Κανένας Δήμος ούτε Δήμαρχος, ούτε οι Δημότες, ούτε του Κρανιδίου ούτε της Ερμιόνης πρόκειται να πληρώσουν πρόστιμο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, γιατί ακόμη έχουν ΧΑΔΑ εν λειτουργία.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση επέβαλε πρόστιμο στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ για μη συμμόρφωση στη διαχείριση στερεών αποβλήτων και στην ύπαρξη 1125 ΧΑΔΑ εν λειτουργία. Κάθε αργοπορία στο.....
........ κλείσιμό τους και στην απορρύπανση – αποκατάστασή τους σημαίνει πρόστιμο ανά ημέρα λειτουργίας και ανά ΧΑΔΑ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ η οποία μέσω του Περιφερειακού Σχεδιασμού Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων προσπαθεί να λύσει το πρόβλημα και σε αυτό ζητάει τη βοήθεια των Δήμων.
Άρα, κανένας δημότης και κανένας Δήμαρχος και κανένας Δήμος δεν επιβαρύνεται με πρόστιμο, γιατί αυτό δεν επιμερίζεται, είναι της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ υποχρέωση να το πληρώσει.
Πέραν αυτού όμως αυτεπαγγέλτως ή κατόπιν καταγγελίας η ελεγκτική υπηρεσία Περιβάλλοντος της Νομαρχίας ή του Υπουργείου Περιβάλλοντος μπορεί να επισκεφθεί έναν ΧΑΔΑ (αλλά και ΧΥΤΑ και ΧΥΤΕΑ και ΧΥΤΥ) και να διαπιστώσει παραλήψεις, να πάρει δείγματα και να διαπιστώσει ρύπανση κάθε είδους και άλλες παραβάσεις. Αυτό το πρόστιμο επιβάλλεται στον Δήμο που έχει την ΧΑΔΑ. Όταν το πληρώσει (μετά από δικαστικούς αγώνες), ως απρόβλεπτο έξοδο του Δήμου φυσικό είναι να μεταφερθεί στο τέλος απορριμμάτων δηλαδή να το πληρώσει ο κάθε δημότης της.
Ας μην γίνεται λοιπόν σύγχυση εκτός βέβαια αν υπάρχει …… σκοπιμότητα.
Άλλο θέμα που παρεξηγούμε:
Υπολογίζονται τα αστικά απορρίμματα σε περίπου 0.5 κιλά/άτομο/ημέρα στην Ελλάδα και βάσει αυτού γίνονται πολλοί υπολογισμοί. Δηλαδή μια τετραμελής οικογένεια κατά μέσο όρο παράγει 2 κιλά/ημέρα και είναι ένα λογικό νούμερο.
Βάσει αυτού ακούμε ότι στην Αττική σχεδιάστηκε νέο κύτταρο ΧΥΤΑ στα Λιόσια το οποίο θα καλύψει τις ανάγκες της Πρωτεύουσας για 25 χρόνια.
Αμ δε!
Γεμίζει σε 5 χρόνια, αλλά το νούμερο 0.5 κιλά/άτομο/ημέρα είναι πράγματι σωστό!
Ο λόγος είναι πολύ απλός. Μέσα στον κάδο απορριμμάτων πετάγονται σοβάδες, χώματα από γλάστρες, πλακάκια, μικρομπάζια, λουλούδια κ.λ.π., γιατί πού αλλού θα τα πετάξει ο κάτοικος της πρωτεύουσας; Αυτό συστηματικά το παραβλέπουμε.
Άλλο θέμα που παρεξηγούμε:
Από τα απορρίμματα φτιάχνονται διάφοροι τύποι στερεού καυσίμου, με διάφορες ονομασίες και σχήμα συνήθως σφαιριδίων. Και διαβάζουμε ότι αυτό είναι άριστη πρώτη ύλη για την ΔΕΗ, τη τσιμεντοβιομηχανία κ.λ.π.
Δεν συμβαίνει αυτό το πράγμα. Τα εργοστάσια θέλουν προδιαγραφές για να διασφαλίσουν το παραγόμενο προϊόν τους, τις διαδικασίες παραγωγής, τις εγκαταστάσεις τους και φυσικά την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων τους. Άρα τα απορρίμματα θέλουν ειδικές προδιαγραφές για να βγει χρήσιμο καύσιμο, αλλιώς το δήθεν καύσιμο θα πάει στη χωματερή.
Το ίδιο συμβαίνει και με τα διάφορα κομπόστ και τα παρόμοια που είναι «άριστα» βελτιωτικά εδάφους, λιπάσματα κ.λ.π.
Αυτό συμβαίνει μόνον με τα καθαρά κλαδιά και φύλλα. Για να χρησιμοποιηθούν τα κομπόστ σε παραγωγικό έδαφος, π.χ. αμπέλι, ελαιώνα, χωράφι, υπάρχουν αυστηρότατες προδιαγραφές, αλλιώς θα μολυνθεί όλη η γη μας και τα υπόγεια νερά. Μέχρι σήμερα το παραγόμενο κομπόστ από απόβλητα και λυματολάσπη στη χώρα μας, λόγω ακαταλληλότητας, πηγαίνει για ….επίστρωση σε ΧΥΤΑ, δηλαδή κάνει χρέη χώματος επικάλυψης σκουπιδιών.
Γι’ αυτό και για την δεματοποιημένη βλακεία στα Δίδυμα, το κάθε δέμα θα έχει μέσα του περισσότερα μπάζια από απορρίμματα και σίγουρα ένα ψόφιο πρόβατο, σκυλί, ή δεν ξέρω τι. Ποια μονάδα θα κάψει αυτά τα δέματα για να παράγει ενέργεια; Ποια μονάδα θα κατεργαστεί αυτή τη σαπίλα των δεμάτων για να φτιάξει καύσιμο; Εκεί θα στοιχειώσουνε και καμιά μονάδα παραγωγής ενέργειας δεν πρόκειται να τα πάρει.
Άρα το θέμα της ανακύκλωσης σε ένα κράτος μπάχαλο, και σε μια κοινωνία που δεν είναι Γερμανική ή Ολλανδική είναι δυσκολότατο θέμα και ας το παρουσιάζουν ως εύκολο και επιθυμητό μόνον και μόνο γιατί θα εκφραστεί ο λαός και θα δώσει μάχη με τα ΜΑΤ.
Ακόμη είμαστε στο παράδειγμα του παπα Θέμη, στις πρωτοβουλίες της μιας μέρας για να μαζέψουμε πλαστικό, στη σημαντική προσπάθεια των σχολείων που έχει μεν διάρκεια αλλά και εδώ ως παράδειγμα διαρκείας.
ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να αρχίσει η πραγματική ανακύκλωση αν δεν οριστικοποιηθεί πρώτα η διαδικασία και ο χώρος υποδοχής μπαζιών και μετά ο χώρος υποδοχής απορριμμάτων (ΧΥΤΑ ή ΧΥΤΥ). Επιμένω με αυτή τη σειρά, γιατί απορρίμματα με μπάζια είναι πολύ δύσκολο μείγμα.
Όταν παγιοποιηθούν και γίνουν συνήθεια αυτές οι διαδικασίες τότε η ανακύκλωση μαζικά μπορεί να γίνει ανά χρήσιμο υλικό στην πηγή.
Έρρωσθε,
Βασίλειος Γκάτσος