Η Γερμανία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο, βλέποντας πίσω και τα παθήματά της του Πρώτου, αλλά και οι γύρω χώρες οι οποίες ως νικήτριες τής επέβαλαν όρους που την οδήγησαν στις αγκάλες του φασισμού, διερωτήθηκαν όλοι και οδηγήθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία έχει δρομολογήσει λύσεις πρωτοπόρες για πάρα πολλά θέματα, λύσεις που διατυπώνει με τις περίφημες οδηγίες της και που είναι λύσεις και για την Ερμιονίδα. Και για τα περιβαλλοντικά, ενώ ως κατ’ εξοχήν βιομηχανικό κράτος έπρεπε να διώχνει απόβλητα προς κάθε κατεύθυνση, αντίθετα είναι το κράτος που δέχεται σχεδόν το σύνολο των αποβλήτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και μάλιστα των επικινδύνων, για επεξεργασία ή αποθήκευση.....
....... Είναι συγχρόνως και το περιβαλλοντικό πρότυπο ακόμη και των εχθρών της. Ακόμη και στην Οικονομία. Η Γερμανία διερωτήθη για το πώς έφτασε σε τόσες οικονομικές καταστροφές και η λύση που βρήκε είναι απλή. Ζει σωφρόνως και με περίσκεψη.
Όταν βγάζεις νερό με το κοφίνι, αν δεν διερωτηθείς, αυτό θα κάνεις αιωνίως. Αν δεν διερωτηθείς, γιατί τελικά δεν έχω νερό στο σπίτι μου παρόλη την προσπάθεια μου, λύση και απάντηση δεν θα βρεις γιατί δεν την προκαλείς πρώτα μέσα σου. Και αμέσως θα πεις, για να δω τι κάνει ο γείτονας και έχει πάντα νερό στο σπίτι; Και τότε βλέπεις το πολύ απλό. Έχει αγοράσει έναν κουβά. Απλά τον αντιγράφεις και αν είσαι και δημιουργικός προχωράς μόνος στο βαρούλκο.
Αν ο Ερμιονίτης ψαράς ζει με την βεβαιότητα ότι η .... η σκόνη από τις φορτώσεις του Ομίλου Τσοκανή θα του καταστρέψουν τα αλιευτικά πεδία (!) αλλά και με την βεβαιότητα ότι έχει σήμερα αλιευτικά πεδία, τότε με βεβαιότητα σε λίγα χρόνια για να βρει ψάρι θα πρέπει να πηγαίνει όχι προς Παραπόλα άλλα Φαλκονέρα, όντας ευτυχής για τις βεβαιότητές του.
Και η διερώτηση πάντα φτάνει στο αποστολικό:
Ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος έλάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος ελογιζόμην ότε δε γέγονα ανήρ, κατήργηκα τα του νηπίου.
Με εκτίμηση,
Βασίλης Γκάτσος
