''ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΑΟΥΛΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ''
Αν συγκεντρωθούμε στην επιρροή του λαϊκού τραγουδιού σε διάφορους συνθετες,θα δούμε ότι ακόμα και κλασσικοί δημιουργοί με σπουδές και ορχηστρικές βιογραφιες,μαεστροι και αλλοι,μαγευτηκαν και μάγεψαν το είδος εκείνο της μουσικής που είναι συνυφασμένο με τον ελληνικό λαό.Εκείνο που μιλάει στην καρδιά τους,στην ψυχή τους και δημιουργεί ρίγος σε κάθε εκδήλωση της ζωής…
Ο μεγάλος Σταύρος Ξαρχάκος είναι ένας από αυτούς τους μαέστρους που ‘ενέδωσαν’ στη μαγεία του λαϊκού τραγουδιου.
Με βιογραφικό βαρυ,σπουδασε στο Ωδείο Αθηνών και στην Ν.Υορκη.Εγραψε μουσική για ταινιες,παραγωγες τηλεοπτικές ακόμα και για αρχαίες τραγωδιες,δραματα και διεθνή μπαλετα.
Ε... μετά από αυτά,μιλαει το έργο του μόνο του και εμείς θα επικεντρωθούμε στην λαϊκή διαδρομή του .
Ε... μετά από αυτά,μιλαει το έργο του μόνο του και εμείς θα επικεντρωθούμε στην λαϊκή διαδρομή του .
Μια διαδρομή που σημάδεψε το λαϊκό τραγούδι και του έδωσε αθάνατα σημεία αναφορας,με συνθέσεις που ριγούν και ανασηκώνουν το λαϊκό αισθημα.Η πρώτη του επιτυχία ήρθε το 1963,στην ταινία ‘Τα κόκκινα φανάρια’ του Γεωργιαδη με το ομώνυμο τραγούδι. ‘Πως κλαίει ο άνθρωπος που τα όνειρα του τώρα σβησαν’,τραγουδαει η Πανου,στιχος που απεικονίζει τις δυσκολίες της φτώχειας και της ανέχειας στον λαό του Πειραιά και όχι μονο.Βλεπουμε λοιπόν γιατί τα άσματα αυτά πάντα θα βρίσκουν μια γωνία στις καρδιές των ανθρωπων,γιατι είναι κομμάτια της ζωής τους.
Από κει και πέρα η πορεία είναι ανοδικη.Εξαιρετος μουσικος,τραγουδοποιος και ενορχηστρωτής άφησε το δικό του στίγμα στο ελληνικό πενταγραμμο..Πνευμα ανήσυχο με διαρκείς σπουδές στο εξωτερικό. Γράφει κονσερτα,σουιτες μπαλέτων και άλλα που δεν θα αναλύσουμε εδώ.Συνεργαζεται με τον Λ.Παπαδοπουλο και τον Ν.Γκατσο σε τραγούδια μνημεια..Τον τραγουδούν οι:
Μπιθικωτσης,Πανου,Κοκκοτας,Μητσιας,Μοσχολιου,Μπινης,Δημητρατος και αλλοι..Δημιουργει το δικό του ξεχωριστό καλλιτεχνικό υφος,κατω από τον Μίκη και τον Μάνο. Αλήθεια ποιες λέξεις να χρησιμοποιήσεις γιαυτο το μέγεθος…Τα τραγούδια του μιλούν από μόνα τους : ‘Στα χέρια σου μεγάλωσα(Φτωχολογιά)’, ‘Άπονη ζωή’, ‘Κόκκινα Φανάρια’, ‘Μάτια βουρκωμένα’, ‘Άσπρη μέρα και για μας’, ‘Στου Όθωνα τα χρόνια’, ‘Νυν και Αεί’, ‘Μάνα μου Ελλάς’, ‘Τα παιδιά της Άμυνας’, ‘Καίγομαι καίγομαι’, ‘Μπουρνοβαλιά’, ‘Τι έχει και κλαίει το παιδί’, ‘Τα τρένα που φύγαν’, ‘Υπομονή Υπομονή’, ‘Όνειρο δεμένο στο μουράγιο’, ‘Το δίχτυ’, και βέβαια το ‘Σαββατόβραδο στην Καισαριανή’, προσωπικά ένα από τα κορυφαία λαϊκά τραγούδια.
Με τέτοια πορεία λοιπόν καταλαβαίνουμε πως οι μεγάλοι συνθέτες προσαρμόζονται και μεταπηδούν από τις όπερες και τα κονσέρτα σε τραγούδια λαικα,εντεχνα και κινηματογραφικά…Τέτοιος συνθέτης είναι ο Ξαρχάκος…Για το τέλος δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε το βραβευμένο έργο του για την ομώνυμη ταινία του Φερρη,’Το Ρεμπέτικο’ το 1983.
Αυτός λοιπόν είναι ο Σταυρός Ξαρχακος,ο μουσικος,ο μαεστρος,ο διεθνης.ο λαϊκός…Ένας μουσικός που δημιούργησε δικό του ρευμα,καταπιαστηκε με πολλά ειδη,μα το ταλέντο του ήταν τέτοιο που τα έβγαλε εις πέρας με τρόπο μοναδικό και αιωνιο,αφηνωντας και αυτός το δικό του στίγμα όπως τόσοι αλλοι,στο οικοδόμημα του λαϊκού μας τραγουδιού..