Έχει κόμπο η λύση που κολλάει στο κτένι.

Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος  
Και η εταιρεία που θέλει να αναλάβει με τα μηχανήματά της τα αστικά απόβλητα του Δήμου μας κολλάει στη διάθεση του υπολοίπου σε ΧΥΤΥ. Λέει σαφώς, και δεν το κρύβει ότι για αυτά θα έχει την ευθύνη ο Δήμος. Λέει ότι θα το πάει η ίδια σε έναν ΧΥΤΑ της Πελοποννήσου με την ευχή μάλλον και όχι την βεβαιότητα ή την τεκμηρίωση, ότι ο ΧΥΤΑ θα το δεχθεί επειδή η ποσότητα θα είναι αρκετά μικρότερη από το να του πήγαιναν αστικά
απορρίμματα. Μιλάει και για παραγωγή RDF το οποίο όμως δεν έχει καμία χρήση, ούτε ως καύσιμο, ούτε ως εδαφοβελτιωτικό γιατί, δεν τηρεί τις προδιαγραφές. Και αυτό δεν έχει διάθεση και πρέπει να πάει σε ΧΥΤΥ. Δηλαδή μεταποίηση αστικών αποβλήτων με τη μέθοδο: Βγάζω νερό με το κοφίνι.

Νομίζω ότι είναι φανερό ότι πρόκειται για μία μεσοβέζικη λύση, η οποία θα ήταν πραγματική λύση, αν είχαμε δικό μας ΧΥΤΥ. Είχα προτείνει ότι ένας ΧΥΤΥ με προδιαγραφές επιστρώσεων στεγανοποίησης σύμφωνα με την ΚΥΑ επικινδύνων αποβλήτων είναι πραγματική λύση όχι για 3 αλλά για 10 χρόνια. Θα είναι έτοιμος σε ένα μήνα, δηλαδή πολύ πιο γρήγορα από το χρόνο που θέλει αυτή η εταιρεία, αν πάρει τη δουλειά, να τοποθετήσει τα μηχανήματά της.

Περίεργο! Θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε ξένο ΧΥΤΑ ως ΧΥΤΥ, δηλαδή να του πάμε υλικό που πρέπει να πάει σε ΧΥΤΥ. Περιβαλλοντικά λοιπόν αλλάζουμε τη χρήση του ΧΥΤΑ σε ΧΥΤΥ. Όμως δεν μας επιτρέπουν (;) να φτιάξουμε έναν δικό μας μικρό ΧΥΤΥ, οπουδήποτε, γιατί η προδιαγραφή της ΚΥΑ των επικινδύνων εξασφαλίζει από κάθε περιβαλλοντικό κίνδυνο. Πέραν αυτού θα είναι και κίνητρο ορθής διαχείρισης των ανακυκλωσίμων, αφού όσο καλύτερη τόσο το υπόλοιπο προς τον ΧΥΤΥ μας μειώνεται, άρα η ζωή του ΧΥΤΥ μας παρατείνεται. Δηλαδή αν η άδεια του είναι για 20000 τόνους, άλλο είναι να του πηγαίνουμε κάθε χρόνο από 2000 τόνους και άλλο τον πρώτο 2000, τον δεύτερο, 1000, τον τρίτο 500 και από κει και πέρα σταθερά 300. Θα τον έχουμε μια ζωή!

Η συμπολίτευση δεν βλέπει άλλη λύση, το ρισκάρει δηλαδή, γιατί χωρίς καταδικό σου ΧΥΤΥ, ρισκάρεις. Και αν δεις να σου επιστρέφεται το υπόλοιπο και η εταιρεία να το στέλνει έξω από το Δημαρχείο, πεσκέσι στον υπεύθυνο, έ τότε έρχεται η παραίτηση όλης της πλειοψηφίας η πραγματική, όχι σαν των προηγουμένων της παράταξής μας.

Η Αντιπολίτευση το σκέπτεται, έχει και πάλι αντιρρήσεις για το πού θα μπουν τα μηχανήματα, και για το τρόπο συλλογής και διαχωρισμού των αστικών αποβλήτων. Δεν έχει να προτείνει κάτι το συγκεκριμένο, δηλαδή, τον τόπο, τον τρόπο, και τι θα κάνει ο Δήμος το υπόλοιπο χωρίς δικό του ΧΥΤΥ. Ούτε στα προεκλογικά προγράμματα όλων των παρατάξεων δεν υπάρχει σαφές σχέδιο, αλλά ευχές και περιβαλλοντικό cory paste.

Έχω την αίσθηση ότι και πάλι θα κολλήσει το θέμα στη διάθεση του υπολοίπου από την δίκαιη αντίδραση των κατοίκων που στο χώρο τους θα είναι ο ΧΥΤΑ που εμείς θα θέλουμε να πάμε το υπόλοιπο.

Σκέφτομαι: Τόσες παρανομίες γίνανε. Χύμα τα σκουπίδια στο Σταυρό και δέματα αδιάθετα και τα ζουμιά στα ρέματα, τόσες νεοχωματερές δημιουργήθηκαν, σκουπίδια παντού πεταμένα. Από περιβαλλοντική άποψη και υγείας, όλες είναι βαριές παρανομίες. Αφού δεν μας επιτρέπουνε γιατί ο Δήμος δεν φτιάχνει έναν ΧΥΤΥ με προδιαγραφές επικινδύνων αποβλήτων; Προστατεύει απόλυτα το περιβάλλον και την υγεία. Τυπικά παρανομεί, μόνον και μόνον γιατί δεν του επιτρέπει η Περιφέρεια.

Παρεμβολή: Των στερεών αποβλήτων, δηλαδή όχι των υγρών και αερίων. Των στέρεων αποβλήτων είναι τα απόβλητα που έχουν στερεωθεί καλά. Αλλά έτσι που.... πακτώθηκαν στον τόπο μας σωστή και η δεύτερη εκδοχή! Όσο για το κλασικό "ένα μέρος στο βουνό" δεν γίνονται πια τέτοια.

Άρα ένα και μόνον το πρόβλημα: Πού θα πάει το υπόλοιπο και πόσο "μικρό" θα είναι. Τα του κανονισμού βρίσκονται.

Σημείωση 1: Στην Πρωτεύουσα δεκάδες εκατοντάδες οικογένειες τα φέρνουν βόλτα συλλέγοντας τα καθαρά ανακυκλώσιμα από τους Μπλε Κάδους. Στην εταιρεία των μπλε κάδων μένουν κυρίως τα δυσκόλως ανακυκλώσιμα. Ανταποκρινόμενα και τα μεγάλα καταστήματα, ενώ παλιά τα εμπορεύονταν μόνα τους, καιρό τώρα τα βγάζουν στους μπλε κάδους τακτοποιημένα όπου περιμένουν οι συλλέκτες και τα φορτώνουν στο όχημά τους κατευθείαν. Δεν πάει πάντα η ανακύκλωση όπως την σχεδιάζουμε στα γραφεία.

Σημείωση 2: Το καλοκαίρι οι δρόμοι στην Ερμιόνη ήσαν αρκετά καθαροί. Αλλά δεν υπήρχε πόρτα, κάγκελο και ζεμπερέκι που να μην έχει και από ένα πολυσέλιδο γνωστών μεγάλων σουπερμάρκετ της Ερμιονίδας. Ακόμη και στα γιαπιά! Τα περισσότερα τα ταξιδεύει ο άνεμος, βουλώνουν στις αυλές τις οπές που φεύγουν τα νερά και κάνουν ζημιές. Σε μερικά σπίτια που λείπουν οι κάτοικοι ήταν στρώμα στις εισόδους. Νομίζω πως και η φιλοτιμότατη καθαρίστρια του δήμου μας θα το έχει παρατηρήσει. Όχι.... δεν τα διανέμει ο Αγαπητός Ανάργυρος!

Σημείση 3: Όπως πάμε να δούμε τα βοτσαλοτά στο Πυργί της Χίου, έτσι θα έρχονται και στην Ερμιόνη να θαυμάζουν τα σταμποτά. Μας τα είπε ο κύριος Γούτος τα σχετικά. Υπάρχει και η αισθητική ρύπανση.

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος