'' Η απάντησή μου με κόκκινο ''

Δίκαιο και δικαιολογία του Γιώργου Πουλή.

ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ

Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος  
Αφορμής δοθείσης από το τελευταίο δοκίμιο (η απλή γνώμη δεν είναι δοκίμιο, όπως και το παρόν δικό σας) που δημοσίευσε ο κ. Γκάτσος και επειδή για τη δήθεν καταλληλότητα της θέσης του «Πράσινου Σημείου» έχει γίνει πολύς λόγος από πολλούς ειδήμονες που υποτιμούν τη νοημοσύνη μας, καλό θα είναι να βάλουμε μερικά απλά πράγματα σε τάξη. Ας πούμε επιτέλους μερικές αλήθειες γιατί πολλές δημαγωγίες (η γραπτή έκφραση γνώμης δεν είναι δημαγωγία, αλλιώς θα ήταν και το παρόν δικό σας. Και μη ξεχνάμε ότι η δημαγωγία έχει και την καλή της έννοια) ακούσαμε και όσο δεν μιλάμε, θα ακούμε όλο και περισσότερες.

1. Η θέση του Πράσινου Σημείου επιλέχθηκε με ένα και μοναδικό κριτήριο: Ο χώρος ανήκει στην ιδιοκτησία ενός εκ των συνεταίρων της επιχείρησης που θα το λειτουργήσει. (Πάντως είναι πολύ κοντά στο δίκαιο σημείο που εσείς υπολογίσατε).
2. Η «άσκηση επί χάρτου» στο Google Earth που προτείνεται από τον κ. Γκάτσο και τους ομόφρονες (είναι προσωπική μου άποψη. Αν ήταν και άλλων θα έγραφε τα ονόματά τους), βγάζει τη «συνισταμένη» των παραμέτρων στο 1^ο Δημοτικό Σχολείο Κρανιδίου. Πώς σας φαίνεται να κάναμε στο προαύλειό του το Πράσινο Σημείο; (Εγώ την βλέπω κάπου μεταξύ Κρανιδίου - Κόστας. Δεκτός όμως ο υπολογισμός σας, και φυσικά δεν μπορεί να γίνει εκεί. Άρα θα πρέπει να μετατοπιστεί αλλά δεν μας λέτε προς τα πού.  Εγώ φρονώ προς Κόστα - Πορτοχέλι όπου το κύριο βάρος κανονικής οίκησης, ξενοδοχείων, βιλλών κ.λ.π. και όχι προς την ορεινή Ερμιονίδα, ούτε καν πέρα του Κάμπου του Κρανιδίου και την Αυλώνα. Εσείς;)

Αναλογικά πάντα και σύμφωνα με την παραμετροποίηση της κεντροβαρικής κατανομής της παραγωγής των σκουπιδιών που υιοθετείται από τον κ. Γκάτσο, η οποία στερείται λογικής και δεν έχει εφαρμοστεί πουθενά, ο Χ.Υ.Τ.Α. της Φυλής πρέπει να μεταφερθεί στο …Σύνταγμα! (Εδώ δεν τα κατέχετε τα πράγματα και συγνώμη που σας το λέω. Τα Λιόσια η Φυλή και γενικά η Δυτική Αττική ήταν και είναι περιοχές εργατών, μικροβιοτεχνών, και γενικά φτωχών πρωτευουσιάνων. Εδώ η Ένδοξη Πρωτεύουσα πέταξε τα σκουπίδια της και πριν τα πετούσε στη χωματερή του Σχιστού, δηλαδή σε περιοχή και πάλι εργατική και φτωχή. Εκάλη, Ψυχικό, Γλυφάδα έως Βάρκιζα, Πεντέλη και βάλε δεν γνώρισαν ποτέ τι θα πει χωματερή. Ώς εκ τούτου φυσικά η κεντροβαρής κατανομή στερείται λογικής για τα πλούσια προάστια της Πρωτεύουσας, γιατί αλλού πήγανε τα σκουπίδια τους, σκόπιμα μέσω φυσικά του πολιτικού μας συστήματος. Σε ξένες πρωτεύουσες υπάρχουν τέλειες μονάδες απορριμμάτων ακόμη και στο κέντρο τους. Το ίδιο συνέβη και στην Ερμιονίδα. Η τουριστική χερσόνησος Κρανιδίου έκλεισε τη χωματερή της και την πήγε στον Σταυρό κατ' αντιγραφή αυτού που έγινε στην Πρωτεύουσα. Ή όχι; Και να μην ξεχνάμε ότι η Ερμιόνη είχε τη χωματερή του Κροθιού δίπλα της, στην καρδιά της και υφίστατο όλες τις συνέπειες, ενώ του Δήμου Κρανιδίου δεν ήταν στη καρδιά του αλλά στα σύνορα προς Ερμιόνη και τις κάπνες της τις υφίστατο η Ερμιόνη, τουλάχιστον κατά το ήμισυ. ).

Επίσης αναλογικά, τα σκουπίδια στο σπίτι μας πρέπει να τα ανακυκλώνουμε και να τα κομποστοποιούμε… στην κουζίνα! (είτε το θέλουμε είτε όχι, για τα λύματα και τα απορρίμματα το κρίσιμο σημείο είναι η κουζίνα και  και ο καμπινές. Από κει αρχίζει και η ανακύκλωση και η κομποστοποίηση και όλα.).

3. Και για να σταματήσει πια αυτό το λαϊκίστικο επιχείρημα που χρησιμοποιείται απ’ όλους όσους προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα άδικα, ας ξεκαθαρίσουμε πόσοι και ποιοι άλλοι παράγουν τα σκουπίδια τους στο Δημοτικό Διαμέρισμα Κρανιδίου εκτός από τους μόνιμους κατοίκους:

• Οι εργολάβοι και οι εργαζόμενοι στις οικοδομές που προέρχονται από όλα τα χωριά της επαρχίας Ερμιονίδας. (Αυτοί παράγουν ελάχιστα αστικά απορρίμματα σαν εργαζόμενοι. Παράγει η δουλειά τους πολύ μεγάλο βάρος μπαζιών και υλικών κατεδάφισης για τα οποία δεν υπάρχει χώρος υποδοχής, όπως ορίζει ο νόμος. Δεν πρόκειται για σκουπίδια.).
• Οι ιδιοκτήτες και οι εργαζόμενοι στις βιοτεχνίες, καταστήματα, κλπ που επίσης προέρχονται από όλα τα χωριά της επαρχίας. (Και αυτοί παράγουν ελάχιστα. Η λειτουργία των βιοτεχνιών και καταστημάτων παράγει).
• Οι δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι που προέρχονται επίσης από όλα τα χωριά της επαρχίας. (Αυτοί παράγουν τα ελαχιστότατα. Παράγει απορρίμματα ο δάσκαλος, ο καθηγητής, ο εφοριακός, ο αστυνόμος, ο τραπεζικός στη δουλειά τους;)
• Οι πλανόδιοι πωλητές που πουλάνε τα προϊόντα τους απ’ όλα τα χωριά της επαρχίας. (Οι πλανόδιοι είναι ελάχιστοι. Στις λαϊκές πουλάνε οι άνθρωποι όπου υπάρχουν και κανονισμοί για τον καθαρισμό τους. Η λαϊκή τα παράγει.).
• Οι τουρίστες που μένουν στα ξενοδοχεία του Δ.Δ. Κρανιδίου και στα οποία εργάζονται υπάλληλοι απ’ όλα τα χωριά της επαρχίας. (Ο υπάλληλος το πολύ να φάει μια τυρόπιτα και να αφοδεύσει άπαξ την ημέρα.Το Ξενοδοχείο τα παράγει.).
• Οι πολίτες που έρχονται στο Κρανίδι για τις υπηρεσίες, τράπεζες, αγορά, κλπ από όλα τα χωριά της επαρχίας. (Αυτοί ζήτημα είναι αν πιουν κάνα καφέ και φάνε καμιά τυρόπιτα. Αντίθετα αγοράζουν, όπως και σεις λέτε, πολλά συσκευασμένα προϊόντα από το κεφαλοχώρι, οπότε πάνε τις συσκευασίες στα χωριά τους. Ή όχι;)
• Οι μαθητές που προέρχονται επίσης από όλα τα χωριά της επαρχίας. (Για όνομα του Θεού! Ρυπαίνουν ή ομορφαίνουν το Κρανίδι; Αν ρυπαίνουν, φέρτε το Λύκειο στην Ερμιόνη.).
• Οι υπάλληλοι (καμαριέρες, κηπουροί, κλπ) των μεγάλων βιλλών που κι αυτοί προέρχονται απ’ όλα τα χωριά της επαρχίας. (Και πάλι για όνομα του Θεού! Οι μεγάλες βίλλες τα παράγουν!).
• Οι ντόπιοι και ξένοι που επισκέπτονται τις παραλίες και το βράδυ βγαίνουν έξω για φαγητό, ποτό, κλπ δίνοντας δουλειά στα άλλα χωριά της επαρχίας. (!!!)

Συμπερασματικά :

Το Κρανίδι είναι μακράν ο μεγαλύτερος οικισμός και η πρωτεύουσα του Δήμου Ερμιονίδας, μας αρέσει δε μας αρέσει. Εδώ είναι η αγορά, οι δημόσιες & δημοτικές υπηρεσίες, οι τράπεζες, τα σχολεία, το Κέντρο Υγείας, το ΚΤΕΛ. Εδώ συρρέουν καθημερινά εκατοντάδες δημότες και επισκέπτες από όλη την επικράτεια του Δήμου για να εργαστούν, να εξυπηρετηθούν, να ψωνίσουν, να μορφωθούν, να ταξιδέψουν. Είναι το φυσικό, διοικητικό και εμπορικό κέντρο της απομονωμένης επαρχίας μας. (Μου φαίνεται ότι έχετε ξεκοκαλίσει στο διάβασμα το βιβλίο μου ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ! Ναι, το Κρανίδι ήταν το κέντρο τουλάχιστον από το 1800 και μετά. Και σήμερα εξακολουθεί να είναι, όχι όμως όπως ήταν. Η ζωή και η κίνηση έχει πάει στα παράλια, το Πορτοχέλι και η Κοιλάδα το 1900 είχαν 200 κατοίκους, τότε το Κρανίδι είχε 7000. )

Ε, πώς να το κάνουμε τώρα; Είναι σωστό να υποβαθμίσουμε την πρωτεύουσα του Δήμου μας;  Είναι σωστό να «αφοδεύουμε εκεί που τρώμε»; Είναι δίκαιο να μαζέψουμε τα σκουπίδια στην είσοδο του Κρανιδίου επειδή εδώ «παράγονται» απ’ όλους μας με τους τρόπους που προαναφέρθηκαν; Είναι δίκαιο το επιχείρημα «…αφού εσείς δεχτήκατε τη χωματερή στον κάμπο!...»;

Όχι, δεν είναι δίκαιο αυτό. Αυτό είναι δικαιολογία! Και η δικαιολογία πάντα συνοδεύει το άδικο!!! (Και με όλα αυτά που γράφετε, ως εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος περιμένω τη γνώμη σας. Πού τελικά προτείνει η παράταξή σας να γίνει αυτό το πράσινο σημείο; Όχι που να μη γίνει, αλλά πού να γίνει και πώς να γίνει και με ποιο βασικό κριτήριο; Ή μήπως πρέπει να απαγορευτεί η εργασία των ντόπιων έξω από την κοινότητά τους για να μην δημιουργούν σκουπίδια σε άλλες περιοχές;).

Άντε να ξυπνάμε λέμε… (Είδαμε τα του Καλλικράτη και ξυπνήσαμε! Μέχρι σήμερα καμία από τις παλιές μας τοπικές Κοινότητες δεν κέρδισε κάτι. Διαφημίστηκε ότι θα έχει μικρότερο κόστος, ότι θα παίρνει πολλά κονδύλια και προγράμματα και τα παρόμοια ο Καλλικράτης. Αυτό που βλέπουμε είναι τον υποβιβασμό των Κοινοτήτων μας,  τον μαρασμό των τοπικών συμβουλίων κ.λ.π. προς χάριν ενός ανούσιου συγκεντρωτισμού. Τι έχει κερδίσει η Ερμιόνη από τον συγκεντρωτικό Καλλικράτη; Τα ....σταμπωτά στους δρόμους; Ως Κοινότητα έλυσε το πρόβλημα των λυμάτων πρώτη με λύση κοντά στον οικισμό και πιστεύω ότι αν ήταν ακόμη κυρίαρχη Κοινότητα θα είχε λύσει και το πρόβλημα των απορριμμάτων της στη θέση Κρόθι με τον καλύτερο τρόπο.).

Πολύ θετικό όμως θεωρώ το γεγονός ότι ένας δημοτικός σύμβουλος εκφράζει δημοσίως τη γνώμη του και τις αντιρρήσεις του (πιστεύω και τον τοπικισμό του όπως και εγώ κάνω αρκετές φορές), πράγμα αρκετά σπάνιο για την περιοχή μας. Οι διαφορές στις απόψεις μας αυτονόητες. Δεν είμαστε καρμπόν στρατιωτάκια. Μακάρι οι παρατάξεις να είχαν εκφράσει σαφή άποψη, δηλαδή σημείο, τρόπο διαχείρισης και τοπικό ΧΥΤΥ που είναι το κλειδί της υπόθεσης προεκλογικά, αλλά ακόμη και τώρα. Με περιβαλλοντικές ευχές δεν υπάρχουν λύσεις. Εδώ ακόμη και η Γερμανία ένα 35% των αστικών απορριμμάτων τα πάει ΧΥΤΥ ή τα καίει.

Βλέπω και άλλοι συμφωνούν με τον κύριο Πουλή. Το θέμα δεν είναι πού δεν πρέπει να γίνει, αλλά πού πρέπει να γίνει αιτιολογημένα. Αυτό σημαίνει πολιτική απόφαση παράταξης.

Γιώργος Πουλής

Δημοτικός Σύμβουλος

Κρανίδι

Για τα κόκκινα, Βασίλης Γκάτσος