''Και τελικά ο ΦοΣΔΑ δεν εμφανίζεται πουθενά!''
Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Το
Τμήμα Περιβάλλοντος της Περιφέρειας
έκανε αυτοψία (έλεγχο για το αν η εγκατάσταση του δεματοποιητή τηρεί
πλήρως την ΜΠΕ (Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων) και συνέταξε
τη σχετική έκθεση στις 24.08.2012 την οποία επέδωσε....
.... στην Δήμο
Ερμιονίδας θεωρώντας τον υπεύθυνο της εγκατάστασης δεματοποίησης (από
πού κι ως πού;;; Κατά τον έλεγχο το πρώτο που κάνουν είναι να ζητήσουν
την ΜΠΕ της εγκατάστασης η οποία πάνω πάνω γράφει τον
υπεύθυνο της εγκατάστασης. Φυσικά και δεν γράφει ότι είναι ο Δήμος
μας!).
Τώρα,
κατόπιν της υποβολής των απόψεων του Δήμου μας με συνοδεία πλήθους
εγγράφων, το Τμήμα Περιβάλλοντος αποστέλλει το έγγραφο αρ. Πρωτ.
6269/13.09.2012
με το
οποίο εμμέσως πλην σαφώς αναγνωρίζει ότι υπεύθυνος της εγκατάστασης
δεματοποίησης στον Σταυρό είναι η Διεύθυνση Τεχνικών Έργων της
Περιφέρειας Πελοποννήσου
η οποία ως κύριος του έργου έχει συνάψει σχετική σύμβαση με την εταιρεία ΑΛΚΗΡ ΑΚΤΕ για τη λειτουργία του δεματοποιητή.
Και ο ΦοΣΔΑ;
Ο
ΦοΣΔΑ δεν υφίσταται πλέον και την ευθύνη της εγκατάστασης την έχει
πάρει πάνω της η Διεύθυνση Τεχνικών Έργων της Περιφέρειας Πελοποννήσου η
οποία καλείται
με το ως άνω έγγραφο να υποβάλλει τις απόψεις της με σχετικό υπόμνημα
εντός 5 ημερών.
Αν
η Διεύθυνση Τεχνικών Έργων της Περιφέρειας Πελοποννήσου παραδεχθεί ότι
είναι υπεύθυνος της εγκατάστασης, βρέθηκε (επιτέλους!) ο σημερινός
υπεύθυνος που θα
πληρώσει και τα πρόστιμα.
Αν
όμως με τη σειρά της, η Διεύθυνση Τεχνικών Έργων της Περιφέρειας
Πελοποννήσου υποβάλλει συνημμένως έγγραφα τα οποία αποδεικνύουν ότι
υπεύθυνος και κύριος
του έργου είναι ο ΦοΣΔΑ και ότι νομικά υφίσταται ο ΦοΣΔΑ, αλλά στην παρούσα συγκυρία δεν έχει οριστεί η διοίκησή του, και η Διεύθυνση Τεχνικών Έργων της Περιφέρειας Πελοποννήσου
εκ των πραγμάτων είναι αναγκασμένη να διαχειριστεί προσωρινά την εγκατάσταση του δεματοποιητή, τι γίνεται; Τότε και πάλι μύλος η υπόθεση και νέο χαρτομάνι.
Όσο
για την πραγματικότητα, ο Δήμος πήγαινε τα απορρίμματα και τα άφηνε
μέσα στον χώρο χωρίς να υπάρχει από μεριάς ΦοΣΔΑ ή Διεύθυνσης Τεχνικών
Έργων Περιφέρειας
Πελοποννήσου αντίδραση, ούτε καν αντίρρηση. Εννοώ ότι προφανώς οι ως
άνω δύο δεν έχουν να επιδείξουν έγγραφα
πρωτοκολλημένα με τα
οποία να λένε στον Δήμο να σταματήσει να φέρνει απορρίμματα, ή έγγραφα
με τα οποία να του λένε ότι, ενώ βρίσκει κλειστή την πόρτα ο Δήμος, αντί
να φεύγει, παραβιάζει την πόρτα και μπαίνει.
Ούτε αντίστοιχα έγγραφα προς της Περιφέρεια που είναι και προϊσταμένη
αρχή. Ούτε έχει να επιδείξει μηνύσεις ή καταγγελίες για παραβίαση
εισόδου κ.λ.π.
Δηλαδή ο Δήμος μας
στριμωγμένος δεν
είχε άλλη λύση παρά να αποθέτει σε αυτόν τον χώρο τα απορρίμματά του.
Και η Περιφέρεια μέσω ΦοΣΔΑ και Διεύθυνσης Τεχνικών Έργων Περιφέρειας
Πελοποννήσου
στριμωγμένη γιατί,
ούτε η εγκατάστασή της στον Σταυρό ήταν ικανή να δεματοποιεί όλον τον
όγκο των απορριμμάτων, ούτε είχε τρόπο διάθεσης των δεμάτων, αποδεχόταν
αυτήν την απόθεση. Βάστα με να σε βαστώ ν’ ανεβούμε
το βουνό!
Αυτό
είναι Ελλάδα, αυτό είναι Δημοτική, Περιφερειακή, Δημόσια Διοίκηση, αυτά
πρέπει να αλλάξουμε πάση θυσία. Παράγει χαρτοπόλεμο και όχι χρήσιμο
στους πολίτες
έργο.
Όσο
για τις ‘υποσχέσεις’ της συμπολίτευσης του Δήμου μας ότι θα πάει τα
δέματα στα Λιόσια, στο εξωτερικό κ.λ.π. ήσαν λόγια του αέρα, που δεν
χρειάζονταν. Δεν
ανήκουν τα δέματα στον Δήμο μας. Μόνο να αντιδράσει με οποιονδήποτε νόμιμο τρόπο μπορεί, ώστε να αναγκάσει την Περιφέρεια να πάρει τα δέματά της από τον Σταυρό.
Αν
λοιπόν κάποιος συγκεντρώσει τις ανακοινώσεις, τα έγγραφα, τα λόγια τα
μεγάλα, τις κοκορομαχίες συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης (τόμοι
ολόκληροι),το μόνο
συμπέρασμα που θα βγάλει είναι ότι η λογική και η πολιτική ευπρέπεια
έχουν κάνει φτερά από τον Δήμο μας.
Ας προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε για άλλη μια φορά την αλήθεια:
Η
Ευρωπαϊκή Κοινότητα απαίτησε με υποχρεωτική οδηγία της εντός τακτής
προθεσμίας να κλείσουν όλοι οι ΧΑΔΑ της χώρας. Όπως πάντα αναβάλαμε και
φτάσαμε στο αμήν.
Τότε η Περιφέρεια, για την περιοχή μας, έδωσε τη λύση με την
εγκατάσταση δεματοποίησης του Σταυρού.
Επί
δημαρχίας κυρίου Σφυρή με δύο ομόφωνες (συμπολίτευση και αντιπολίτευση)
αποφάσεις την 147/2008 και την 222/2008 αποφασίζουν το κλείσιμο των δύο
ΧΑΔΑ, Δισκούρια,
θέση Σταυρός Διδύμων, του τότε Δήμου Κρανιδίου και την διάθεση των
απορριμμάτων του Δήμου τους στην εγκατάσταση του Δεματοποιητή. Αμέσως
μετά, ως ήταν άλλωστε πολύ φυσικό, κλείνει η ΧΑΔΑ του τότε δήμου
Ερμιόνης στο Κρόθι.
Η
εγκατάσταση του Δεματοποιητή λειτουργεί κανονικά για λίγους μήνες μόνον
με τα απορρίμματα Δήμου Κρανιδίου και ελάχιστους και με τα απορρίμματα
Ερμιόνης. Οι
Δήμοι Επιδαύρου και Λιγουριού, δεν θα φέρουν ποτέ απορρίμματα στον
δεματοποιητή παρ’ όλο που ο δεματοποιητής είχε σχεδιαστεί να δεματοποιεί
και τα δικά τους, και ευτυχώς.
Παραμονές εκλογών ήδη διαφαινόταν ότι η εγκατάσταση δεματοποίησης είχε σχεδιαστεί πολύ μικρή και, όπως αποδείχθηκε στην πράξη,
δεν μπορούσε να δεματοποιεί ούτε τα μισά απορρίμματα των Δήμων Ερμιόνης και Κρανιδίου, πόσο μάλλον και των άλλων δύο δήμων. Πέραν αυτού, διαφαινόταν ότι δεν υπήρχε χώρος ή εργοστάσιο να δεχθεί τα
παραγόμενα δέματα, όχι σε δύο χρόνια, αλλά σε πολλά χρόνια, άγνωστο πόσα.
Γίνονται
εκλογές και στον νέο Δήμαρχο ‘παραδίδεται’ όντως μία εγκατάσταση
δεματοποίησης σε μεγάλη ευταξία παρ’ όλες τις ατέλειες ως προς την
προστασία του περιβάλλοντος.
Όπως είδαμε όμως ο Δήμος Κρανιδίου επί Δημάρχου Σφυρή, έφτανε και αυτός μόνον μέχρι τη πόρτα.
Άρα δεν μπορούσε να παραδώσει τον δεματοποιητή που δεν είχε, ούτε να καμαρώνει για την ευταξία που οφειλόταν στον ΦοΣΔΑ,
όμως στην πράξη οφειλόταν στον μικρό ακόμη όγκο απορριμμάτων.
Είναι
βέβαιο, ότι αν είχε βγει η παράταξη του κυρίου Σφυρή στο ίδιο αδιέξοδο
θα έφτανε ο δεματοποιητής, γιατί και πάλι η αρμοδιότητα του
Δήμου θα ήταν μέχρι την πόρτα’ ,
εκτός και αν η παράταξη είχε άλλο σχέδιο που πράγματι το εφάρμοζε
αποτελεσματικά. Δηλαδή Ανακύκλωση με ΧΥΤΥ, Ανακύκλωση με κομποστοποίηση,
γιατί δεν υπάρχει και τίποτε άλλο. Έχω την εντύπωση ότι στο προεκλογικό
της πρόγραμμα δεν διατύπωνε άλλο σχέδιο.
Η
παράταξη του κυρίου Καμιζή προεκλογικά διατύπωνε άλλο σχέδιο και
μετεκλογικά υποσχόταν λύσεις για τα δέματα όσο και τα απορρίμματα που
όμως δεν ήταν του χεριού
του. Μετεκλογικά, βλέποντας το πρόβλημα να παίρνει διαστάσεις,
αποδέχθηκε μια εθελοντική προσπάθεια ανακύκλωσης η οποία απέτυχε παρ’
όλη την συμμετοχή των νοικοκυριών. Επανήλθε με μπλε κάδους αλλά και πάλι
τα ανακυκλώσιμα επιβάρυναν τον χώρο του δεματοποιητή
ακόμη και μετά τη διαλογή τους, ενώ συνειδητοποίησαν όλοι ότι δεν
υπάρχει κέρδος οικονομικό για τον Δήμο από την διαχείριση των
ανακυκλώσιμων να συντηρήσει έστω την ανακύκλωση σε ημιεπαγγελματική
βάση.
Φυσικά
και δεν παρέλαβε κανένα δεματοποιητή ο κύριος Καμιζής από τον κύριο
Σφυρή, ο οποίος φυσικά δεν είχε να του παραδώσει. Ξένος αχερώνας είναι ο
δεματοποιητής.
Αντίθετα, δικός μας αχερώνας, δημοτικός, είναι τα Σφαγεία, όπου έγινε
το έλα να δεις.
Δύο
περίπου χρόνια τώρα δεν έχει αλλάξει κάτι και ο χώρος του δεματοποιητή
εξελίσσεται σε μεγάλο περιβαλλοντικό πρόβλημα της περιοχής μας. Είναι
πλέον ένας μεγάλος
ΧΑΔΑ για τους γύρω κατοίκους, ασχέτως των όσων λένε οι αρμόδιες
υπηρεσίες.
Είναι
γεγονός ότι οι παρατάξεις προεκλογικά βρίσκονταν και αυτές, όπως και
όλοι μας, στην ευφορία των δανεικών, των κονδυλίων κ.λ.π. Πίστευαν ότι
μέσω των βουλευτών,
κομματαρχών, γνωριμιών κ.λ.π. θα εύρισκαν εύκολα κονδύλια, δάνεια και
λεφτά για να δώσουν λύση στο θέμα, όπως πίστευαν ότι με την ίδια ευκολία
θα εύρισκε κονδύλια, δάνεια και λεφτά η Νομαρχία και η Περιφέρεια. Ήταν
και το όραμα του Καλλικράτη και η υπόσχεση
της άπλετης χρηματοδότησης των Δήμων από τον κύριο «Λεφτά υπάρχουν».
Ε, ήλθε η τραγική διάψευση για όλους μας. Τι να κάνουμε;
Για
σκεφτείτε τους παππούδες μας που το 1896 δανείστηκαν για του πρώτους
Ολυμπιακούς Αγώνες, ενώ από την εποχή του Τρικούπη δανείζονταν συνέχεια
για να κάνουν
έργα και ‘έργα’, η δε λοβιτούρα και η λαμογιά έδινε κι έπαιρνε; Μέσα
στις δικές τους ψευδαισθήσεις, στο δικό τους φαντασιακό βουλιαγμένοι,
πείσθηκαν από την ηγεσία και την επόμενη χρονιά, το 1897, κάνανε τον
ατυχή πόλεμο, στην κυριολεξία όντας ξυπόλυτοι στ’
αγκάθια, με επακόλουθο, συν τοις άλλοις, τον ΔΟΕ (Διεθνή Οικονομικό
Έλεγχο), το σημερινό ΔΝΤ. τον οποίο πληρώσαμε επί ακριβώς 100 χρόνια. Ως
προς αυτό απόγονοι μη συνετών προγόνων είμαστε. Αν το κατανοήσουμε θα
γίνουμε συνετοί. Γιατί και αυτοί οι ασύνετοι
πρόγονοι ήδη από τις αρχές του 1900 είχαν ανασυγκροτηθεί, και με το
Βενιζέλο είναι η ένδοξη γενιά των Βαλκανικών Πολέμων που μαζί με τα
παιδιά της εντός ολίγων μηνών διπλασίασαν τη Ελλάδα.
Και
η σύνεση επιβάλλει να αφήσετε στην μπάντα τον μη συνετό λόγο, την
αμετροέπεια, την πολιτική κομπορρημοσύνη, την αριστεροειδή αφασία, ότι
τάχατες εμείς είμαστε
και τα τοιαύτα. Βγάλατε βιβλίο για τον Ρέπουλη, δεν σας έγινε μάθημα ο
λόγος του, η πολιτική του ευθύτητα, η φλόγα για τη μοίρα του τόπου του;
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
