''Του Δεματοποιητή και των σκουπιδίων εν Σταυρώ.''
Γράφει Βασίλης Γκάτσος
Τα αποτελέσματα βγήκαν 08/04/2011, δηλαδή πέρσι τέτοια εποχή. Τώρα γιατί δεν ανακοινώθηκαν αμέσως.....
Τώρα οι οικολογούντες θέλουνε ειδικούς να κάνουν τη διάγνωση και θέλουν και όρια!
Τι όρια και για ποιο πράγμα; Υπάρχουν όρια για το πόσιμο νερό αλλά το ζουμί πρόκειται να το πιει κανένας;
Δεν υπάρχουν λοιπόν όρια. Απλά ένα απόβλητο είναι που όμως έπρεπε να περιγράφεται ποσοτικώς και ποιοτικώς στην ΜΠΕ και ΑΕΠΟ του Δεματοποιητή και να είχε πάρει κωδικό ΕΚΑ από τον ευρωπαϊκό κατάλογο, δηλαδή να είχε χαρακτηριστεί ως μη επικίνδυνο ή επικίνδυνο απόβλητο. Ο κύριος Κούστας ως υπεύθυνος Αντιδήμαρχος και Φυσικός και ο Σύμβουλος του Δημάρχου για το Περιβάλλον μπορούν να μας ενημερώσουν για το τι λέει η ΜΠΕ και ΑΕΠΟ του δεματοποιητή για τα ζουμιά και να δώσουν στοιχεία για τις ποσότητες ζουμιών από Δεματοποιητή και που διατίθενται (δηλαδή πιασ’ τ’ αυγό και κούρεψέ το). Όσο για τα ζουμιά εκ των χύμα σκουπιδίων, αυτή η δραστηριότητα είναι εκτός νόμου, δεν καλύπτεται από ΜΠΕ.
Με αυτή τη χημική σύσταση τα ζουμιά είναι επικίνδυνο απόβλητο; Να μας το πει ο Σύμβουλος του Δημάρχου και αν δεν το ξέρει να στείλει σε αρμόδιο γραφείο ερώτημα να του πούνε. Φυσικά και δεν είναι μόνο το Χρώμιο, είναι και πολλά άλλα.
Αλλά ας σταθούμε στο Χρώμιο. Η ανάλυση δίνει το ολικό Χρώμιο = 1.28 mgr/lit, δηλαδή 1280 μgr/lit. Στο πόσιμο νερό το όριο ήταν 50 μgr/lit. Αυτό σημαίνει ότι αν αναμειχθούν περίπου 25 λίτρα νερού βροχής με ένα λίτρο ζουμί τότε το ολικό Χρώμιο θα πέσει στα περίπου 50 μgr/lit.
Ας υποθέσουμε ότι ο χώρος της χωματερής που καλύπτεται με σκουπίδια είναι 10 στρέμματα = 10000 τ.μ. Έστω ότι το ετήσιο ύψος βροχής είναι 0.3 μέτρα. Άρα αυτός ο χώρος θα δεχθεί 0.3 Χ 10000 = 3000 κ.μ. νερό = 3 000 000 lit.
Ο Δήμος λέει ότι εκεί πηγαίνουν 6000 τόνοι σκουπίδια ετησίως. Να δεχθούμε, πολύ συντηρητικά, ότι το 10% αυτών = 600 τόνοι γίνονται ζουμιά δηλαδή έχουμε 600 κ.μ. ζουμιά = 600000 lit ζουμιά. Αυτά πρέπει να αραιωθούν με 25πλάσια ποσότητα νερού βροχής για να φτάσουν το όριο των 50 μgr/lit του πόσιμου. Δηλαδή με 25 X 600000 = 15 000 000 lit. Έλα όμως που βρέχει μόνο 3 000 000 lit.
Πρακτικά λοιπόν το νερό της βροχής εμπλουτίζεται με αρκετούς ρύπους, όχι μόνο με χρώμιο, πέρα, αρκετά πέρα, από τα όρια του πόσιμου και ..... ταξιδεύει προς πάσαν κατεύθυνση. Και δεν είναι μόνον τα ζουμιά. Τα σκουπίδια διαβρεχόμενα παράγουν συνεχώς ρύπους νέους από τη διάλυση στερεών ουσιών. Το έδαφος φιλτράρει εν μέρει τα αποπλύματα των σκουπιδιών, αλλά από την άλλη αυτά έχουν ικανότητα να διαλύουν άλλες ουσίες από τα πετρώματα.
Σύνθετο το φαινόμενο, γι’ αυτό και μετράμε πάντα τα υπόγεια νερά γύρω από χωματερές, όταν μάλιστα αυτές είναι και μακριά από τη θάλασσα, και ψηλά σε βουνό. Γι’ αυτό και είναι αναγκαίο να γίνονται οι μετρήσεις στις γεωτρήσεις γύρω από τη χωματερή του Σταυρού με σωστή δειγματοληψία. Πόσο μάλλον που η τοπική οικολογία θέλει και όρια Καλιφόρνιας, δηλαδή το υπόγειο νερό της Ερμιονίδας να έχει χρώμιο κάτω από 0.02 μgr/lit.
Και μία η λύση: Να αδειάσει η χωματερή και δεν μας νοιάζει αν πάνε τα σκουπίδια για Λιόσια, ή για εργοστάσιο καύσης.
Σημείωση: Δεν πιστεύω να κατηγορηθώ για μαύρη προπαγάνδα και λασπολογία. Δηλώνω υπευθύνως και εν γνώσει των συνεπειών του νόμου ότι τον κύριο Σφυρή τον έχω δει μια φορά σε μια ομιλία και από μεγάλη απόσταση.
Έρρωσθε,
