24 Οκτωβρίου 1909, η Ελλάδα αγοράζει από την Ιταλία το θωρηκτό "ΑΒΕΡΩΦ" έναντι 24000000 δρχ, απο τα οποία τα 8000000 προέρχονται απο κληροδότημα του εθνικού ευεργέτη Γεωργίου Αβέρωφ.
Ισως η μοναδική αγορά οπλικού συστήματος χωρίς "μίζα".
Ακόμη και όταν κάποιοι πλησίασαν τον αρχηγό της διαπραγματευτικής ομάδας αξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού, για να του δώσουν την νόμιμη προμήθεια του, εκείνος ζήτησε και επέβαλε το ποσόν να αφαιρεθεί απο το κόστος πληρωμής του πλοίου.
Μετά τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 υπήρξε επιτακτική η ανάγκη για τη δημιουργία ανανεωμένου και αξιόμαχου στόλου και η τότε κυβέρνηση άρχισε διαπραγματεύσεις με τα ναυπηγεία Ορλάντο στο Λιβόρνο της Ιταλίας, όπου ήδη κατασκευαζόταν ένα θωρηκτό-καταδρομικό για τις ανάγκες του Ιταλικού Ναυτικού.
Ομως η ακύρωση της παραγγελίας απο την Ιταλία και η αντίδραση της Ελλάδας με την άμμεση καταβολή του 1/3 της συνολικής αξίας του πλοίου, επέτρεψαν την απόκτηση του θωρηκτού απο το Πολεμικό Ναυτικό. Το ποσό της προκαταβολής προήλθε απο τη διαθήκη του Γεωργίου Αβέρωφ και ανήρχετο στο 8000000 χρυσές δραχμές, ενώ το υπόλοιπο ποσό καλύφθηκε από το "Ταμείο Εθνικού Στόλου". Στη διαθήκη του ο Γ. Αβέρωφ όριζε ότι το 20% της κληρονομιάς του παραχωρείται για την ναυπήγηση ισχυρού καταδρομικού πλοίου που θα φέρει το όνομά του και διασκευασμένο κατάλληλα, ώστε να χρησιμοποιείται ως εκπαιδευτικό πλοίο της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι και οι Τούρκοι είχαν ενδιαφερθεί για την αγορά του πλοίου, αλλά άργησαν να καταθέσουν την προκαταβολή.
Το θρυλικό θωρηκτό Αβέρωφ, συνδέθηκε για μισό αιώνα με την ιστορία της Ελλάδας και τα πεπρωμένα του Εθνους και με τη προσωπικότητα και ηγετική ικανότητα του Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη και τη τόλμη και το ηθικό των πληρωμάτων του κυριάρχησε στο Αιγαίο, δεν γνώρισε ποτέ την ήττα και την ατίμωση, με αποτέλεσμα να αποκτήσει διαστάσεις συμβόλου στη λαική μνήμη και να γίνει ενας διαχρονικός εθνικός θρύλος.
Σήμερα στέκεται επιβλητικό και αγέρωχο στο Τροκαντερό, φωτεινό σύμβολο της ελληνικής ναυτοσύνης και του ηρωισμού των προγόνων μας.
Χρόνια Πολλά για την Εθνική μας Εορτή!
Ισως η μοναδική αγορά οπλικού συστήματος χωρίς "μίζα".
Ακόμη και όταν κάποιοι πλησίασαν τον αρχηγό της διαπραγματευτικής ομάδας αξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού, για να του δώσουν την νόμιμη προμήθεια του, εκείνος ζήτησε και επέβαλε το ποσόν να αφαιρεθεί απο το κόστος πληρωμής του πλοίου.
Μετά τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 υπήρξε επιτακτική η ανάγκη για τη δημιουργία ανανεωμένου και αξιόμαχου στόλου και η τότε κυβέρνηση άρχισε διαπραγματεύσεις με τα ναυπηγεία Ορλάντο στο Λιβόρνο της Ιταλίας, όπου ήδη κατασκευαζόταν ένα θωρηκτό-καταδρομικό για τις ανάγκες του Ιταλικού Ναυτικού.
Ομως η ακύρωση της παραγγελίας απο την Ιταλία και η αντίδραση της Ελλάδας με την άμμεση καταβολή του 1/3 της συνολικής αξίας του πλοίου, επέτρεψαν την απόκτηση του θωρηκτού απο το Πολεμικό Ναυτικό. Το ποσό της προκαταβολής προήλθε απο τη διαθήκη του Γεωργίου Αβέρωφ και ανήρχετο στο 8000000 χρυσές δραχμές, ενώ το υπόλοιπο ποσό καλύφθηκε από το "Ταμείο Εθνικού Στόλου". Στη διαθήκη του ο Γ. Αβέρωφ όριζε ότι το 20% της κληρονομιάς του παραχωρείται για την ναυπήγηση ισχυρού καταδρομικού πλοίου που θα φέρει το όνομά του και διασκευασμένο κατάλληλα, ώστε να χρησιμοποιείται ως εκπαιδευτικό πλοίο της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι και οι Τούρκοι είχαν ενδιαφερθεί για την αγορά του πλοίου, αλλά άργησαν να καταθέσουν την προκαταβολή.
Το θρυλικό θωρηκτό Αβέρωφ, συνδέθηκε για μισό αιώνα με την ιστορία της Ελλάδας και τα πεπρωμένα του Εθνους και με τη προσωπικότητα και ηγετική ικανότητα του Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη και τη τόλμη και το ηθικό των πληρωμάτων του κυριάρχησε στο Αιγαίο, δεν γνώρισε ποτέ την ήττα και την ατίμωση, με αποτέλεσμα να αποκτήσει διαστάσεις συμβόλου στη λαική μνήμη και να γίνει ενας διαχρονικός εθνικός θρύλος.
Σήμερα στέκεται επιβλητικό και αγέρωχο στο Τροκαντερό, φωτεινό σύμβολο της ελληνικής ναυτοσύνης και του ηρωισμού των προγόνων μας.
Χρόνια Πολλά για την Εθνική μας Εορτή!
Γεώργιος Ν. Φασιλής
Αντιπτέραρχος Ιπτάμενος ε.α.
Αντιπτέραρχος Ιπτάμενος ε.α.
