''Το μονοπάτι στο Καταφύκι (2)''

Μια σταλιά μονοπάτι είναι, αλλά τι μπορεί να δούμε και να βρούμε στο διάβα του;

Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος 

Θαυμάσιο τοπίο, νερά από τρεχούμενα μέχρι ορμητικό ποτάμι, πουλιά, δέντρα, λουλούδια, θροΐσματα, ήχοι, αντίλαλοι, χρώματα. Τόσα άλλα που δεν γράφονται.

Δύο ιστορικά παλιά ξωκκλήσια, δυστυχώς ανακαινισμένα με τρόπο που δεν φαίνονται τα παλιά αρχιτεκτονικά τους στοιχεία.

Μύθοι και ιστορίες του πάνω και του κάτω κόσμου. Θεοί, θεές, ημίθεοι, ήρωες, μπαινοβγαίνουν μαζί με αερικά και ξωτικά από τις 'τρύπες του διαβόλου'. Πειρατές και ληστές που τους σφράγισαν μέσα σε υπόγεια σπήλαια όπου βρήκαν τραγικό θάνατο.

Η σπηλιά του Ντούλτσου, όπου έβρισκαν καταφύγιο οι Ερμιονήτες την Κατοχή.

Η εικόνα του Άη Νικόλα, αιώνιο στοίχημα για τους ατρόμητους που μεσάνυχτα θα την πάρουν και θα την φέρουν στην παρέα.

Ένα γεφύρι των προγόνων μας που γεφύρωνε Φούρνους και Δίδυμα με το λιμάνι της Ερμιόνης.

Γεωτρήσεις αγροτών και Kοινότητας Ερμιόνης στην χωρίς ελπίδα προσπάθεια να βρουν πολύ και καλό νερό.

Ένας νερόμυλος ερειπωμένος στη καρδιά του Καταφυκιού.

Ένα σημείο - καταβόθρα όπου η γη καταπίνει το ρέμα, όταν χάσει τα πολλά νερά του, και τροφοδοτεί τα υπόγεια νερά του κάτω κόσμου.

Μία πηγή και ένας σκιερός χώρος με παμπάλαια πεύκα .Εδώ οι εκδρομές, εδώ τα γλέντια.

Έργα παλιά των ρετσινάδων και πεύκα που έδωσαν το ρετσίνι τους για τους στόλους των βυζαντινών, οθωμανών, ενετών, υδραίων και πολλών άλλων. Ρετσίνι που αρωμάτισε τα κρασιά μας επί γενεές και έγινε στο τέλος φούσια και χαρές στις γειτονιές μας.

Άμα θελήσεις να τα ιστορήσεις όλα στη λεπτομέρειά τους, να τα φωτογραφήσεις, να τα ταξινομήσεις δεν σου φτάνουν βιβλία ολόκληρα.

Μια σταλιά μονοπάτι.............

* Παρακάτω δίνω και τη συνέχεια για τη δραστηριότητα των παλαιών ρετσινάδων στα Παπούλια και στον πευκώνα του Καταφυκιού από το βιβλίο μου "Η ανασυγκρότηση της Ερμιονίδας". Ότι το πεύκο ήταν πολύτιμο για το ξύλο του και τα προϊόντα του, μα πρώτα πρώτα, γιατί δημιουργεί συνέχεια γόνιμο έδαφος, τραβάει τις μπόρες και τη βροχή και συγκρατεί το νερό να μη κυλάει και χάνεται. Κάτι που οι νεότεροι δεν έχουμε εκτιμήσει.

Αφιερωμένο στα νέα παιδιά του Φυσιολατρικού Ομίλου Ερμιονίδας που γέμισαν με τα νιάτα και το γέλιο τους το πανέμορφο Καταφύκι.