Και μια ορθή απόφαση (κατά τη γνώμη μου πάντα)

 Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Οι σημερινές γιορτές αγροτικών προϊόντων έχουν σκοπό, έχουν στόχο. Δεν είναι γλέντι γειτονιάς, ούτε γλέντι χωριού, δεν είναι πανηγύρι. Το πραγματικό πανηγύρι του λαδιού και της ελιάς είναι πάνω στη σκάλα, να μαζέψουμε όλη η οικογένεια τον ευλογημένο καρπό, να τραγουδήσουμε και να γελάσουμε με τη ψυχή μας. Αυτός καθ' αυτός ο ελαιώνας είναι γιορτή, όπως ήταν παλιά κι ο τρύγος και το πατητήρι. Ποια Κοινότητα και ποιος Δήμος εν ώρα τρύγου, θερισμού και ελαιώνα οργάνωνε παλιά γιορτές;

Οι σημερινές γιορτές αγροτικών προϊόντων είναι σκοπούμενες, δεν είναι εσωστρεφείς αλλά εντόνως εξωστρεφείς, κατ' απαίτηση της παγκοσμιοποιημένης πλέον αγοράς.

Αποβλέπουν στο:

Να γίνει γνωστό το προϊόν προς τα έξω. Όχι να γίνει γνωστό το λάδι μας και τα εξ αυτού παρασκευάσματα σε αυτούς που είδη τα ξέρουνε, τα αυτοπαράγουν και τα αυτοκαταναλώνουν. Γι' αυτό φωνάζουμε επιλεγμένα μέσα που ξέρουν πώς να μεταφέρουν προς τα έξω μηνύματα. 

 

Γίνεται σε περίοδο που έχει ξένο κόσμο η Ερμιονίδα, και η γιορτή απλώνεται στα ξενοδοχεία, στα κότερα, στα μαγαζιά, παντού. Και αυτή η Περίοδος είναι ο Αύγουστος. Την Ερμιόνη την επισκέπτονται τον Αύγουστο τουλάχιστον 300 κότερα τη βδομάδα και φέρνουν για λίγες ώρες 2000 ξένους. Γιορτή σημαίνει να τους φέρεις όλους στο τόπο της γιορτής, ή να πας εσύ να τους βρεις στα κότερα. Και κακά τα ψέματα. ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ δεν περνάει από τα κότερα να πουλήσει κάτι τις.

Να έρθουν όλοι, παραγωγοί και νοικοκυριά, σε επαφή με τον πελάτη, να κάνουν εμπορική πράξη ανταλλαγής. Να αισθανθούν τη χαρά, ότι αυτό που παράγουν έχει ανταλλακτική αξία, το ζητάνε και το αγοράζουν πελάτες. Το νοικοκυριό να πουλήσει παρασκευάσματα και να νοιώσει τη χαρά ότι δεν έχουν μόνο αξία χρήσης, αλλά και ανταλλακτική. Ο κόσμος είναι διατεθειμένος να τα αγοράσει. Να αναρωτηθούν πώς αυτό που έφτιαξαν και έγινε ανάρπαστο στη γιορτή, πώς να το κάνουν βιοτεχνία ατομική ή συλλογική. 

 

Και δεν είναι καθόλου άσχημο μια νοικοκυρά που φτιάχνει ένα θαυμάσιο παρασκεύασμα, όχι μόνον από λάδι, να το πουλήσει στη γιορτή και να εισπράξει λίγα χρήματα. Να φέρω ως παράδειγμα τη Λέσβο όπου σχεδόν όλα τα γλυκά, μαρμελάδες, ζυμαρικά κ.λ.π. που πουλιούνται είναι του Συνεταιρισμού Γυναικών Μυτιλήνης.

Οι επισκέπτες να διαπιστώσουν με τα μάτι τους την ιστορικότητα των ελαιώνων μας, να δουν τον οικολογικό τρόπο καλλιέργειας και τόσα άλλα.

Τα περισσότερα περιζήτητα προϊόντα ξεκίνησαν από οικογενειακές παραδοσιακές συνταγές. Τα μπισκότα Παπαδοπούλου τα έφτιαχνε η γιαγιά στη Σμύρνη και στην Ελλάδα τα κάνανε επιχείρηση. Πουλήθηκε επί των ημερών μας η επιχείρηση σε ξένους, όμως η συνταγή ζει και βασιλεύει και είναι η βάση της επιχείρησης.

Στις γιορτές αυτές ο κόσμος δοκιμάζει και αγοράζει. Είναι ευχάριστο να προσφέρεις δωρεάν για το προϊόν και τον τόπο σου, για φανταστείτε όμως και την ψυχολογία των επισκεπτών που απολαμβάνουν χωρίς να μπορούν να ανταποδώσουν; Νομίζετε ότι είναι ευχάριστο να περνάνε από όλους του μπάγκους και να μαζεύουν και να τρώνε τζάμπα; Εντάξει, θα υπάρχει και ένα στέκι που ένας σεφ ή μια ομάδα νοικοκυρών θα προσφέρουν κάτι πρωτότυπο σε ποσότητες δοκιμής.

Κάθε δύο χρόνια νομίζω ότι διοργανώνεται στην Πρωτεύουσα έκθεση - γιορτή ελιάς και λαδιού. Όσοι την επισκέφτηκαν παλιά στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας θα είδαν ότι όλοι πουλούσαν, όλοι δοκίμαζαν, όλοι διαφήμιζαν κ.λ.π. Δεν ήταν: ελάτε να σας γεμίσουμε τη τσάντα.

Το λάδι και η ελιά τον Αύγουστο υπάρχουν. Οι φτιαχτές ελιές, τα παρασκευάσματα από λάδι και ελιά, το ίδιο το λάδι, υπάρχουν. Αλλά και τα δέντρα σπάνε από τις ελιές. Και μη ξεχνάμε ότι στα μέσα του μήνα αρκετές ελιές μανάκι και μεγαρίτικες μαυρίζουν, και τις μαζεύουμε για κοπανιστές κ.λ.π.

Με τα ρόδια υπάρχει πρόβλημα, γιατί δεν έχουν γίνει ακόμη. Το κύριο πρόβλημα όμως είναι ότι δεν έχουμε  προϊόντα με βάση το ρόδι. Αν είχαμε χυμούς, γλυκά, ποτά, κ.λ.π. με βάση το ρόδι, δεν θα υπήρχε πρόβλημα να γίνει καλοκαιριάτικα η γιορτή.

Και να μη ξεχνάμε ότι και από τις δύο γιορτές δεν πρέπει να απουσιάζουν οποιαδήποτε άλλα παρασκευάσματα που έχουν ως βάση οποιοδήποτε αγροτικό μας προϊόν.

Με άλλα λόγια θέλει πολύ σκέψη η οργάνωση μιας γιορτής, θέλει κατ' έτος μετρήσιμα αποτελέσματα και ειδικούς που τα αξιολογούν, ώστε να επέμβουν επιτυχώς στην επόμενη γιορτή.

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος