Από: Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης - Ανακύκλωσης τα κείμενα.

Για να ακονίζουμε το μυαλό μας:

Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος

Το παρακάτω είναι από το site της ΕΕΑΑ.

"Τον Αύγουστο του 2001, ψηφίστηκε ο Νόμος 2939/01 περί «Συσκευασιών και Εναλλακτικής Διαχείρισης των Συσκευασιών και Άλλων Προϊόντων» ο οποίος ουσιαστικά καθιστά υποχρεωτική την εναλλακτική διαχείριση των συσκευασιών στη χώρα μας και εναρμονίζει την εθνική μας νομοθεσία με τη σχετική νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ειδικότερα με την ευρωπαϊκή οδηγία 94/62.  Το 2004 εκδόθηκε νέα κοινοτική οδηγία (04/12) η οποία αναθεωρεί τους στόχους που θέτει η 94/62. Οι νέοι στόχοι ενσωματώθηκαν στο εθνικό νομικό πλαίσιο με την ΚΥΑ 9268/469. "

Ομοίως το παρακάτω:

"Ολες οι επιχειρήσεις που λειτουργούν στη χώρα μας και παράγουν ή εισάγουν συσκευασμένα προϊόντα, τα οποία στη συνέχεια τα διαθέτουν στην εγχώρια αγορά, υποχρεούνται πλέον να συλλέγουν και να ανακυκλώνουν τις συσκευασίες των προϊόντων τους, δηλαδή να οργανώνουν συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης.

Παράλληλα νομικά υπόχρεοι είναι και οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.), οι οποίοι οφείλουν να μεριμνήσουν για την ανακύκλωση των δημοτικών αποβλήτων συσκευασίας. Ο Νόμος προβλέπει τις βασικές αρχές συνεργασίας των ΟΤΑ με τους υπόχρεους διαχειριστές συσκευασίας."

Ομοίως το παρακάτω:

Οι μέτοχοι της ΕΕΑΑ:

ARTENIUS HELLAS SA
COCA – COLA 3Ε Ελλάδος Ανώνυμος Βιομηχανική και Εμπορική Εταιρεία
COLGATE PALMOLIVE (HELLAS) AEBE

       CROWN HELLAS CAN AE

FRIESLANDCAMPINA HELLAS SA
ION AE
NESTLE ΕΛΛΑΣ ΑΕ

       PEPSICO – HBH ABE

VIVARTIA ABEE
ΑΘΗΝΑΙΚΗ ΖΥΘΟΠΟΙΙΑ ΑΕ
ΕΛΑΪΣ - UNILEVER HELLAS AE ΑΠΟΡΡΥΠΑΝΤΙΚΩΝ, ΚΑΛΛΥΝΤΙΚΩΝ, ΤΡΟΦΙΜΩΝ
ΕΛΒΑΛ ΑΕ
ΜΕΒΓΑΛ ΑΕ
ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ ΑΒΕ ΣΙΓΑΡΕΤΩΝ

       ΠΡΟΚΤΕΡ & ΓΚΑΜΠΛ ΕΛΛΑΣ ΕΠΕ

ΤΕΤΡΑ ΠΑΚ ΕΛΛΑΣ ΑΕ
ΥΑΛΟΥΡΓΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΓΙΟΥΛΑ ΑΕ
ΦΑΓΕ ΑΕ

ΨΥΓΕΙΑ ΘΕΟΔ. ΚΛΙΑΦΑ ΑΕ

Κεντρική Ένωση  Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ).

Η ΚΕΔΕ έχει το 35% των Μετοχών, είναι δηλαδή ο μεγαλομέτοχος!

Προσέχτε το: Όλες οι επιχειρήσεις που λειτουργούν στη χώρα μας και παράγουν ή εισάγουν συσκευασμένα προϊόντα, τα οποία στη συνέχεια τα διαθέτουν στην εγχώρια αγορά, υποχρεούνται πλέον να συλλέγουν και να ανακυκλώνουν τις συσκευασίες των προϊόντων τους, δηλαδή να οργανώνουν συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης.

Άρα πολύ σωστά και με το νόμο όλοι οι άλλοι είναι μέτοχοι για να μαζέψουν τις συσκευασίες τους.

Η ΚΕΔΕ, δηλαδή ο κάθε Δήμος, ούτε εισάγει συσκευασμένα προϊόντα που να τα διαθέτει στην ελληνική αγορά, ούτε παράγει συσκευασμένα προϊόντα που να τα διαθέτει στην ελληνική αγορά. Άρα ο νόμος δεν υποχρεώνει τους Δήμους να είναι μέτοχοι, και φυσικά δεν τους υποχρεώνει να μαζεύουν τις συσκευασίες των άλλων. Αυτά δε που παρουσιάζονται τάχατες ως "Δημοτικά απόβλητα συσκευασίας" ΔΕΝ είναι δικά του, δεν έχει υποχρέωση να τα μαζέψει. Αυτοί που τα σκορπίσανε έχουν την υποχρέωση. Δηλαδή, ο Δήμος θα κατέφευγε, καλώς εχόντων των πραγμάτων, στη δικαιοσύνη όταν στους κάδους του έβρισκε συσκευασίες.

Μάλιστα εταιρείες που συσκευάζουν τα προϊόντα τους έχουν νομική υποχρέωση να κάνουν σύμβαση με την ΕΕΑΑ και πολύ σωστά Η ΕΕΑΑ ψάχνει και εντοπίζει εταιρείες που διαφεύγουν αυτής της υποχρέωσης και υποχρεωτικά τις καλεί να συνάψουν σύμβαση μαζί της.

Έχω ξαναγράψει ότι το κάθε νοικοκυριό έχει την ευθύνη να παραδώσει όλες τις συσκευασίες στις εταιρείες που τις σκόρπισαν και που έφτιαξαν την ΕΕΑΑ για να κάνει αυτή τη δουλειά. Δηλαδή η ΕΕΑΑ πρέπει να τις ζητήσει από τα νοικοκυριά και τα νοικοκυριά να τις δώσουνε, γιατί δεν μπορούν να τις διαθέσουν πουθενά αλλού.

Τα νοικοκυριά έχουν την ευθύνη για τα υπολείμματα προϊόντων που καταναλώνουν. Αυτή την ευθύνη τη μεταθέτουν στον Δήμο τους και τον πληρώνουν γι' αυτό, δηλαδή ο Δήμος είναι η εταιρεία τους.

Με άλλα λόγια, ο Δήμος Ερμιονίδας θα καλούσε τους δημότες να του παραδίδουν μία σακούλα με αποφάγια μαζί με χαρτιά κουζίνας και τουαλέτας που είναι υπολείμματα προϊόντων έτοιμα και πλήρως κατάλληλα για κομποστοποίηση και μία σακούλα με υπολείμματα άλλων προϊόντων (αλουμινόχαρτου, πλαστικού φύλλου κ.λ..π.) που είναι άνευ σημασίας. Δηλαδή ο Δήμος βάσει των Οδηγιών της ΕΕ και των Ελληνικών νόμων που τις εφαρμόζουν μόνον αυτή την μικρή υποχρέωση έχει. Από αυτά τα περισσότερα είναι για κομποστοποίηση και ελάχιστα για ανακύκλωση ή ΧΥΤΥ. Δηλαδή ούτε 50 τόνοι το χρόνο για την Ερμιονίδα.

Οι άλλοι, δηλαδή: 'Ολες οι επιχειρήσεις που λειτουργούν στη χώρα μας και παράγουν ή εισάγουν συσκευασμένα προϊόντα, τα οποία στη συνέχεια τα διαθέτουν στην εγχώρια αγορά, αυτοί έχουν τη φωτιά στα μπατζάκια τους που λέει ο λαός, φωτιά που τους άναψαν και στη χώρα μας οι Κουτόφραγκοι.

Πώς βρέθηκαν λοιπόν οι Δήμοι μας να είναι μέσω της ΚΕΔΕ μεγαλομέτοχοι στη ΕΕΑΑ;;; Του δόθηκε η ιστορική ευκαιρία να απαλλαγούνε από αυτό το άχθος που φέρνανε από παλιά στους ώμους τους και να ευχαριστούνε την Ευρωπαίκή Ένωση που έβαλε τα πράγματα στη θέση τους με την αρχή: Ο ρυπαίνων πληρώνει.

Όχι μόνο δεν το έκαναν, αλλά βρέθηκαν και μεγαλομέτοχοι, χωρίς κέρδος φυσικά, ανάμεσα στα μεγαθήρια των πολυεθνικών που πουλούν συσκευασμένα προϊόντα. Άναψαν από μόνοι τους τη φωτιά στα παντζάκια τους!

Η πιο αποδεχτή εξήγηση είναι η παρακάτω: Το πολιτικάντικο αλισβερίσι (πασπαλισμένο με μπόλικο σοσιαλισμό της πλάκας) της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι θεμελιωμένο στη διαχείριση των απορριμμάτων. Μάλιστα στους Δήμους της Πρωτεύουσας όπου το νερό και την αποχέτευση την έχει η ΕΥΔΑΠ, το θέμα των απορριμμάτων είναι κυρίαρχο στις δημοτικές υποθέσεις.

Σπολάτη μας λοιπόν!

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος