Με κόκκινο ο αντίλογος, τα ερωτήματα και οι απορίες.
Διαλογή – Ανακύκλωση και Κομποστοποίση η μόνη λύση για τη διαχείριση των απορριμμάτων
Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Το
Σάββατο 11 Ιανουαρίου 2014 με την ευκαιρία της συμμετοχής μας στην
συνέλευση του νεοσύστατου ΦΟΔΣΑ Πελοποννήσου στην οποία πήραμε μέρος
μαζί με τους Αντιδημάρχους κ.κ. Κούστα και Τσαμαδό, επισκεφτήκαμε την
μονάδα διαλογής και κομποστοποίησης που εδώ και δύο μήνες λειτουργεί στο
Δήμο Καλαμάτας. Απ’ ότι διαπιστώσαμε η μονάδα αυτή, αν και πρόχειρα
στημένη, με τις μεθόδους που χρησιμοποιεί Διαλογή – Ανακύκλωση –
Κομποστοποίηση, είναι η μοναδική, αποτελεσματική και φιλική προς το
περιβάλλον λύση στο μεγάλο πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων. {Έπρεπε να περάσουν 4 χρόνια ώσπου να διαπιστώσει η
παράταξή μας ( μέσω των αντιπροσώπων της ως ανύπαρκτη η ίδια) ότι αυτό
είναι μια καλή λύση και εφικτή για να την εφαρμόσει μόνος του ο Δήμος
μας χωρίς ΦΟΔΣΑ και ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ;}.
Από
την πρώτη στιγμή που αναλάβαμε την ευθύνη της διαχείρισης των
απορριμμάτων και...... σύμφωνα με τις προεκλογικές μας εξαγγελίες,
αγωνιστήκαμε και προτείναμε την εφαρμογή της μεθόδου αυτής και για το
Δήμο μας. (Δεν φάνηκε αυτός ο αγώνας, αλλά έστω ότι έγινε. Αγωνιστήκαμε όμως για να προτείνουμε την
εφαρμογή της μεθόδου και όχι για να την υιοθετήσουμε και εφαρμόσουμε
άμεσα με μέσα του Δήμου μας. Γιατί ο Δήμος μας 4 χρόνια δεν προχώρησε με
θάρρος στην εφαρμογή της με δικά του μέσα και πόρους; Χαράς στην
επένδυση όταν έχεις γύρω σου πλήθος πάμπλουτων βιλαρχών. Τους τέθηκε το
πρόβλημα, τους ζητήθηκε η συμμετοχή και αρνηθήκαν όλοι τους;;; Άρα μηδέν
το αποτέλεσμα και από πάνω κι ένα άλλο). Δυστυχώς όμως και
παρότι μαζί με την Περιφερειακή Ένωση Δήμων Πελοποννήσου πείσαμε και τα
αρμόδια Υπουργεία για την εφαρμογή αυτής της μεθόδου, ως λύση
τουλάχιστον μεταβατικής διαχείρισης, η Περιφέρεια Πελοποννήσου με τον
έναν ή με τον άλλον τρόπο εμπόδισε την εφαρμογή της, στην προοπτική της
εφαρμογής του Περιφερειακού Σχεδιασμού ΠΕΣΔΑ Πελοποννήσου που διαρκώς
απομακρύνεται και τώρα από ότι φαίνεται δεν υπάρχει περίπτωση να
υλοποιηθεί πριν από το έτος 2015 και πιθανότατα αυτό να πάει και
αργότερα. (Αγωνιζόμαστε για να προτείνουμε
για να πείσουμε, αλλά όχι να λύσουμε δυναμικά το πρόβλημα με δικά μας
μέσα και πόρους. Δεν σαν εκλέξαμε ως αντιπροσώπους για έναν τέτοιο αγώνα
άνευ ουσίας και αποτελέσματος. Και όχι αγωνιζόμαστε, αλλά αγωνιστήκαμε,
γιατί πλέον είναι αργά).
Για να προχωρήσει ο Δήμος μας στην εφαρμογή αυτής της μεθόδου
διαχείρισης έξω από τον Περιφερειακό Σχεδιασμό, το πρώτο που απαιτείται
είναι η εξεύρεση κατάλληλου χώρου (Τώρα; Και από
ποιον; Ο μόνος αρμόδιος να βρει και να ορίσει το χώρο είναι ο Δήμαρχος
με απόφαση του ΔΣ. Αν παρθεί απόφαση αλλά υπάρχουν ανυπέρβλητες
αντιδράσεις από δημότες, παραιτείται ο Δήμαρχος και η πλειοψηφία του ΔΣ
και να αναλάβει όποιος άλλος θέλει να λύσει το πρόβλημα. Δεν είναι αυτοσκοπός η δημοτική εξουσία, και ας το πάρουν χαμπάρι και οι νέοι υποψήφιοι για την Δημαρχία), αφού
η Περιφέρεια Πελοποννήσου δεν ανταποκρίθηκε μέχρι σήμερα στα
επανειλημμένα αιτήματα και διαβήματά μας για την εκκένωση του χώρου στη
θέση Σταυρός Διδύμων, ο οποίος έχει υπερκορεστεί από την αποθήκευση
30.000 περίπου δεμάτων σύμμεικτων απορριμμάτων που παρήχθησαν κατά τη
λειτουργία του δεματοποιητή, (Δεν γράφετε την αλήθεια, δηλαδή την πραγματικότητα. Ο υπερκορεσμός προέρχεται εν μέρει από τα δέματα, αλλά κυρίως από την ανεξέλεγκτη και χωρίς παραστατικά εναπόθεση στον χώρο αυτόν χύμα απορριμμάτων με αποτέλεσμα τη δημιουργία υπερχωματερής ανεξέλεγκτης
(ακόμη και σωροί λάστιχα αυτοκινήτων που τα συλλέγει ειδικός φορέας
στον οποίο υποχρεωτικά παραδίδουν τα βουλκανιζατέρ, εκεί είναι πεταμένα,
φυσικά όχι από τον δήμο αλλά από ιδιωτική πρωτοβουλία). Αυτή η
εναπόθεση ήταν εξ αρχής απαράδεκτη και μάλιστα ήταν η αρχή για αυτό που
επακολούθησε, δηλαδή η δημιουργία πλήθους, προσωρινών τάχατες,
νεοχωματερών στην Ερμιονίδα. Ως μέλος της ανύπαρκτης παράταξης, αλλά ως
πραγματικός ψηφοφόρος, γραπτώς είχα προτείνει στον Αγαπητό Αντιδήμαρχο,
να μην πάει εκεί ή όπου αλλού χύμα αλλά να γεμίσει τα απορριμματοφόρα,
να σταματήσει την αποκομιδή και να εκβιάσει άμεση λύση και οριστική εν
συνεχεία με την απειλή άμεσης παραίτησης. Επαναλαμβάνω ότι η εξουσία δεν
είναι αυτοσκοπός. Τότε θα σας δίνανε χρήματα και μέσα να κάνει ο Δήμος
μας μόνος του τις εγκαταστάσεις που τώρα θαυμάζετε και προτείνετε. Και η
παραίτησή σας, αν δεν βοηθούσε η Διοίκηση, θα ήταν τιμή για μας τους
ψηφοφόρους, ενώ η κατάσταση που δημιουργήθηκε είναι ντροπή μας)
σε υλοποίηση αυτής της ολέθριας και βλαπτικής πολιτικής διαχείρισης των
απορριμμάτων στο Δήμο μας, στον οποίο πειραματικά εφαρμόστηκε. (Όταν
παραλάβατε η κατάσταση ήταν ελέγξιμη, αλλά και ένα μικρό παιδί
καταλάβαινε ότι είναι και αδιέξοδη. Αφού αμέσως διαπιστώσατε, πως ήταν
ολέθρια και βλαπτική η διαχείριση αυτή, έπρεπε ΑΜΕΣΩΣ να σταματήσετε τα
όντως πειράματα, και να σφραγίσετε το
χώρο αυτόν του ολέθριου πειραματισμού. Αν η πίεση από την Διοίκηση ήταν
αφόρητη και άδικη, τότε παραίτηση και ας αναλάμβανε τους πειραματισμούς
του ο κύριος Σφυρής που με μαθηματική ακρίβεια το μόνο που θα κατάφερνε
ήταν με μεγάλα έξοδα να δεματοποιήσει τα πάντα και να είχαμε σήμερα και
πάλι μια νεοχωματερή με διαλυμένα δέματα. Δεν υπάρχει διαφορά καμιά. Τα
χύμα απορρίμματα νομικά είναι το ίδιο με τα δεματοποιημένα και αυτό 100
φορές σας το έγραψα, ΔΕΝ αποχαρακτηρίζονται επειδή γίνονται φοντάν).
Από
τους ψηφοφόρους όμως της παράταξής μας ξεπετάχτηκε ο κύριος Γεωργίου,
πλήθος Διδυμιωτών καλά νάνε, και αρκετοί συν αυτοίς, που αντιστάθηκαν
εμπράκτως σε αυτό το χάλι, το ολέθριο. Ποίο το νόημα παραμονής στη
Δημοτική Εξουσία τόσο χρόνο των αντιπροσώπων της 'παράταξής' μας για να
βιώνουμε ως δημιουργοί τον όλεθρο που διορατικώς και πολύ σωστά
προβλέψαμε; Όλεθρο που επισκίασε και πολλά σωστά που έκαναν οι
αντιπρόσωποί μας;
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
