Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Ο Αγαπητός Ανάργυρος ο όντως εξ αναργύρων κάνει ορθή επισήμανση για την πούληση καλλιεργήσιμης γης: Νόμιμον (η
λέξη διαβάζεται ομοίως και ανάποδα, τόσο ισχυρή είναι) μεν και
αναφαίρετο δικαίωμα κάθε ιδιώτη, αλλά ο Καποδίστριας βλέπει από υψηλά
όπως και ο Ρέπουλης (ως πολιτικά όντα) που μοιράσανε γη για να την καλλιεργούμε.
Νόμιμη....... καθ' όλα πράξη, αλλά τότε γράψε μας ως νυν
Δήμαρχος ένα άρθρο που να παροτρύνει όλους μας να κάνουμε το ίδιο
νομίμως, ή ένα άρθρο που να υπερασπίζεται την μετατροπή της
καλλιεργήσιμης γης των παππούδων μας σε οικοδομήσιμο αγροτεμάχιο, ως
ενέργεια που στηρίζει το μέλλον της Ερμιονίδας. Μη μας γράφεις αυτά που
έγραψες. Ο Δήμαρχος, όσο είναι Δήμαρχος είναι πολιτικό ον και με αυτήν
την ιδιότητα ομιλεί και γράφει και πώς να το κάνουμε, ο σοσιαλισμός όπως
και το Δημαρχηλίκι θέλει και το παράδειγμά του. Και ας πούμε ότι η
ευθύνη είναι προσωπική ενός εκάστου δημότη και πολίτη, αλλά ένα
σοσιαλιστικό κίνημα όπως ήθελε να αυτοαποκαλείται το ΠΑΣΟΚ και τα
στελέχη του δεν είναι ηθικοί αυτουργοί για αυτό το χάλι που ορθά
περιγράψατε στο άρθρο σας; Εντάξει οι άλλοι ήταν δεξιοί, ήταν με το
κεφάλαιο, εκποιούσαν για να γίνουν ραντιέρηδες, ήταν, ήταν, αλλά ο
σοσιαλισμός πώς υπερασπίστηκε τη γη, την καλλιεργήσιμη γη, των προγόνων
μας; Και πώς θα την υπερασπιστεί τώρα που μαζικά μετανάστευσε και πήρε
τη μορφή του ΣΥΡΙΖΑ; Με το κλασσικό: βγάλτε μας πρώτα και βλέπουμε;
Δίδαγμα και ρητόν: Ο "σοσιαλισμός" μας ήταν η αναντιστοιχία λόγων και έργων. Σημαντική ομολογία, και όχι απλή παρατήρηση, δια χειρός Αγαπητού Αναργύρου του όντως εξ αναργύρων.
Δεν είδα όμως ο Αγαπητός Ανάργυρος να διατυπώνει πρόταση για την
καλλιεργήσιμη γη και τη χρήση της και έμεινα με την ιδέα ότι μόνον ως
Δήμαρχος δεν πρέπει να πουλάς, ενώ ως ιδιώτης κάντα όλα αγροτεμάχια.
Και επειδή μοιραία,
τα περισσότερα κτήματα των παππούδων μας θα πουληθούν ως αγροτεμάχια,
αν όχι από εμάς, από τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας, γι' αυτό και το
ξαναγράφω: πρέπει να υπερασπιστούμε και προστατεύσουμε την καλλιεργήσιμη γη και την χρήση της, όχι μόνον νομικά αλλά πρακτικά. Να την προστατεύσουμε από ποιους; Από εμάς τους ίδιους και τα παιδιά μας.
Η Ερμιονίδα με φράγματα και νερό μπορεί να ανεβάσει
κατά πολύ την απόδοση της καλλιεργήσιμης γης πόσο μάλλον αν δημιουργήσει
καινοτόμες και πρωτοπόρες εταιρίες παραγωγής, μεταποίησης, εμπορίας
αγροτικών προϊόντων. Τότε οι κάμποι οι πιο μέσα θα καλλιεργούνται
επικερδώς και θα ενοικιάζονται αποδίδοντας ένα επιτόκιο λίγο πάνω των
καταθέσεων + μια πολύ μικρή ποσότητα παραγομένου προϊόντος. Δηλαδή για
παράδειγμα, ένα κτήμα με ελιές που σήμερα πουλιέται προς 3000 ευρώ το
στρέμμα, θα μπορεί να ενοικιαστεί μακροχρόνια και να αξιοποιηθεί με
νοίκι 60 ευρώ το στρέμμα + απόδοση στον ιδιοκτήτη του δωρεάν του 5% της
ετήσιας παραγωγής λαδιού. Η αγορά, η απόδοση, το αναμενόμενο κέρδος θα
ορίσουν αυτή την σχέση σωστά, με τον όρο βέβαια ότι θα υπάρχει άφθονο
και φτηνό νερό, δηλαδή η πηγή της ζωής. Στην Ηλεία που έχει νερό τα
περισσότερα φραουλοχώρα είναι νοικιασμένα.
Η Νέα Ελλάδα
αρχίζει από την προστασία της καλλιεργήσιμης γης και της χρήσης της,
την προστασία των δασών της και των περιοχών ειδικής σημασίας, την
Προστασία της παραλιακής ζώνης. Ως προς το τελευταίο έχουν γίνει ειδικές
μελέτες από επιστήμονες που καταδεικνύουν ότι η τουριστική και εξοχική
οίκηση πρέπει να ενισχύει και επεκτείνει τους έσω παραγωγικούς οικισμούς
με κίνητρα καλλιέργειας, ενώ η ευρύτερη παραλιακή ζώνη και όχι μόνον ο
γιαλός, να προστατεύονται ως κοινά αγαθά εξαιρετικής ομορφιάς και να
παραχωρούνται με προσοχή και φειδώ μόνον για τουριστικές ή άλλες χρήσεις
μεγάλης απόδοσης. Τα δε παραλιακά χωρία να επεκτείνονται προς τα μέσα
και όχι κατά μήκος των ακτών. Αυτό μεταφράζεται για την επαρχεία μας: Τα
εξοχικά να είχαν προστεθεί ως επέκταση στους οικισμούς μας, ως
αγροτικές κατοικίες σε εσωτερική γη πάνω από ένα κρίσιμο μέγεθος έκτασης
η κάθε μία, και η παραλιακή ευρύτερη ζώνη να είχε τις αναγκαίες
ξενοδοχειακές μονάδες, μαρίνες κ.λ.π. που όμως θα άφηναν το μεγαλύτερο
μέρος της ζώνης ελεύθερο. Να σκάνε στο κύμα και να μπαίνουν στη θάλασσα
τα περιβόλια μας και οι ελαιώνες μας.
Βλέπω ότι καμιά παράταξη δε είναι διατεθειμένη να υπερασπιστεί την καλλιεργήσιμη γη και φυσικά να πάρει μόνον την ψήφο μου.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
