Λεόντειος συμφωνία, με τον Δήμο μας βέβαια όχι στη θέση του Λέοντος.
Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Αφού
έγινε (επιτέλους!) κατανοητό από τον Δήμο Ερμιονίδας ότι δεν έχει καμιά
αρμοδιότητα μέσα στην εγκατάσταση δεματοποίησης του Σταυρού, αλλά
φτάνει μόνο μέχρι
έξω από την πόρτα του, ας βάλει κατά νουν και τα παρακάτω:
Όσο
είχαμε τους ΧΑΔΑ στα Δισκούρια και στο Κρόθι, το κάθε νοικοκυριό
πλήρωνε ένα ανταποδοτικό τέλος για την συλλογή, μεταφορά και εναπόθεση
των απορριμμάτων
σε αυτούς τους ΧΑΔΑ. Τα απορρίμματα στους χώρους αυτούς παρέμεναν
αιωνίως, κάθε τόσο έπιαναν φωτιά, ξεπλένονταν και παρασύρονταν από τα
νερά της βροχής με αποτέλεσμα τη μόλυνση υπογείων νερών, γης, θάλασσας
και αέρος να την υφίστανται οι ίδιοι οι δημότες και
το περιβάλλον τους. Δηλαδή, οι ίδιοι ρύπαιναν και υφίσταντο και τις
συνέπειες της ρύπανσής τους.
Με
την εγκατάσταση του δεματοποιητή τα απορρίμματά μας πρέπει να
ακολουθήσουν την παρακάτω πορεία σύμφωνα με την Μελέτη Περιβαλλοντικών
Επιπτώσεων (ΜΠΕ) και
την Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ):
1.
Απόθεση των απορριμμάτων χύδην στο χώρο της εγκατάστασης.
2.
Δεματοποίηση.
3.
Προσωρινή
αποθήκευση των δεμάτων για δύο χρόνια στο χώρο της εγκατάστασης. Τα
δέματα φέρουν πάνω τους αριθμό παραγωγής, βάρος, και ημερομηνία
παραγωγής, τα οποία και καταγράφονται. Άρα δέμα που έχει ημερομηνία
παραγωγής π.χ. 20/09/2009 μπορεί να παραμείνει μέχρι 20/09/2011.
Μετά πρέπει να διατεθεί
νομίμως εκτός εγκατάστασης. Αν παραμείνει, παύει να εφαρμόζεται ο
σχετικός όρος και επεμβαίνει η αρμόδια υπηρεσία Περιβάλλοντος
Περιφέρειας και Υπουργείου Περιβάλλοντος.
Σημειωτέον ότι τα δεματοποιημένα απορρίμματα εξακολουθούν να είναι
απόβλητα, και μαζί με το πλαστικό περιτύλιγμα που είναι πλέον και αυτό
απόβλητο.
Αν όλα λειτουργούν καλώς, υπάρχει μια οικονομική συμφωνία του Δήμου Ερμιονίδας που με απλά λόγια λέει:
Για κάθε παραγόμενο δέμα των 500 κιλών πληρώνει ο Δήμος περί τα 40 ευρώ, αν θυμάμαι καλά, και το επιμερίζει στους
δημότες ως ανταποδοτικό τέλος.
Δηλαδή
ο δημότης παραδίδει απορρίμματα και πληρώνει για να του τα κάνει μία
εγκατάσταση δέματα και να τα αποθηκεύσει προσωρινά στον χώρο της. Όσο τα
απορρίμματα
βρίσκονται χύδην στο χώρο της εγκατάστασης δεν πληρώνει τίποτα. Για να
πληρώσει πρέπει να γίνουν δέματα.
Καλά,
αυτό ήθελε ο δημότης; Να πληρώνει ένα σωρό λεφτά για να γίνονται τα απορρίμματα του φοντάν;
Όχι βεβαία! Ο δημότης πληρώνει ένα δέμα με 40 ευρώ για
να φύγει έξω από την επαρχία του προς νόμιμο προορισμό. Αυτήν και μόνο την υπηρεσία θέλει και αυτή έχει
αξία γι’ αυτόν και τον τόπο του.
Όπως όταν πληρώνει ένα πλυντήριο, δεν θέλει το μηχάνημα, αλλά πληρώνει
για την βεβαιότητα ότι θα πλένει σε αυτό πολύ καλά τα ρούχα του.
Αν το πλυντήριο είναι όμορφο και αθόρυβο, αλλά τα ρούχα τα βγάζει πιο
βρώμικα από ό,τι μπαίνουν, τι να το κάνει το πλυντήριο; Γιατί να
συνεχίσει να πληρώνει τις δόσεις του και να μην πάει το κατάστημα απ’
όπου το πήρε στα δικαστήρια;
Επέδειξαν λοιπόν
τεράστια επιπολαιότητα
πρώτα αυτοί που συνήψαν για πρώτη φορά αυτήν την οικονομική σύμβαση και
αυτοί που την συνεχίζουν. Γιατί μπορεί να λένε ότι άλλα τους υποσχέθηκε
η Νομαρχιακή
και Περιφερειακή Διοίκηση και άλλα πράττει με την εγκατάσταση του
δεματοποιητή, αλλά είναι η οικονομική σύμβαση που υπέγραψαν κατάφορα
υπέρ της Περιφερειακής Διοίκησης και κατάφορα κατά των δημοτών του Δήμου
μας και του περιβάλλοντος της επαρχίας μας.
Το οικονομικό μέρος ήταν και είναι ένα και μόνον:
Σκοπός της εγκατάστασης δεματοποίησης δεν είναι αυτή καθ’ αυτή η παραγωγή δεμάτων,
αλλά η διάθεση των δεμάτων εκτός Ερμιονίδας.
Αυτό είναι το όφελος του δημότη και του περιβάλλοντος
και αυτό πρέπει να πληρώσει με ανταποδοτικό τέλος. Δέμα το οποίο
παραμένει στην εγκατάσταση είναι απόβλητο που σε 4-5 χρόνια έχει
διαλυθεί από τα τρωκτικά, τον ήλιο και τις καιρικές συνθήκες και το
περιεχόμενό του έχει γίνει ακόμη πιο επικίνδυνο απόβλητο από
το αρχικό, γιατί λόγω των επί χρόνια χημικών αντιδράσεων σε αναερόβιες
συνθήκες έχει διαλύσει μεταλλικά και άλλα υλικά.
Ο
Εχέφρων οικονομικός διαπραγματευτής του Δήμου μας μία και μόνο
οικονομική συμφωνία έπρεπε να κλείσει, την παρακάτω με απλά λόγια:
Τον
Δήμο και τους δημότες δεν τους ενδιαφέρει να γίνονται δέματα τα
απορρίμματά τους δεν είναι διατεθειμένοι να πληρώνουν γι’ αυτό. Τους
ενδιαφέρει να φεύγουν
εκτός Ερμιονίδας με ευθύνη φυσικά της εγκατάστασης δεματοποίησης τα
δέματα, και μόνον αυτό. Αυτό είναι που πρέπει να πληρώνουν. Το τι
γίνεται μέσα στην εγκατάσταση ποσώς τους νοιάζει. Οποιαδήποτε ενέργεια
δεν είναι σύμφωνη με την ΜΠΕ την ΑΕΠΟ, τους νόμους
του κράτους μας και τις οδηγίες της Ευ5ρωπαϊκής Κοινότητας, την ελέγχει
το Κράτος, η Περιφέρεια και η Ευρωπαϊκή Κοινότητα.
Άρα:
ο Δήμος πληρώνει για κάθε δέμα που φεύγει από την εγκατάσταση.
Και με μία τέτοια απολύτως δίκαιη συμφωνία, ο Δήμος μας μέχρι σήμερα δεν θα είχε πληρώσει
ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ.
Και
φυσικά είναι αδιανόητο να πλήρωνε με το τόνο τα απορρίμματα που
παρέδιδε στον χώρο του δεματοποιητή, γιατί έτσι με τίποτε δεν διασφάλιζε
την μεταφορά τους
εκτός επαρχίας. Μπορεί να πλήρωνε και τα απορρίμματα να μένανε χύμα επί
χρόνια (πράγμα που και συμβαίνει πλέον).
Αυτό
λοιπόν έχει συμβεί σήμερα και φυσικά το παραδέχεται πλέον και ο
Δήμαρχος, και ο Αντιδήμαρχος, και η Αντιπολίτευση, και η Περιφέρεια μέσω
της Διεύθυνσης
Περιβάλλοντος και όχι μόνον: Ότι ο χώρος αυτός λειτουργεί πλέον ως διπλή
ΧΑΔΑ. Είναι χώρος όπου έχουν ήδη αποτεθεί περί τους 12000 τόνους
απορρίμματα και περί τους 6000 τόνους απορρίμματα που είναι
δεματοποιημένα
τα περισσότερα των οποίων έχουν ήδη αρχίσει να διαλύονται. Άρα, νομικά,
περιβαλλοντικά, λογικά και ηθικά, είναι ένας ΧΑΔΑ για τον οποίον
πλήρωσαν οι δημότες, και πληρώνουν για κάθε δέμα που παράγεται και που
δεν είναι παρά απόβλητο που προστίθεται στον νέο
ΧΑΔΑ.
Νομίζω
ότι ο Δήμος πρέπει να σταματήσει να πληρώνει για τα παραγόμενα δέματα,
να ζητήσει την κατάργηση της υπάρχουσας οικονομικής σύμβασης, και με
ένδικα μέσα
να ζητήσει από τον ΦοΣΔΑ και την Περιφέρεια να επιστραφούν στον Δήμο
μας όλα τα χρήματα που έχει ως τώρα καταβάλλει διότι η εγκατάσταση
δεματοποίησης αθέτησε τον βασικότερο λόγο λειτουργίας της που είναι η
διάθεση των δεμάτων και όχι η παραγωγή τους.
Και επειδή οι δημότες πλήρωσαν και πληρώνουν τα παραγόμενα δέματα ως ανταποδοτικά τέλη,
αλλά ο βασικός όρος ανταπόδοσης που είναι η νόμιμη μεταφορά των δεμάτων εκτός Ερμιονίδας δεν εφαρμόσθηκε ποτέ, μπορούν με αγωγές να ζητήσουν επιστροφή των χρημάτων τους
από τον Δήμο.
Έχει
πλέον γίνει κατανοητό από όλους μας ότι η εγκατάσταση του δεματοποιητή,
όσο τα δέματα δεν φεύγουν, είναι εγκατάσταση που βγάζει νερό με το
κοφίνι και οι
δημότες (και όχι ο δήμος που απλά μεσολαβεί) πληρώνουν αυτήν την
εργασία, ενώ δεν παίρνουν στάλα νερό.
Σημείωση:
Φανταστείτε
τι θα γινότανε αν η Εγκατάσταση του Δεματοποιητή στον Σταυρό ήταν
ιδιωτικής εταιρεία. Θα είχαν επιπέσει πάνω της οι πάντες και όχι μόνον
του σοσιαλιζμού και της προόδου. Αμφιβάλλει ο κύριος Αντιδήμαρχος ή
μήπως ο κύριος Δήμαρχος;
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
