Πρωτοβουλία πολιτών και φορέων της Ερμιονίδας για άμεση επίλυση του προβλήματος επάρκειας νερού
Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Με συγκίνηση διάβασα το κείμενο
αυτής της πρωτοβουλίας για το ζωτικό θέμα του αρδευτικού και πόσιμου
νερού στην Ερμιονίδα. Στην γλώσσα που μιλάμε όλοι και όχι στην ξύλινη
που μας έχουν συνηθίσει οι Δημοτικές Αρχές μας. Το θέμα του νερού πρέπει
να περάσει στα χέρια των ανθρώπων που πραγματικά το χρειάζονται και το προσμένουν, των ανθρώπων που τα συμφέροντά τους εξαρτώνται από αυτό.
Η νυν δημοτική αρχή μόνον τον Αγαπητό Παντελή έχει από τις...... τάξεις των
αγροτών και είναι ο μόνος που πρόσφερε πολλά από τη θέση αυτή στις
υποθέσεις του αγροτικού κόσμου της Ερμιονίδας, όπως και η κυρία Μονά στο
εορταστικό μέρος.
Τελικά η Περιφέρεια δεν είναι αρνητική ή αδιάφορη
στο πρόβλημα του νερού. Άμα όμως δεν απαιτείς και σχεδιάζεις το δίκιο
σου, πώς θα καταλάβει κι αυτή που είναι εκεί ψηλά στην Τρίπολη τις
πραγματικές σου ανάγκες; Από κει ψηλά βλέπει τις βιλάρες και σου λέει
καλά ζουν εκεί κάτω, τι το θέλουν το νερό;
Αλλά η όλη υπόθεση πρέπει να είναι στα χέρια των
παραγωγικών ανθρώπων της Ερμιονίδας. Αυτοί έχουν συμφέρον, αυτοί θα το
παλέψουν, και όλοι μας θα τους στηρίξουμε, γιατί έχουν απόλυτο δίκιο και
το συμφέρον τους είναι και συμφέρον μας και όλης της Ερμιονίδας και
όλης της χώρας.
Φυσικά το πρώτιστο είναι να έρθει το νερό του
Ανάβαλου για άρδευση. Δεν είναι μεγάλο έργο από οικονομική άποψη ούτε
δύσκολο. Για να γίνει ένα μέρος του πόσιμο χρειάζεται να περάσει από
μονάδα αφαλάτωσης. Επειδή δεν είναι θαλασσινό, αλλά νερό με λίγα άλατα η
μονάδα αφαλάτωσης ως εγκατάσταση στοιχίζει το 1/3 της αντίστοιχης για
θαλασσινό νερό, έχει μικρότερο λειτουργικό κόστος, η δε άλμη της είναι
ελάχιστη. Όμως προσοχή! Δεν είναι βέβαιο ότι οι κάτοικοι Ερμιονίδας
θα συνηθίσουν να πίνουν αυτό το νερό που έχει μια γεύση βαπορέτας και θα
εγκαταλείψουν το μπουκάλι.
Η Ερμιονίδα πρέπει συγχρόνως να πετύχει την
κατασκευή του φράγματος της Τζερτζελιάς, που το νερό του είναι φυσικό,
οπότε θα έχουμε πόσιμο φυσικό νερό και το υπόλοιπο άριστο για άρδευση.
Δεν είναι ούτε δύσκολο ούτε ακριβό έργο. Η
Ερμιονίδα πρέπει εντός 5ετίας να αποκτήσει άφθονο νερό από Ανάβαλο,
φράγμα Τζερτζελιάς και να είναι υπό κατασκευή το φράγμα στο Ρορό στο
Θερμήσι. Δεν θέλουμε ημίμετρα αλλά επαρκείς λύσεις που θα μας πάνε πολύ μπροστά.
Μην πιστεύετε στα επεξεργασμένα λύματα των
βιολογικών σταθμών, ότι αυτά πρόκειται να λύσουν ένα μέρος του
αρδευτικού προβλήματος. Είναι πολύ δύσκολο και πολυδάπανο να καθαριστούν
σε βαθμό που να ποτίζουν καλλιέργειες. Οι γεωπόνοι δικαίως είναι πάρα
πολύ αυστηροί για χρήση τέτοιου νερού όχι μόνον για επιπτώσεις στην
αγροτική παραγωγή αλλά και στο έδαφος. Μην ξεχνάμε ότι και το νερό του
Ανάβαλου δεν είναι το ιδανικό για πότισμα, αλλά εν σχέσει με αυτό που
αντλούμε από τις γεωτρήσεις μας, αλλά και την κατάσταση των υπογείων
υδάτων Ερμιονίδας είναι μάννα εξ ουρανού για πολλά χρόνια.
Ο Ανάβαλος μπορεί να είναι σε τρία χρόνια στην Ερμιονίδα.
Οι
παραγωγικές δυνάμεις του τόπου μας πρέπει να οργανώσουν το σύστημα
διανομής του. Προτεταιότητα έχει η αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή. Η
φυσική πορεία του Ανάβαλου συμβαίνει να εξυπηρετεί πρώτα τους
παραγωγικούς κάμπους. Περνά από τα Δίδυμα, μετά από τους Φούρνους, μετά
από τον Κάμπο του Κρανιδίου, την Αυλώνα, τους κάμπους της Ερμιόνης, και
πάει Θερμήσι. Εύκολα από τα Δίδυμα ανεβαίνει Λουκαΐτι, Ηλιόκαστρο.
Άρα πλάνο Α: Το σύστημα αγωγών που θα ποτίσουν
αυτούς τους κάμπους που αποτελούν το 80% της καλλιεργήσιμης γης της
Ερμιονίδας. Αυτό έχει προτεραιότητα.
Αλλά
Ερμιονίδα σημαίνει και τουρισμός αλλά και κτήματα που έχουν γίνει
εξοχικά. Είναι ανόητο να στερηθεί το ποτιστικό νερό ένα εξοχικό με 4 έως
και εκατοντάδες στρέμματα καλλιεργήσιμης γης. Η όποια παραγωγή, ακόμη
και για οικιακή χρήση, συμφέρει την Ερμιονίδα, συμφέρει τη χώρα και
δένει το εξοχικό στον παραγωγικό ιστό της Ερμιονίδας και αυτό είναι
πολύ σημαντικό, γιατί το εξοχικό θα λειτουργεί πολλές μέρες το χρόνο. Ανοικτά μυαλά λοιπόν σε ανοικτούς ορίζοντες.
Άρα πλάνο Β: Αρδευτικό νερό στις τουριστικές
εγκαταστάσεις και στα εξοχικά. Η διανομή πόσιμου δεν είναι δυνατή και
δεν συμφέρει κανένα. Το νερό του Ανάβαλου κάνει για όλες τις χρήσεις του
τουριστικού καταλύματος, όχι για πόσιμο. Άρα χρήση εμφιαλωμένου ή
με βυτίο από το πόσιμο του δήμου.
Αυτή είναι η μελλοντικά απαραίτητη και αναγκαία
υποδομή της αγροτικής και τουριστικής Ερμιονίδας. Τίποτα λιγότερο. Το
νερό είναι πηγή ζωής. Κάνει και τα βράχια και τις κακοτοπιές να ανθίσουν
και να βγάλουν καρπούς. Αν όλοι μιλάνε για Νέα Ελλάδα, τότε αυτή είναι η Νέα Ερμιονίδα. Η οικολογία, η βιολογική καλλιέργεια, έπονται του νερού.
Αν η νέα Δημοτική Αρχή το έχει καταλάβει.. πριν
εκλεγεί, ας πρωτοστατήσει, γιατί η απερχόμενη της παράταξής μας ΔΕΝ ΤΟ
ΚΑΤΑΛΑΒΕ, και αυτό είναι φυσικό γιατί πλην ελαχίστων δεν ήταν
του ιδιωτικού παραγωγικού τομέα.
Γιατί το νερό το αρδευτικό το θέλει
ο ιδιωτικός παραγωγικός τομέας. Όποιες και να κάνει συμπράξεις,
συνεταιρισμούς, εταιρείες κ.λ.π. μέσα στον διεθνή ανταγωνισμό θα
υπάρξει, παλεύοντας με τα χέρια και το μυαλό του, και όχι περιμένοντας
τις κρατικές επιδοτήσεις και μία θέση γραφείου στην
κρατικογραφειοκρατική παραγωγική διαδικασία η οποία βούλιαξε τον
αγροτικό τομέα της χώρας.
Τα όνειρα δεν απέχουν από την πραγματικότητα. Λίγο ακόμα και θα δούμε να ανατέλλει μια Νέα Ερμιονίδα συνάμα με μια Νέα Γενιά.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
