Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Χωρίς νερό και παραγωγική γη, χωρίς μέτρα
δρακόντια για τη θάλασσα για να γίνει παραγωγική, η Ερμιονίδα θα έχει ως
μόνη πηγή εισοδημάτων τον τουρισμό των 40 καλοκαιρινών ημερών. Και
αξιοθέατα και πόλοι έλξης δεν θα είναι βέβαια ούτε τα βασιλικά κτήματα,
ούτε τα ολλανδικά λιμάνια, ούτε οι καστροβίλες...... Υπάρχει περίπτωση
ημερήσιας εκδρομής με θέμα περιήγηση περιξ των αγροτικών βιλών Αγίου
Αιμιλιανού; Κακά τα ψέματα, δεν είμαστε και δεν πρόκειται να γίνουμε
ούτε Ριβιέρα ούτε Μύκονος. Οι πλούσιοι έχουν επιλέξει την Ερμιονίδα για
απομόνωση. Ο καθένας στην αγροτική του βίλα. Θα έχετε παρατηρήσει ότι οι
χειρότεροι δρόμοι της Ερμιονίδας είναι από Πορτοχέλι προς Άγιο
Αιμιλιανό (και το εκκλησάκι πνιγμένο) και προς Πετροθάλασσα. Αν οι
αγροτικές βίλες ήσαν ενταγμένες στο ιστό της Ερμιονίδας δεν θα
καταδέχονταν οι πλούσιοι να έχουν τέτοιους δρόμους. Αντίθετα δεν το
επιθυμούν, γιατί θα διαταράξουν τη μόνωσα τους, γιατί η πρόσβασή
γίνεται με θαλαμηγούς και ελικόπτερα. Παράδοξα όλα αυτά. Σαν μια απόβαση
που μας σπρώχνει όλους προς την ενδοχώρα και αν το δημόσιο με νόμους
δεν προστατεύσει την καλλιεργήσιμη γη, το έχω γράψει πολλές φορές, οι
ντόπιοι θα περιοριστούν στους οικισμούς των χωριών τους. Δηλαδή η
ακραία εξέλιξη θα είναι ένα είδος ελεύθερης δουλοπαροικίας. Ακτήμονες
που δουλεύουν σε ξένα λατιφούντια ως καλλιεργητές και συντηρητές. Αυτό
είναι αντίθετο με τη βυζαντινή μας παράδοση( δυστυχώς το έχει αποδεχθεί
πλήρως και ο κλήρος), αντίθετο με την αρχαία ελληνική (δυστυχώς το έχει
αποδεχθεί ο δήμος), αντίθετο με τον Καποδίστρια (δυστυχώς το έχει
θεσμίσει η πολιτεία).
Χωρίς δημόσια επέμβαση, όλα θα γίνουν ανεπαισθήτως. Όλοι
θα πουλήσουμε τα κτήματα, γιατί χωρίς αξία καλλιεργητική, τι να τα
κάνουμε; Τι να τα κάνει η δεύτερη και τρίτη γενιά, σκορπισμένη στα ξένα
και στην Πρωτεύουσα, όταν δεν θα θυμάται ούτε που βρίσκονται; Όλοι θα
βγάλουν στη στεριά τα αλιευτικά τους, γιατί χωρίς ψάρια τι να τα
κάνουνε;
Και χώρα που επιτρέπει αυτό, είναι για κλάματα. Όλα έχουν τα όριά τους.
Μην
σας ξενίζει το ολλανδικό λιμάνι. Έχουμε πολλά άλλα στο τόπο μας
ελληνικά, νόμιμα, ειδικών διατάξεων. Να διερωτάστε από πού προέκυψε το
δικαίωμά μας το καταστροφικό να πουλάμε την καλλιεργήσιμη γη μας σε
οικοδομήσιμα αγροτεμάχια. Πράξη που οδηγεί και στο κλείσιμο των ακτών
και στη λιμενοποίηση των ορμίσκων μας.
Μερικοί τάχατες οικολόγοι (στην πράξη σταλινικοί
προπαγανδιστές) δεν θέλουν (λες και είναι στο χέρι τους) ούτε τον
Ανάβαλο, ούτε τα φράγματα, δεν θέλουν να δουν την Ερμιονίδα να
ανασυγκροτείται και να αναγεννάται, τον ελεύθερο αγρότη και ψαρά να ζει
από τον τόπο του. Βγάζουν σπυριά, γιατί νομίζουν βλακωδώς ότι αν οι
κάτοικοι περιοριστούν ως ακτήμονες στους οικισμούς τους θα μετατραπούν
αυτόματα σε... επαναστατικό προλεταριάτο. Κούνια που τους κούναγε και
δεν τους ταρακούνησε.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
