποθεσία, έκταση, τρόπο κατασκευής, κόστος, ΧΥΤΥ. Μετά όλα τα άλλα βρίσκονται. Όμως δεν προτείνει τίποτα και ούτε φυσικά ΧΥΤΥ στον τόπο μας.

Με το να προτείνει, όχι κοντά στο Κρανίδι τα μηχανήματα, ναι ή όχι σε πράσινο σημείο, να εκφράζει τους φόβους της για την νέα εγκατάσταση και ό,τι άλλο, εξακολουθούν όλα αυτά να έχουν το ίδιο ρίσκο με αυτό που θέλει να κάνει ο δήμος.

Δηλαδή αν η αντιπολίτευση δηλώσει χώρο και οποιονδήποτε τρόπο συλλογής, διαλογής, διάθεσης, αλλά χωρίς τοπικό ΧΥΤΥ, παίρνει η πρόταση ίδιο ρίσκο. Εκτός και αν δεν υπάρξει καθόλου υπόλοιπο προς διάθεση, πράγμα ανέφικτο, και για την Ερμιονίδα αποδεδειγμένα πολλαπλώς ανέφικτο σήμερα και μεσοπρόθεσμα.

Παρά τις όποιες αντιρρήσεις, έχω σχηματίσει τη γνώμη ότι όλοι, γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει σίγουρη νόμιμη λύση, διαφωνούν ως προς τη λύση, αλλά συμφωνούν ότι η οποιαδήποτε λύση έχει ρίσκο. Και από το να έχουμε σήμερα την απαράδεκτη κατάσταση, ας δοκιμαστεί λύση - ρίσκο, για την οποία σημειώνω, ότι μπορεί να μετεξελιχθεί σε σίγουρη και νόμιμη, αν καταστήσει αναγκαίο έναν ΧΥΤΥ στην Ερμιονίδα.

Όσο για το πιο "δίκαιο σημείο" σύμφωνα με την αρχή: Ο ρυπαίνων πληρώνει.

Πάρτε έναν γεωγραφικό χάρτη Google και σημειώστε πάνω στο χάρτη:

Τον αριθμό των σπιτιών και καταστημάτων και βιοτεχνιών ενός εκάστου οικισμού.

Τη θέση κάθε ξενοδοχείου και τα δωμάτια που έχει.

Τη θέση των εξοχικών (άκουσα ότι έχουμε κάπου 9000, καλά νάμαστε, είχα μείνει στα 3 με 4 χιλιάδες).

Τη θέση των μεγάλων βιλών.

Τη θέση λιμανιών που δέχονται τουριστικά σκάφη και χοντρικά τη κίνησή τους.

Τη θέση των παραλιών που δέχονται πολλούς ντόπιους και ξένους για φαΐ και μπάνιο.

Εκτιμήστε χοντρικά τα απορρίμματά τους και σημειώστε τα στη θέση του χάρτη. Για τα εξοχικά κατά μεγάλες ομάδες.

Το δίκαιο σημείο των νέων εγκαταστάσεων είναι, τρόπον τινά, η συνισταμένη των παραγομένων απορριμμάτων.

Καταλαβαίνουμε όλοι ότι δεν μπορεί να βγαίνει αυτό το σημείο στις Αδέρες, στα Δίδυμα, ουδέ στο Θερμήσι και τους Φούρνους. Ουδέ στον Κάμπο του Κρανιδίου, μηδέ στους Κάμπους της Ερμιόνης. Κάπου λοιπόν στο υπόλοιπο που μένει, λέει ο κοινός νους. Το επιλεχθέν σημείο από τον Δήμο κοντά στο Κρανίδι, είναι σχετικά σύμφωνο με την παραπάνω λογική. Η αντιπολίτευση, αφού δεν το θέλει, οφείλει να υποδείξει το "δικαιότερο σημείο" από αυτό κοντά στο Κρανίδι, το οποίο σίγουρα υπάρχει. Αλλά να το υποδείξει. Πέραν αυτού, αφού αντιλαμβάνεται πλήρως το πρόβλημα της διάθεσης του υπολοίπου, δηλαδή ότι έχει μεγάλο ρίσκο η διάθεσή του εκτός Ερμιονίδας, ας πει αν θέλει ΧΥΤΥ στην Ερμιονίδα και ΠΟΥ για να εξαλειφθεί όλο το ρίσκο της όλης υπόθεσης. Αυτό είναι σαφής και υπεύθυνη αντιπολίτευση. Αλλιώς επανερχόμεθα στο παίχνιον Η ΚΟΛΟΚΥΘΙΑ.

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος