ή της μη υλοποίησης. Αν ένας δήμαρχος πληρώσει μια προμελέτη σύνδεσης Ερμιόνης Ύδρας.... με υπόγεια σήραγγα, θα πρέπει να του στήσουμε άγαλμα επειδή φαντάστηκε για λογαριασμό μας ένα έργο άνευ νοήματος;
Τα χρόνια θα περάσουν, οι δημότες έχουν άλλα κριτήρια, βλέπουν αυτά που
δεν θέλουν να δουν οι δήμαρχοι. Ακόμη και δημάρχους που έκαναν έργο τους
ξεχνούν. Η ιστορία, βάσει τεκμηρίων, θα καταγράψει ορισμένα. Γιατί αυτή
η μανία υστεροφημίας; Κάνε το καλό και ρίχτο στο γιαλό.
Αυτό που βλέπει ο κάθε δημότης είναι αυτό που ζει καθημερινά.
Πάνε
30-40 χρόνια από τότε που χάλασαν τα νερά μας, που δεν πίνουμε το
πόσιμο νερό που σερβίρει ο δήμος και πληρώνει ο δημότης. Πάνε 30-40
χρόνια που ποτίζει με υφάλμυρο που έκαψε τα εσπερειδοειδή, που δεν
επιτρέπει στην αγροτιά να αναπτυχθεί, χώρια που άρχισαν και τα χρώμια να
ανεβαίνουν. Πάνε 30-40 χρόνια χωρίς κανένα μέτρο για τη θάλασσα και τη
καλλιεργήσιμη γη. Πάνε 30-40 χρόνια χωρίς καμιά προσπάθεια από τον Δήμο
να οργανώσει νέες παραγωγικές συλλογικότητες. Ακόμη τα σκουπίδια έχουν
την ίδια διαχείριση που είχαν επί γκουλούμας και κάρου. Πάνε 30-40
χρόνια και ούτε μια ακτή δεν ελευθερώθηκε. Μια ευκαιρία νέα
παρουσιάζεται με τις αειφόρες πηγές ενέργειας και ο Δήμος ανακαλύπτει το
βένιο. Οι οικισμοί μας μικρή σχέση έχουν με την παλιά ομορφιά, την
άνεση των αυλών της γειτονιάς και της αλάνας. Οι ντόπιοι πουλούν τα
κτήματα και στριμώχνονται σιγά σιγά στους οικισμούς τους από την πίεση
των αγροτικών βιλών, και ποτέ κανένας κοινοτάρχης ή δήμαρχος
δεν ανησύχησε.
Και η νέα διοίκηση του Δήμου ευχόμαστε να μη φτάσει
μετά από 5 χρόνια να μας αναρτά μελέτες, προμελέτες και φωτογραφίες των
ίδιων πάντα πραγμάτων.
Και καιρός είναι να δει η κάθε τοπική κοινότητα ξεχωριστά τον δικό της χώρο και την προοπτική του.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
