''Αυγά στο τηγάνι έχουμε;''
Ο εθελοντισμός είναι στοιχείο ποιότητας και πολιτισμού, αλλά ο επαγγελματισμός και η τήρηση των όρων μιας σύμβασης είναι η σταθερή βάση της οργάνωσης της κοινωνίας.
Ο γιατρός που έχασε το λεωφορείο και δεν μπορεί να είναι στη δουλειά του ακριβώς την ώρα προσέλευσης, παίρνει με έξοδά του ταξί για να εφαρμόσει τον όρο της σύμβασης που του λέει να είναι στη δουλειά του αυτήν την ώρα. Το ίδιο κάνει και ο μισθωτός στο εργοστάσιο.
Ο οδηγός του απορριμματοφόρου πιάνει δουλειά συγκεκριμένη ώρα και δουλεύει συγκεκριμένο ωράριο...............
Όχι όποτε θέλει, ούτε όταν το επιτρέψει ο καιρός.
Στην Ερμιονίδα, με την παρότρυνση (την εκ του πονηρού) της Δημοτικής Αρχής, προς στιγμήν νομίστηκε ότι το ΘΕΛΩ του καθένα μπορεί να αντικαταστήσει τον επαγγελματισμό και την συμβατική υποχρέωση. Δηλαδή η απουσία συμβατικής υποχρέωσης θα ενεργοποιούσε την κοινωνία, λες και η συμβατική υποχρέωση ήταν το εμπόδιο! Αστειότητες.
Σήμερα οι χθεσινοί Θέλοντες, μόλις είδαν ότι ο εθελοντισμός τούς «τάπιασε τα κόκαλα», ότι οι υποχρεώσεις της ζωής δεν μπορεί να περιμένουν, ότι προσφέρουν υπηρεσίες που άλλοι πληρώνονται για αυτές και τις προσφέρουν ατελώς ή και καθόλου, ότι ο εθελοντισμός δεν έχει και πολλή δόξα αλλά περισσότερο σιωπή, απλά έγιναν σιωπηρώς μη Θέλοντες και .... έστριψαν δια του αρραβώνος, τουτέστιν, μόλις κατάλαβαν ότι ο εθελοντισμός τους πήγαινε να γίνει σύμβαση ...γάμου.
Καλά έκαναν και αυτά έχει η ζωή. Και τι να πει ο κάθε Αρμόδιος του Δήμου που βασίστηκε (εκ του πονηρού) στο εθελοντικό έργο; Γιατί δεν εφαρμόζεται η εθελοντική ........ σύμβαση; Η απάντηση είναι: τότε ήθελα για δικούς μου λόγους, τώρα δεν θέλω ...για τους ίδιους λόγους. Κάνει λοιπόν και ο Αρμόδιος .......την πάπια μέχρι να ξεχαστεί το πράμα, να το πάρει μπάλα ο χρόνος.
Η Δημοτική αρχή καιρός είναι να επιστρέψει στο αυτονόητο: Να δουλέψει συστηματικά με τους ανθρώπους που έχουν συμβατική υποχρέωση, αφού και οι αιρετοί ως αμειβόμενοι προσφέρουν συμβατικό και όχι εθελοντικό έργο. Ο εθελοντισμός είναι κάτι άλλο, ευγενές και σιωπηλό, όχι όμως πάντα. Ως ευγενές και σιωπηλό πάντως, βρίσκεται εν αφθονία στην Ερμιονίδα, ας μην ανησυχεί η Δημοτική Αρχή.
Και επειδή οι Αρμόδιοι του Δήμου τηρούν σιγή ιχθύος: Υπάρχει, (δηλαδή έχει το σθένος και την παρρησία) κανένας αιρετός εθελοντής της πλειοψηφίας να εξηγήσει στον κόσμο: πώς από την εικόνα που έδωσαν προς τα έξω με δεκάδες φωτογραφίες κάδων ανακύκλωσης, εθελοντών, συντονιστών, αιρετών, ακόμη και ιερέων επί τω έργω του διαχωρισμού των αποβλήτων, πώς χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι, από την «πατριωτική ανακύκλωση» βρέθηκαν τα απορρίμματα της Ερμιονίδας στην κυριολεξία πεταμένα στην πέριξ του Δεματοποιητή περιοχή; Αφού αυτός ο χώρος φυλάσσεται, τι έκανε ο φύλακας ή οι φύλακες όταν έβλεπαν ιδιώτες να αδειάζουν εκεί απόβλητα, ή να αδειάζει «το κάρο του δήμου»; Ποιοι είναι αυτοί που κάνουν τις μεταφορές; Μόλις 15 τόνοι πλαστικό και χαρτί ήταν το προϊόν της «πατριωτικής ανακύκλωσης και του πατριωτικού διαχωρισμού», όμως η ανταπόκριση των δημοτών είναι μεγάλη και οι κάδοι ανακύκλωσης γεμίζουν καθημερινά. Το μπλογκ του εθελοντικού διαχωρισμού έχει μείνει στον 4ο διαχωρισμό πριν ένα δύο μήνες. Πού αδειάζουν οι κάδοι ανακύκλωσης;
Στο μπλογκ της ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ το οποίο, όταν το ανοίγεις, έχει τον βαρύγδουπο τίτλο ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ υπάρχουν (εκ του πονηρού) τουλάχιστον 70 φωτογραφίες εθελοντικής δράσης και ανακύκλωσης. Ακολουθούν μετά φωτογραφίες κάδων που έχουν απέξω και δίπλα σακούλες και ογκώδη αντικείμενα που αφήνουν οι δημότες. Δηλαδή, λαμβάνοντας υπ’ όψιν και τα σχόλια που κάνει το μπλογκ, αβίαστα βγαίνει το συμπέρασμα: κοιτάχτε τι φτιάξαμε και οργανώσαμε εμείς οι της Πατριωτικής Συμπαράταξης και κοιτάχτε το κατάντημά σας εσείς οι δημότες.
Κανονικά το μπλογκ πρέπει από δω και πέρα να αναρτά φωτογραφίες από τον Σταυρό Διδύμων χωρίς σχόλια για να βγει αβίαστα το συμπέρασμα: κοιτάχτε πώς εμείς οι δημότες ανταποκριθήκαμε στην ανακύκλωση και πώς εσείς φτιάξατε μια νέα προοδευτική, πατριωτική, χωματερή.
Δίδαγμα και ρητόν: Να μένουν στη μπάντα τα προοδευτιλίκια και τα πατριωτιλίκια, και η πολιτικάντικη φτηνοπροβολή, και να μπουν σε ένα αμάξι ο Δήμαρχος, ο Αρμόδιος Αντιδήμαρχος, ο Αρχηγός της Μειοψηφίας, (χωράει άμα θέλουν και ο Magnus ο οποίος έχει, πανθομολογουμένως, το χάρισμα της επικοινωνίας και της διπλωματίας), και σε ένα άλλο οι Πρόεδροι των Τοπικών και Δημοτικών Κοινοτήτων και να πάνε στον Τατούλη (αιρετός είναι και έχει δύναμη που πηγάζει κατευθείαν από τον λαό). Και άμα δεν τους δώσει άμεση έκτακτη λύση, να αράξουνε τα απορριμματοφόρα και να φωνάξουνε τον Εισαγγελέα πριν αυτός πάει πρώτος στη νέα χωματερή. Και αν η Περιφέρεια δεν ξέρει που να πάνε τα σκουπίδια να πει ο Εισαγγελέας πού πρέπει να πάνε νόμιμα για λόγους δημοσίου συμφέροντος.
Σε τέτοια κρίσιμα ζητήματα, έτσι ενεργούσαν οι παλιοί. Έτσι θα έπραττε και ο αείμνηστος Βελούδης, και ο Γιώργος ο Αρανίτης, και ο Απόστολος Σπετσιώτης, και ο Γιωργάκης ο Μερτύρης. Του τελευταίου αναφέρω τη ρήση: άμα έχουμε ανάγκη, άμα καιγόμαστε, άμα πνιγόμαστε, και θα αξιώσουμε, αλλά και θα παρακαλέσουμε.
Αλλιώς τρία και μισό χρόνια η Ερμιονίδα δεν θα ασχολείται με τίποτε άλλο εκτός από τα σκουπίδια. Ήδη δεν ασχολείται με τίποτ’ άλλο.
Έρρωσθε,
