Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Περνώντας από τον Σταυρό Διδύμων Σαββατιάτικα:1. Πλησιάζοντας το χώρο με ανοικτά παράθυρα, για ένα χιλιόμετρο περίπου, γέμισε το αυτοκίνητο βαριά οσμή χωματερής.
2. Ο όγκος των σκουπιδιών είναι ήδη πολύ μεγάλος. Μεικτά σκουπίδια πάσης φύσεως. Δεν είναι διαχειρίσιμα. Στο τέλος του καλοκαιριού θα έχουν τουλάχιστον διπλασιαστεί.
3. Πρόκειται πλέον για νέα χωματερή, εκ των πραγμάτων, δηλαδή θέλουμε δε θέλουμε, και η λύση του προβλήματος υπερβαίνει τις δυνάμεις του Δήμου Ερμιονίδας.
Από το Σάββατο βράδυ ο κάδος που δέχεται τα απορρίμματα ήταν γεμάτος. Την Κυριακή το βράδυ 21.00 ήταν ξέχειλος και δίπλα του υπήρχαν σακούλες πολλές, μερικές σκισμένες από γάτες. Μύριζε και οπτικά η εικόνα δεν ήταν καθόλου καλή.
Πρόκειται για την πλατεία του Πεύκου του Μαρμαρινού, που είναι η πιο κεντρική και μεγάλη της Ερμιόνης.
Προφανώς Σαββατοκύριακο δεν λειτουργεί η υπηρεσία συλλογής απορριμμάτων. Η εικόνα όμως δεν είναι καλή.
Παλαιότερα, επί δήμου Ερμιόνης, τα σκουπίδια έβγαιναν στους κεντρικούς δρόμους καθημερινά σε σακούλες και μαζεύονταν πρωί. Δεν υπήρχαν κάδοι ούτε και σκουπίδια. Κυριακή ίδια ώρα 21.00 σε δύο τρία σημεία βρίσκονταν 3-4 σακούλες από ανθρώπους που έφευγαν για Αθήνα και αυτές μαζεύονταν το πρωί της Δευτέρας. Καθημερινά αλλά και τα Σαββατοκύριακα δεν υπήρχε η αίσθηση ότι υπάρχουν σημεία και εστίες σκουπιδιών, ενώ τώρα είναι σαφέστατα και ενοχλητικά.
Βολτάροντας στους δρόμους προς Μπίστι:Γενικά υπήρχε καθαριότητα ικανοποιητική, αλλά πολύ τσιμέντο και κακότεχνο. Άσκημο πράγμα. Καιρός να αρχίσει πλακόστρωση, πιλοτικά αρχικά, σε γειτονιά που να έχει πολλά παλιά παραδοσιακά κτήρια. Χάνει πολύ η Ερμιόνη από το πολύ τσιμέντο και την πίσσα. Έχει χάσει προ πολλού και τα παραδοσιακά σπίτια της. Το Δημοτικό μας σχολείο ήταν χώρος ελευθερίας. Βλέποντας τώρα όλα του τα παράθυρα με μαύρα χοντρά κάγκελα, αναγκαία μεν για την ασφάλεια του κτιρίου, τρομακτικά δε παραπέμποντας σε ένα σχολείο – φυλακή.
Βολτάροντας στο δασάκι του Μπιστιού:
Τα πρώτα δέντρα φαίνεται να τα έχει ταρακουνήσει η βαμβακίαση, αλλά μετά σαν να έχει αρκετά υποχωρήσει έως εξαφανιστεί. Μακάρι. Είναι άραγε αποτέλεσμα του τελευταίου ψεκασμού ή είναι φυσική αντίδραση των πεύκων;
Φυτεμένα πολλά νέα πευκάκια. Αλλά τα πεύκα στο Μπίστι άφηναν μεγάλα κενά μεταξύ τους και βολτάροντας έβλεπες όλη τη θάλασσα. Τα πυκνά δέντρα θα κόψουν τη μαγική αυτή θέα. Επίσης δέντρα φυτεμένα πάνω στα αρχαία τείχη θα κάνουν ζημιά μεγάλη με το πέρασμα του χρόνου. Η δεντροφύτευση σε μαγικούς χώρους σαν τον Μπίστι δεν μπορεί να είναι οικολογική πράξη. Πρωτίστως είναι αισθητική με μεγάλο σεβασμό στις αρχαιότητες. Το πλέον σωστό θα ήταν εκεί που κόβεται ένα πεύκο λόγω της βαμβακίασης να φυτεύεται ακριβώς δίπλα του ένα νέο. Βλέπετε, για τις γενιές που έπαιξαν και μεγάλωσαν στο Μπίστι είναι πολύ σημαντικό ακόμη και ΕΝΑ πεύκο που θα λείψει, ακόμη και ΕΝΑ πεύκο που θα φυτέψουμε σε άλλη θέση. Πώς να το κάνουμε, χαλάει η ισορροπία του κόσμου.
Γιατί να δεντροφυτευτεί ο χώρος που κάνει υπόκωφο θόρυβο όταν πετάξεις πέτρα; Προφανώς από κάτω σπήλαιο ή αρχαία κτίσματα. Γιατί να χαθεί αυτή η παράδοση, που έλεγε ότι εκεί τίποτα δεν φυτρώνει; Για να αποδείξουμε ότι φυτρώνει βάλαμε πεύκα;
Στο βιβλίο μου έχω υποδείξει τα σημεία όπου υπάρχουν τεράστιοι σπόνδυλοι του ναού της Πλατείας. Πρέπει να γίνουν ανασκαφές, ώστε να αποκαλυφθούν πλήρως και έτσι το Μπίστι να αποκτήσει πραγματικό αρχαιολογικό ενδιαφέρον. Φαίνεται ότι όλος ο χώρος γύρω από τον Άγιο Νικόλα και μέχρι το «κούφιο μέρος» έχει θεμέλια του κάστρου όπου έχουν ενσωματωθεί πάρα πολλοί σπόνδυλοι και κολώνες του ναού της Πλατείας.
Τα αγκάθια κάτω από το δρόμο μεταξύ Μπανιέρας Μαστρογιάννη και Κουλούρι:
Είναι επικίνδυνα. Φαντασθείτε να πέσει πάνω τους κάποιο παιδάκι από ατύχημα. Δεν υπήρχαν εκεί ποτέ. Η κυρά Κατίνα του Γιατρού φύτεψε δύο τρία στην αυλή του σχολείου. Αυτά μεγάλωσαν, και μερικά τα κόψανε και τα πετάξανε κάτω στα βράχια όπου και έγιναν ολόκληρο δάσος. Εκεί μαζεύονται και πολλά σκουπίδια. Θέλουν όλα κόψιμο και πέταμα στη θάλασσα, όπου διαλύονται εύκολα με το κύμα. Να αποκαλυφθούν και καθαριστούν τα βράχια και για ασφάλεια μπορεί να τοποθετηθεί ένα κάγκελο ασφαλείας δικτυωτό. Τα αγκάθια μια βρωμιά είναι και κίνδυνος.
Η θάλασσα στα Μαντράκια πεντακάθαρη. Ας είναι καλά ο βιολογικός σταθμός και όσοι μόχθησαν γι’ αυτόν. Με τα χρήματα που κατασπαταλήθηκαν για τον «δρόμο του Δεματοποιητή» θα είχαν ολοκληρωθεί και λειτουργήσει όλοι οι βιολογικοί σταθμοί Ερμιονίδας. Αλλά πού μυαλό......
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
