ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ ΚΑΙ ΦΡΟΝΗΣΙΣ...
Αντιγράφω από το βιβλίο «Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ, ΕΠΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΣΤΗΝ EHESS», του Κορνήλιου Καστοριάδη, έκδοση ΠΟΛΙΣ. (Υπενθυμίζω ότι ο εκδοτικός οίκος ΠΟΛΙΣ είναι δημιούργημα του συμπατριώτη μας (και παλιόφιλου) Γκιώνη και περιττό να τονίσω τα εξαίρετα βιβλία που μέχρι σήμερα έχει εκδώσει.Στη σελίδα 92: «Επομένως, από αυτή την άποψη, αν η πολιτική ανήκει σε κάποιο χώρο, ο χώρος αυτός δεν είναι προφανώς η τέχνη/επιστήμη. Είναι σαφώς.......
......... το σύνολο των πραγμάτων που έχουν σχέση με την φρόνησιν, δηλαδή τη δυνατότητα κριτικής και προσανατολισμού, διότι τελικά αυτό ακριβώς είναι η διάκριση του εύστοχου από το μη εύστοχο όταν έχουμε να κάνουμε με τις ανθρώπινες υποθέσεις, με την κοινωνική πραγματικότητα».
Και λίγο πριν στην σελίδα 91: «Η εκτίμηση μιας κατάστασης με κανένα τρόπο δεν σημαίνει επιθεώρηση των δισεκατομμυρίων δυνατών περιπτώσεων, προκειμένου να επιλεγεί αυτή που πραγματικά είναι εύστοχη. Σημαίνει ότι προχωράει κανείς κατευθείαν στην απόφαση και λέει: αυτό είναι εύστοχο, αυτό δεν είναι. Και αυτή η ικανότητα επίσης δεν ανάγεται σε καμιά άλλη, ακόμα και αν επιδέχεται διαβαθμίσεις και διαφέρει κατ’ άτομο. Μερικοί την έχουν σε υψηλό βαθμό και άλλοι σε μικρότερο.».
Έτσι ας μην επικαλούνται οι υποψήφιοι Δήμαρχοι, Αντιδήμαρχοι και Σύμβουλοι την τέχνη και επιστήμη τους ως εγγύηση ότι έχουν την ικανότητα της διάκρισης του εύστοχου από το μη εύστοχο. Αυτήν μπορεί να την έχει σε μέγιστο βαθμό ο οποιοσδήποτε πολίτης.
Κατά την φρόνησίν μου λοιπόν την οποία επικαλούμαι αλλά δεν γνωρίζω όχι μόνον σε τι βαθμό την έχω, αλλά ούτε αν την έχω καν, απαριθμώ ορισμένα κατ’ εμέ εύστοχα και ορισμένα κατ’ εμέ άστοχα:
• Ο Καλλικράτης θα φορτώσει κυρίως τους επαρχιακούς Δήμους με τις αμαρτίες της Νομαρχίας, τόσο μέσω της μετάταξης προσωπικού, όσο και μέσω της μεταφοράς πλήθους νέων αρμοδιοτήτων. Εύστοχο είναι να αναγνωρίσουμε αυτό το γεγονός και να δρομολογήσουμε λύσεις διοίκησης. Άστοχο είναι να το δεχθούμε με ευχαρίστηση σαν χαρμόσυνο γεγονός που από μόνο του προάγει τα πράγματα. Άστοχες είναι οι απλοποιήσεις του τύπου: περισσότεροι υπάλληλοι άρα αποτελεσματικότερο έργο. Περισσότεροι πτυχιούχοι άρα λύσεις επιπέδου.
• Ο Καλλικράτης δεν θα επιτρέπει δάνεια με κρατική εγγύηση, θα έχει προγραμματισμό έργου και προϋπολογισμό αλλά θα έχει και ισολογισμό. Εύστοχο είναι να αναλυθεί αυτή η νέα πραγματικότητα και να δρομολογηθεί. Άστοχο είναι να αποσιωπηθεί και να μπει στην άκρη ως επουσιώδης και πρόσκαιρη. Άστοχο είναι να δοθεί η αίσθηση ότι ο Δήμαρχος που βγαίνει από τη ψήφο του λαού (και λόγω αυτής) είναι ασύδοτος και ανεύθυνος οραματιστής.
• Ο Καλλικράτης δεν είναι Κοινότητα αλλά συνένωση Κοινοτήτων. Εύστοχο είναι να τον θεωρήσουμε εξ αρχής σαν ένα διοικητικό μηχανισμό. Άστοχο είναι να τον δούμε σαν Κοινότητα.
• Εύστοχο είναι να αναγνωρίσουμε ότι η Ερμιονίδα δεν είναι μόνον το άθροισμα των κοινοτήτων της. Είναι ένας ντόπιος πληθυσμός που ζει στα χωριά της και ένα πλήθος πρωτευουσιάνων που έχει καταλάβει την παράλια ζώνη της και την χρησιμοποιεί ως εξοχική κατοικία βλέποντας ως Ερμιονίδα μόνον το κτήμα και τη βίλλα του. Άστοχο είναι να θεωρούμε αυτό φυσικό και να μην προσανατολιζόμαστε σε μία βαθύτερη ένωση αυτών των δύο πληθυσμών.
• Εύστοχο είναι να αναγνωρίσουμε και αποδεχτούμε την πραγματική κατάσταση της χώρας μας ως πεδίο μέσα στο οποίο μορφοποιείται ο Καλλικράτειος Δήμος. Ο Γεώργιος Παπανδρέου με μια μικρή ομάδα στελεχών, βουλευτών και υπουργών, διαχειρίζεται την χρεοκοπία της χώρας. Γνώριζαν την κατάσταση, όπως και κάθε Έλλην, αλλά την απωθούσαν στο υποσυνείδητό τους. Όπως και κάθε Έλλην. Το Πα.Σο.Κ (Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα) σήμερα η ΑΝΑΓΚΗ το κάνει Πα.Κ. (Πανελλήνιο Κίνημα). Δηλαδή η λαϊκή φρόνησις απαιτεί κατ’ αρχήν αποτελεσματική δράση σωτηρίας (άρα άδικη) και στη συνέχεια ορθή δράση (άρα δίκαιη) από όλο τον πολιτικό κόσμο. Και η λαϊκή φρόνησις αγκαλιάζει μεγάλο τμήμα του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ αλλά και της Αριστεράς και του ΛΑΟΣ και των ΠΡΑΣΙΝΩΝ κ.λ.π. Αρκεί το ότι όλοι τους όταν σκέπτονται οικογενειακά, άρα με την πατροπαράδοτη ελληνική οικογενειακή φρόνησιν, στέλνουν τα παιδιά τους στα καλύτερα ιδιωτικά σχολεία εσωτερικού και εξωτερικού. Κοινώς όλοι ξέρουμε τι κάναμε, δεν έχει την ευθύνη μόνον ο πολιτικός κόσμος, όλοι συμμετείχαμε στο πάρτι της μη πολιτικής. Και για να πάμε στην Ερμιονίδα, άστοχο είναι οι υποψήφιοι ως άτομα αλλά και ως συνδυασμοί, να νομίζουν ότι η χρεοκοπία της χώρας είναι μια κατάσταση που δεν τους αφορά, είναι θέμα των πολιτικών, είναι τελικά μία παρένθεση κακή και αυτοί θα έρθουν ακριβώς να συνεχίσουν τη ευχάριστη και σε όλους αρεστή κατάσταση της μη πολιτικής και της κοινωνικής αφασίας, των άκρατων υποσχέσεων αποκατάστασης του καθένα κυρίως στην αγκάλη του δημοσίου και των σχέσεων με αυτό. Έτσι έρχονται να κάνουν ‘περιβαλλοντική πολιτική’, ‘πολιτιστικές εκδηλώσεις’ ‘κοινωνική πολιτική’, ‘να πάρουν δάνεια, κονδύλια και προγράμματα για να υλοποιήσουν τα οράματά τους’, να ‘ολοκληρώσουν το όραμα που άφησαν στη μέση’ μέσα στην καλή χαρά. Άστοχο είναι να βγαίνουν έξω από την τρέχουσα πολιτική διαχείριση της χρεοκοπίας και να παρουσιάζονται ως μάγοι που λόγω τέχνης/επιστήμης που κατέχουν θα καταφέρουν να επαναφέρουν την Ερμιονίδα στα παλιά της χούγια και την παλιά της ‘αίγλη’, όπου πολυτελείς παραθαλάσσιες κατοικίες λειτουργούν με εργοταξιακό ρεύμα για να αποφεύγουν ......τα κοινόχρηστα! Άστοχη είναι η αναμενόμενη απέραντη σιωπή για θέματα, γης, θάλασσας, πολεοδομίας, φόρων, εφαρμογής των νόμων, αυστηρού ελέγχου και κυρώσεων όχι των εχόντων αλλά των παρανόμως εχόντων, διότι τάχατες αυτά είναι υποθέσεις των πολιτικών και της κεντρικής διοίκησης και όχι της καλλικράτειας.
• Εύστοχο είναι οι υποψήφιοι Δήμαρχοι, Σύμβουλοι και Συνδυασμοί να αναζητούν ιδέες, προτάσεις, οράματα, όπου και αν αυτά διατυπώνονται, στον ημερήσιο και τοπικό τύπο, σε περιοδικά και βιβλία, στο διαδίκτυο, στο ραδιόφωνο, στην τηλεόραση. Άστοχο είναι να τα αγνοούν και να ζητούν την διατύπωση, την έκθεση, την παράθεση των ως άνω στα ιστολόγια τους, στις συγκεντρώσεις των διαβουλεύσεών τους, τάχατες ότι τότε μόνον έχουν αξία, όταν το πρόσωπο – φορέας τους εκτίθεται ως υποστηρίζων με τη φυσική του παρουσία ακόμη και εκφέροντας αντίθετες απόψεις.
• Εύστοχο είναι να ζητούν οι υποψήφιοι πραγματικές μελλοντικές συνεργασίες ουσίας και έργου. Άστοχο είναι να επικαλούνται προεκλογικά συνεργασίες που μετά την εκλογή τους όχι απλά ξεχνούν, αλλά τις αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι.
Αντί λοιπόν ‘διαβουλεύσεων’ μεταξύ τυρού και αχλαδιού σε καφενεία και αίθουσες, αντί της μόνιμης απάντησης ‘εμπιστευθείτε μας’ γιατί υπάρχουν χίλιοι λόγοι να μας εμπιστευθείτε και κυρίως η πρώην δράση μας, η κομματική ή συνδικαλιστική μας ταυτότητα, η προσωπική μας ιστορία, η επαγγελματική μας δικαίωση, η εμπιστοσύνη του λαόυ (;) και άλλα τοιούτα, αντί αυτών, καλόν είναι να διατυπώσουν οι υποψήφιοι Δήμαρχοι, Σύμβουλοι και Συνδυασμοί αυτό που η φρόνησίς τους θεωρεί ως εύστοχο στις σημερινές συνθήκες της χώρας μας και της Ερμιονίδας. Και αυτό δεν έχει σχέση με το γνωστό προεκλογικό φυλλάδιο που διατυπώνει το ‘πρόγραμμα’ της παράταξης.
Έρρωσθε
Βασίλειος Γκάτσος
