Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Ψηφίσματα για να μη κλείσουν τις δραστηριότητές τους ιδιωτικές εταιρείες αλλά και δημόσιες υπηρεσίες στην Επαρχία μας, δραστηριότητες που πλεον τις θεωρούν ασύμφορες, ζημιογόνες, μη κερδοφόρες.
Διαμαρτυρίες στο κενό. Δυστυχώς το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.
Ούτε για τον δημόσιο τομέα που πρέπει να μειώσει το κόστος λειτουργίας του προσφέροντας συγχρόνως πολύ καλύτερες υπηρεσίες, ούτε για τις ιδιωτικές εταιρείες ιδιαίτερα Τράπεζες, ΔΕΗ, Παρόχους Ενέργειας, ΟΤΕ και παρόχους τηλεφωνίας, ΕΛΤΑ, Περίθαλψη κ.λ.π.
Δεν είναι μόνο η κρίση που φέρνει αναστάτωση και αναπροσαρμογή, είναι και οι νέες τεχνολογίες, ιδιαίτερα η ψηφιακή και ρομποτική τεχνολογία, που φέρνει τα πάνω κάτω.
Δεν γυρίζει πίσω το ποτάμι. Αντίθετα, γίνεται μέρα με τη μέρα ορμητικότερο. Η ορμή του δεν σταματά με ψηφίσματα. Δεν μπορείς να κολυμπήσεις αντίθετα στο ρεύμα και να νικήσεις.
Πρέπει να πας με το ρεύμα και να σκεφτείς πώς θα το χρησιμοποιήσεις υπέρ σου.
Αυτό κάνανε και οι παππούδες μας με τα ιστιοφόρα. Δεν πήγαιναν κόντρα στον δυνατό άνεμο. Πήγαιναν με τον άνεμο και, εκμεταλλευόμενοι πανιά και τιμόνι, τον έκαναν βοηθό τους και όχι αντίπαλο.
Αντί ατελέσφορων ψηφισμάτων, καλύτερα η αποδοχή και η παραδοχή της νέας εποχής και πώς μπορεί ο Δημος να την εκμεταλλευτεί υπέρ των Δημοτών του και της Επαρχίας μας.
Ζητάμε συνεχεια ενίσχυση του ΕΣΥ, της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, διαμαρτυρώμαστε γιατί δεν έχουμε ασθενοφόρα και οδηγούς, γιατί έχουμε δύο μεγάλα νοσοκομεία στην Αργολίδα που και αυτά είναι ελλιπή, που δεν έχουμε ειδικότητες, κ.λ.π.
Με τα σημερινά δεδομένα και νοσοκομείο με 50 άτομα προσωπικό να είχαμε, και σωρό τα ασθενοφόρα να είχαμε, πάλι ελλείψεις σοβαρές θα υπήρχαν. Άλλωστε πόσοι ασθενείς πάνε στα νοσοκομεία του νομού μας και μετά από λίγο τούς μεταφέρουν στα νοσοκομεία της Πρωτεύουσας που θεωρούμε πάντα ότι τα έχει όλα και όντως τα έχει αν όχι όλα;
Σκέφτηκε ποτέ ο Δήμος και η Περιφέρεια ότι στην Πρωτεύουσα από τη στιγμή που καλέσεις ασθενοφόρο θα εμφανιστεί το λιγότερο μετά από ένα τέταρτο (ιδανική περίπτωση), μπορεί και πολύ περισσότερο, μπορει και πάνω από ώρα αν δεν υπάρχουν διαθέσιμα, και μπορεί να σε πάνε σε εφημερεύον κ.λ.π. νοσοκομείο ταξιδεύοντας το λιγότερο ένα τέταρτο (ιδανική περίπτωση) αλλά συνήθως πάνω από μισή ή μία ώρα, αν σε πάρουν από το Μαρούσι να σε πάνε στη Βούλα; Και μετά για αποθεραπεία μπορεί να κάνεις άλλες 15 επισκέψεις που κάθε μία θα σου τρώει όλο το πρωινό στον δρομο και στην αναζήτηση πάρκιν; Αυτή είναι η καλή κατάσταση που έχουμε στην Πρωτεύουσα και η επαρχία κάτι τέτοιο μπορεί να θέλει και όχι άπιαστα όνειρα.
Αν λοιπόν το Κρανίδι συνδεόταν με το το Ναύπλιο με πραγματικό εθνικό δρόμο που περνούσε από τη Βουρλιά και μέσω Ιρίων πήγαινε Ναύπλιο ***, δρόμο εθνικό με ταχύτητα 120 χιλ/ώρα, η απόσταση θα ήταν 40 χιλιόμετρα και όχι 70 που είναι σήμερα. Το ασθενοφόρο θα έφτανε σε 25 λεπτά και όχι σε μία ώρα και βάλε. Το ίδιο και ο ιδιώτης με το αυτοκίνητό του, ομοίως το ΚΤΕΛ, και με μεγάλη άνεση. Καμιά σχέση με την κυκλοφοριακή ζούγκλα της Πρωτεύουσας. Και το πάει κι έλα, ούτε 10 ευρώ καύσιμο. Έτσι μπορείς να έχεις ένα τέλειο Νοσοκομείο στο Ναύπλιο προσιτό σε 25 λεπτά από όλο τον νομό, και από τον Κάμπο του Ναυπλίου σε πολύ λιγότερο χρόνο.
Αν θέλουμε Τράπεζα στο Κρανίδι τότε πιέστε το Κράτος να δίνει άδεια λειτουργίας σε Τράπεζα υπό όρους. Δηλαδή να υποχρεώνει την Τράπεζα να διατηρεί υποχρεωτικά τουλάχιστον ένα υποκατάστημα με βασικές λειτουργίες σε κάθε πρωτεύουσα επαρχίας. Ή όπως από μια τράπεζα παίρνουμε λεφτά από το ΑΤΜ της, ενώ έχουμε κάρτα άλλης τράπεζας, να επιτρέπει το κατάστημα να είναι κοινό τραπεζικό κατάστημα βασικών λειτουργιών. Λειτουργιών που για όλες τις τράπεζες είναι ίδιες: καταθέσεις, αναλήψεις, επιταγές, κ.λ.π. Έτσι η χασούρα τους θα επιμερίζεται, μάλλον όμως κέρδος θα έχουν τελικά γιατί θα επιμερίζεται το κόστος. Και τα περισσότερα νησιά, άγονη γραμμή είναι, αλλά πλοίο πάει, είτε με επιχορήγηση, είτε με τη λογική "σου δίνουμε 3 καλές γραμμές αλλά θα πάρεις και μια άγονη".
Αν βέβαια στο βάθος του μυαλού μας είναι το να έχουμε όλες τις υπηρεσίες κυριολεκτικά στα πόδια μας, ασχέτως κόστους και ζημιών των ίδιων των εταιρειών και του δημοσίου που μετακυλίονται στον πελάτη και στον φορολογούμενο, γιατί έτσι δεκάδες ντόπιοι θα δουλεύουν σε καλές θέσεις εργασίας, μετά θα τους έχουμε και ως συνταξιούχους τρέφοντας την επαρχία μας και τα παρόμοια, το τραίνο αυτό έφυγε και πάει. Μόλις φαίνεται πλέον ο καπνός του.
Ας αναζητήσει ο Δήμος μας καινοτόμες λύσεις, λύσεις του καιρού μας και όχι λύσεις περασμένου αιώνα για καινά προβλήματα. Και πρώτα καινοτόμες λύσεις για τον εαυτό του, ως Οργανισμό.
*** Αυτός ο χρησιμότατος δρόμος που θα μας έφερνε μια ανάσα κοντά στο Ναύπλιο, που σήμερα θα ήταν αφορμή για εθνικό δίκτυο που μέσω Ιρίων, Ναυπλίου, Άργους θα μας έβγαζε σε 1 ώρα στην Εθνική Αθήνας - Τρίπολης και σε 2 ώρες θα είμαστε Αθήνα, σχεδιαστηκε και υποστηρίχθηκε, απ΄όσα γνωρίζω, από παλιό Νομάρχη Αργολίδας, διορατικό, αφού προέβλεπε ότι μέσω αυτού του δρόμου θα ερχόταν και το νερό του Ανάβαλου πολύ πιο εύκολα.
Δυστυχώς, αντί αυτού, μυστήριο πράγμα, κατασκευάστηκε η άνευ νοήματος παράκαμψη των Διδύμων, χωρίς ποτέ να μάθουμε επίσημα το πώς και το γιατί. Να πούμε ότι βγάλαμε τα μάτια μας με τα ίδια μας τα χέρια;
Βασίλης Γκάτσος
