''EΡMIONH. Καλοκαίρι 2016''

ΤΟ ΜΠΙΣΤΙ

Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος

Μπορούμε να φανταστούμε Ερμιόνη χωρίς Μπίστι;

Και φέτος γέμισε προσκόπους οι οποίοι/ες κατά παράδοση επαναοριοθέτησαν δρομάκια και χώρους με μικρές πέτρες, άβαφες αυτή την φορά (βλέπε φωτογραφίες). Μήπως αυτή η οριοθέτηση με μικρές ασβεστωμένες πέτρες που τόσο πολύ ταιριάζει στο Μπίστι πρέπει να λάβει μόνιμο χαρακτήρα και να συντηρείται όλο τον χρόνο; Αυτό συμβαίνει ήδη στο δρομάκι προς τον Άγιο Νικόλα με μέριμνα του άξιου συμπατριώτη μας που φροντίζει το ξωκλήσι. 

Επιπλέον το Μπίστι, χωρίς να χάσει τον χαρακτήρα του, δηλαδή χωρίς, έστω και εν μέρει, να μετατραπεί σε επίσημο αρχαιολογικό περίκλειστο χώρο, χρειάζεται μια ήπια επέμβαση που θα αναδείξει τις αρχαιότητές του:

1. Απομάκρυνση όλων των αρχιτεκτονικών μελών που δεν ανήκουν στον χώρο του, δηλαδή να πάψει να χρησιμοποιείται ως υπαίθρια αρχαιολογική αποθήκη, γιατί σε λίγο θα γεμίσει μπλόκια που ο επισκέπτης θα τα θεωρεί ότι είναι αρχαιότητες του Μπιστιού.

2. Να αποκτήσει νέες καλαίσθητες εισόδους (βόρεια, νότια και κεντρική) και περίφραξη.

3. Να τοποθετηθούν και εσωτερικά ενημερωτικές πινακίδες π.χ. στον Μύλο, στον ναό του Ποσειδώνα, στα αρχαία Πορφυρεία, στις επιγραφές, στο τείχος, στον Άη Νικόλα.

4. Να στηριχθούν λίγο τα αρχαία τείχη και να αναδειχθούν. Π.χ. Στο κτίσμα με τους ογκόλιθους μπορούν να ανασυρθούν οι ογκόλιθοι που έχουν καταπέσει προς θάλασσα και να ανασυνταχθεί το κτίσμα (πρόκειται μάλλον για ισχυρό αμυντικό πύργο). Στο Φανάρι να τοποθετηθούν κυκλικά οι πέτρες που έχουν καταπέσει, ώστε να διακρίνονται σαφώς τα θεμέλια του εκεί ισχυρού κυκλικού αμυντικού πύργου.

5. Να καθαρισθεί από τα μπάζα, να στερεωθεί και να αναδειχθεί το δυτικό τείχος με τους πύργους του στην περιοχή του Άη Νικόλα.

ΑΓΙΟΣ ΚΟΤΕΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΙΑΡΙΑΡΗΣ

Ο νέος Άγιος που χρειαζόμαστε, προστάτης κότερων, παλαμαριάρηδων και παραλιακών κέντρων και καταστημάτων.

Κακά τα ψέματα, ο τουρισμός της Ερμιόνης βασίζεται όλο και περισσότερο στα κότερα. Στις προκυμαίες μπορούν να δέσουν περί τα 100, χώρια τα αρόδου. Ο τουρισμός του κότερου δεν ξέρουμε πώς θα εξελιχθεί και αν κάνει καλό στο ¨τουριστικό μας προϊόν". Ή πόσο εμείς θα φροντίσουμε ώστε να κάνει καλό.

Αλλά: 

1. Δεν υπάρχει υποδομή εξυπηρέτησης τόσων κότερων.

2. Επικρατεί η παλιά αντίληψη ότι ο τουρίστας βγαίνει από το κότερο, ψωνίζει, τρώει, διασκεδάζει και ό,τι προλάβει ο καθένας να πάρει απ' αυτόν, σύμφωνα με τις επαγγελματικές δεξιότητες και τη θέση του στην πιάτσα. Αύριο φεύγουν αυτοί, μας έρχονται άλλοι.

3. Καμία μέριμνα προβολής του τόπου μας. Ούτε ένα πολύγλωσσο ενημερωτικό φυλλάδιο για την Ερμιόνη (την, κατά τα άλλα, ουκ των ασήμων πόλεων ούσα). Ούτε ένα σχέδιο με τα ωραία της. Εύκολα, όντας ανυποψίαστοι για τον τόπο, εγκλωβίζονται π.χ. στα Μαντράκια και δεν πάνε Λιμάνι ή το ανάποδο, και δεν απλώνονται στον οικισμό (κυρίως προς τον ναό των Ταξιαρχών) πέρα από τη στενή λωρίδα Λιμάνι - Μαντράκια.

4. Οι των κότερων δεν ενημερώνονται για τα ντόπια προϊόντα δηλαδή, ρόδι, χυμοί ροδιού, εσπεριδοειδών, λάδι, μέλι, σπιτικές μαρμελάδες, κουλουράκια κ.λ.π. (Φέτος ο αγαπητός Δημήτριος Παπαμιχαήλ λανσάρισε σε γνωστό μαγαζί, πρωινό με επί τόπου στύψιμο πορτοκαλιών, κι έγινε ανάρπαστο από τα κότερα).

5. Κανένας δεν σκέπτεται το τι εντυπώσεις θα μεταφέρουν οι τουρίστες των κότερων στις πατρίδες τους για την Ερμιόνη. Γιατί αλλιώς θα δει την Ερμιόνη αυτός που την γύρισε όλη από το Μπίστι μέχρι τους Μύλους (αν και άφτιαχτη έχει πολύ ωραίες γωνιές), αυτός που πραγματικά γεύτηκε τα προϊόντα της, αυτός που είδε την πανσέληνο στο Μπίστι, αυτός που την γύρισε, τη φωτογράφισε και βιντεοσκόπησε. Και στα κότερα δεν υπάρχει μόνο νεολαία που  θέλει να ξεφαντώσει. Υπάρχουν οικογένειες, υπάρχουν άνθρωποι με ποικίλα ενδιαφέροντα. Δηλαδή εμείς πρέπει να κτίζουμε το τουριστικό προϊόν "κρουαζιέρα στον Αργοσαρωνικό με προορισμό την Ερμιόνη" και όχι το "κρουαζιέρα στον Αργοσαρωνικό με αναγκαστική διανυκτέρευση στην Ερμιόνη λόγω έλλειψης άλλου κατάλληλου λιμανιού".

6. Δεν υπάρχουν ονόματα στους δρόμους μας και οι τουρίστες χάνονται.

7. Νομίζουμε ότι ξέρουμε τι θέλουν οι τουρίστες χωρίς ποτέ να τους ρωτήσουμε. Έτσι τα σάπια τιμημένα σκαριά στη βορινή είσοδο του Μπιστιού τα εξαφανίσαμε ως σκουπίδια. Αυτά που θα ζωγράφιζε ή θα φωτογράφιζε ο τουρίστας. Τι άλλο φωτογραφίζουν; Τις πόρτες και τα κάγκελα παλαιών σπιτιών, τα λουλούδια στις αυλές, τις ανακοινώσεις στις κολώνες της ΔΕΗ, τους πάγκους των μανάβικων, τις ροδιές, τα καΐκια και τις βάρκες, τα δίχτυα όπου ακόμα υπάρχουν απλωμένα, τα ερειπωμένα σπίτια, τα κυκλάμινα και τους ασφόδελους που πρωτο βγαίνουν στο κατάξερο Μπίστι με την πρώτη βροχή, τα ..... κουκουνάρια όσοι δεν έχουν στην πατρίδα τους.

Βασίλης Γκάτσος