Αρχή, μέση και τέλος.

Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος

Στην Ύδρα κατάλαβαν την αξία των μονοπατιών και ότι ένας ειδικός θεματικός τουρισμός αναπτύσσεται παγκοσμίως. Τα κατέγραψαν, τα επισήμαναν, τα δημοσίευσαν τέλεια. Τα ενέταξαν στο τουριστικό προϊόν τους. Τα αξιοποίησαν. Ποιος πίστευε πριν 3 χρόνια ότι 400 δρομείς θα τρέχανε πάνω στα βουνά της;

Γιατί εμείς να είμαστε πάντα στην αρχή ή τη μέση;

Γιατί το Φράχθι να μη γεμίζει επισκέπτες;

Γιατί τα μονοπάτια μας είναι έρημα;

Γιατί στην αρχαιότερη ελιά που είναι και εξώφυλλο του βιβλίου μου, δηλαδή για πρώτη φορά ήλθε στο φως τόσα χρόνια τώρα, ούτε ένα έργο, ούτε μια πινακίδα, ούτε μια μελέτη, για να την φέρει στο προσκήνιο και στον τουριστικό χάρτη;

Γιατί ο αρχαιολογικός θησαυρός της ομηρικής Ερμιόνης έχει μείνει στη λήθη;

Γιατί ο τόπος μας μένει τόσο πίσω;

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος