''Φεύγει ο ΦΟΣΔΑ και έρχεται ο ΠΕΣΔΑ!''

 Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος

Με την επιστολή του προς τους περιφερειάρχες, ο Στ. Καλαφάτης επισημαίνει ότι δημιουργείται επισφάλεια στην επίτευξη των χρονοδιαγραμμάτων, με δυσμενείς περιβαλλοντικές και δημοσιονομικές συνέπειες, καθώς παρατηρείται μεγάλη καθυστέρηση στην ωρίμανση και υλοποίηση των υπολειπόμενων υποδομών που προβλέπονται στους Περιφερειακούς Σχεδιασμούς Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ), καθώς και λύσεων της μεταβατικής περιόδου. Απαιτείται λοιπόν, να αναληφθούν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και δεσμεύσεις, με στενή συνεργασία και συναντίληψη από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη.

Στο πλαίσιο αυτό, ζητεί:

1.    Να οριστικοποιηθεί άμεσα πίνακας των υποδομών που μπορούν -και είναι σκόπιμο- να υλοποιηθούν εντός της τρέχουσας περιόδου και να γίνει πλήρης καταγραφή της κατάστασης ωρίμανσης, βασικών μεγεθών και ειδικών συνθηκών που χρήζουν αντιμετώπισης.

2.    Να ορισθούν στελέχη, κατά προτίμηση από τις Διαχειριστικές Αρχές των Περιφερειακών Επιχειρησιακών (ΠΕΠ), που σε συνεργασία με τα στελέχη του ΥΠΕΚΑ θα έχουν ως αρμοδιότητα την παρακολούθηση των έργων διαχείρισης των αποβλήτων και θα αποτελέσουν τα κομβικά σημεία διασύνδεσης του Υπουργείου με τις Περιφέρειες και τους Φορείς Διαχείρισης, για τα θέματα των έργων ΠΕΣΔΑ.

Άμεσος στόχος του ΥΠΕΚΑ είναι να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα αποκατάστασης των ΧΑΔΑ εντός της τρέχουσας προγραμματικής περιόδου 2007 -2013 και παράλληλα να υλοποιηθούν εφικτές λύσεις υποκατάστασης των ΧΑΔΑ, καθώς και να ολοκληρωθεί ο μεγαλύτερος δυνατός αριθμός υποδομών των Περιφερειακών Σχεδιασμών.

Φεύγει ο ΦΟΣΔΑ και έρχεται ο ΠΕΠ με τον ΠΕΣΔΑ σε συνεργασία με ΥΠΕΚΑ!

Εδώ χρειάζεται μία σαφέστατη απάντηση από τον Δήμο μας:

Θα υπάρξει μια μεταβατική περίοδος, μη χρονικώς προσδιορισμένη, έως ότου εφαρμοστεί οριστική λύση. Και έτσι ως έχουν σήμερα τα πράγματα, οριστική λύση πριν περάσουν 3-4 χρόνια δεν διαφαίνεται. Άρα για τρία τέσσερα χρόνια η κατάσταση του Σταυρού παραμένει ως έχει. Η καθυστέρηση στην ωρίμανση και υλοποίηση των υπολειπόμενων υποδομών αφορά και τον Σταυρό; Δηλαδή ο ΠΕΠ και ΠΕΣΔΑ έχει σχεδιάσει για τον Σταυρό υποδομές, ώστε ο Σταυρός να καταστεί η λύση για την Ερμιονίδα κατά την μεταβατική περίοδο;

Έχει υπ’ όψη του ο Δήμος μας τους σχεδιασμούς του ΠΕΠ και ΠΕΣΔΑ για τον Σταυρό; Έχει δεσμευθεί σε κάτι, έχει στενή συνεργασία και συναντίληψη ο Δήμος μας, ως εμπλεκόμενο μέρος, με τον ΠΕΠ και ΠΕΣΔΑ για λύση κατά την μεταβατική περίοδο που έχει σχέση με τον Σταυρό με προσθήκη και νέων υποδομών;

Με άλλα λόγια ο Δήμος έχει δεχθεί για την μεταβατική περίοδο, ο Σταυρός να είναι η λύση με βελτιώσεις στις υποδομές του και ποίες; Ή έχει προτείνει κάτι άλλο που δεν έχει σχέση με τον χώρο του Σταυρού; Για παράδειγμα: Έναν χώρο συγκέντρωσης και διαλογής ανακυκλώσιμων κάπου στον Άγιο Αιμιλιανό και έναν χώρο κομποστοποίησης κάπου στο Πορτοχέλι, για να μη λησμονάμε και τη σοσιαλιστική απόχρωση του Δήμου μας (τρομάρα μας!). Γιατί κατά την μεταβατική περίοδο μέχρι της τελικής λύσεως (να ζήσουμε όλοι να τη δούμε) τα αστικά απορρίμματά μας ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑ.

Το ΥΠΕΚΑ μιλάει ότι εντός της περιόδου 2007 – 2013 πρέπει να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα αποκατάστασης των ΧΑΔΑ (για μας: Δισκούρια, Κρόθι, ΧΑΔΑ Διδύμων στον Σταυρό, Ηλικάστρου). Προσοχή, να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα, δηλαδή πώς θα γίνει η αποκατάσταση. Δηλαδή εντός του 2013 πρέπει να υπάρξει εγκεκριμένο από αρμοδία αρχή πρόγραμμα αποκατάστασης το οποίο φυσικά αρχίζει αμέσως να πραγματοποιείται, και η εμπειρία έχει δείξει ότι εντός το πολύ 3-4 ετών, ο ΧΑΔΑ έχει οριστικά κλείσει ως περιβαλλοντικό πρόβλημα, προφανώς επιστρέφοντας η έκτασή του στην προηγούμενη χρήση του, δασική ή αγροτική.

Και εδώ χρειάζεται απάντηση του Δήμου μας: Αυτός έχει την ευθύνη τόσο για το πρόγραμμα της αποκατάστασης των ΧΑΔΑ του, όσο και για την υλοποίησή του, ή το ΠΕΠ και ΠΕΣΔΑ;

*** Άστε τον Αμφορέα εκεί που είναι ως και τα περί αρχαιοκαπηλίας και την όντως περιττή ενασχόληση του Αντιδημάρχου με το (μη) θέμα. Όσο για τον Παρατηρητή, μάλλον απαρατήρητος πέρασε από την Ερμιονίδα. Δεν είναι μόνον ένας αμφορέας, αλλά ολόκληρη ιστορία, απλή βέβαια.

Οι ψαράδες μας και ιδιαίτερα οι τράτες, ανεμότρατες, και όλα τα συρόμενα στον βυθό εργαλεία, όπως παλιά οι γκαγκάβες, σκάλωναν σε αμφορείς και σε άλλα αρχαία και νεότερα αντικείμενα και τα έφερναν ως ψαριά στη κουβέρτα. Τη δεκαετία του 1970 αν θυμάμαι καλά, είχαν πιάσει το μπροστινό μέρος ενός κατοχικού αεροπλάνου και για μήνες ήταν αφημένο στον παλιό λιμάνι της Ερμιόνης. Κρίμα που δεν το διατηρήσαμε, και μάλλον κάποιος παλιατζής θα το πήρε. Υπήρχε και ένα αλιευμένο κανόνι και μια μεγάλη άγκυρα. Και μη ξεχνάμε ότι στους αλιείς μας και τους δύτες μας χρωστάμε την εύρεση των ωραιότερων και αρχαιότερων αγαλμάτων που έχουμε στα μουσεία μας, όπως και άλλων μοναδικών αρχαίων αντικειμένων.

Τους αμφορείς αυτούς τους κρατούσαν στα σπίτια τους οι ψαράδες (όταν δεν τους φουντάριζαν πίσω στη θάλασσα) για διακόσμηση ή πεταμένους σε καμιά αποθήκη. Στην Ερμιόνη συνήθιζαν να τους αφήνουν στο γραφείο του Λιμενικού Ταμείου Ερμιόνης. Θυμάμαι ότι είχε καμιά δεκαριά. Όταν το γραφείο έκλεισε για ένα διάστημα σκορπίστηκαν σε άλλα γραφεία κοινοτικά, σχολικά κ.λ.π., όπως και άλλα αρχαιολογικά ευρήματα και αποτελούσαν διάκοσμο του χώρου. Δεν νοιαζόταν και κανείς για τέτοια θέματα. Θυμάμαι ότι στο δημοτικό σχολείο Ερμιόνης είχαμε συλλογή μικρή με αρχαία, γιατί ό,τι βρίσκαμε γύρω από το σχολείο ή στο Μπίστι, εκεί το βάζαμε. Φυσικά υπάρχουν και σε σπίτια όπως και άλλα αρχαιολογικά αντικείμενα που βρίσκανε αγρότες, ψαράδες, μαστόροι, νοικοκυρές και δεν ξέρουνε τι να τα κάνουνε.

Αλλά, με αφορμή τον Αμφορέα που κοσμεί προφανώς το Δημαρχείο Κρανιδίου, ο Δήμαρχός μας, που έχει όντως ευαισθησία για την ιστορία και αρχαιολογία του τόπου μας, ας πάρει την πρωτοβουλία και σε συνεννόηση με την Αρχαιολογική Υπηρεσία, ας από κοινού ενεργοποιήσουν τον Φύλακα Αρχαιοτήτων Ερμιονίδας μια συγκεκριμένη μέρα το μήνα, να εγκαθίσταται στο Δημαρχείο και να δέχεται από ιδιώτες αρχαία αντικείμενα, να τα καταγράφει και να το προωθεί στην αρχαιολογική υπηρεσία προς φύλαξη στις αποθήκες της. Θα προσφέρει μεγάλη υπηρεσία στον τόπο, με απλό τρόπο, και αργότερα θα έχει πραγματικό αρχαίο υλικό για να πλουτίσει το μουσείο στη Κοιλάδα το σχετικό με το Φράχθι.

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος