Αρχές 20ου αιώνα: Η Ερμιόνη εξαγωγικό λιμάνι της Ερμιονίδας

 

 Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Η παλιά φωτογραφία, γύρω στα 1924, είναι αποδεικτική των επιτευγμάτων των παππούδων μας. Τα βαρέλια που βλέπετε είναι μικρά βαρέλια λαδιού γύρω στα 200 κιλά το καθένα. Είναι περίπου 40, άρα μιλάμε για 8 τόνους λάδι. Προορισμός Αμερική. Θα φορτωθούν σε ιστιοφόρο για Πειραιά και μετά σε μεγαλύτερο πλοίο για Αγγλία, και μετά στο μεγάλο που θα περάσει τον Ατλαντικό. Και αυτά είναι μόνο μια παρτίδα. Οι αποθήκες Λέκκα και Δρίβα συγκέντρωναν το λάδι για εξαγωγή στην Αμερική. Αιτία κατασκευής των λιμανιών της Ερμιόνης ήταν, μεταξύ των άλλων, και αυτή η εξαγωγική δραστηριότητα. Δηλαδή επενδύσεις στις υποδομές της Ερμιόνης για να διευκολυνθούν οι εξαγωγές της Ερμιονίδας! Και τυριά και κρασιά φεύγανε για Αμερική και μάλιστα με προορισμό συγκεκριμένες οικογένειες κυρίως Ελλήνων και Ιταλών που τα είχαν παραγγείλει.

Οι παραγωγικές γιορτές έχουν τελικό σκοπό τέτοιες δραστηριότητες. Και το κυριότερο: Να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους, παραγωγοί και μεταποιητές, και να ανοίξουν τα φτερά τους στις αγορές που τους περιμένουν.

Όσο για την "πρόοδό μας": Οι παππούδες μας  χρησιμοποιούσαν με σεβασμό και αγάπη τη γη που τους έδωσε ο Καποδίστριας για να παράγουν. Εμείς την κόψαμε σε οικόπεδα και τη γεμίσαμε με σκουπίδια. Αλλά σε αυτό θα επανέλθουμε.

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος