 |
| Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος |
(Μετά τις εκλογές για να μην επηρεαστούν οι ψηφοφόροι)
Από Λιμάνι μεριά:
Τη δεκαετία του 1960 το Λιμάνι τσιμεντοστρώθηκε χωρίς πρόβλεψη για πεζοδρόμια, πάρκινγκ, πάρκα, μνημεία κ.λ.π. Και ήταν φυσικό, αφού υπήρχαν 4-5 φορτηγά αυτοκίνητα, 2-3 ΙΧ, ΗΡΩΟΝ είχαμε και μάλιστα θαυμάσιο, και τα κέντρα λιγοστά.
Επί των ημερών μας έχουν αλλάξει όλα δραματικά.
Και το καλοκαίρι αυτό η κατάσταση παρέμεινε..... τριτοκοσμική: Από το εργοστάσιο του Μέξη (με την καμινάδα να μας το θυμίζει) μέχρι το Μπίστι (δασάκι) οι πεζοί περπατούν ανάμεσα στα αυτοκίνητα, και, όταν διασχίζουν κάθετα τους χώρους κίνησης των αυτοκινήτων (δρόμος ουσιαστικά δεν υφίσταται, ούτε γραμμές όπως δείχνει και η επισυναπτόμενη φωτογραφία), κινδυνεύουν άμεσα .... να τρακάρουν. Επίσης πολλοί για να ψωνίσουν από καταστήματα διπλοπαρκάρουν
Το "πεζοδρόμιο" το τάχατες πεζοδρόμιο, που υπάρχει προς τη θάλασσα δεν το περπατά σχεδόν κανείς, γιατί είναι στενό, εξυπηρετεί τα σκάφη (δέστρες, παλαμάρια, εργαλεία κ.λ.π.), διακόπτεται από τραπεζοκαθίσματα και "στενώσεις", το δε τμήμα από Ταρούση μέχρι είσοδο Μπιστιού, ο θεός να το κάνει πεζοδρόμιο.
Από την πλευρά του οικισμού δεν υπάρχει πεζοδρόμιο, και, όπου υπάρχει, είναι κατειλημμένο από τραπεζοκαθίσματα και μόστρες εμπορικών καταστηματων. Και αυτά να ξηλωθούν, συνεχές πεζοδρόμιο δεν υπάρχει, αλλά τμήματα, πολλά εξ αυτών ανισόπεδα, που πρακτικά τα εκμεταλλεύονται τα καταστήματα, προφανώς πληρώνοντας στο Λιμενικό Ταμείο ή στον Δήμο, άρα το Λιμενικό Ταμείο και ο Δήμος τα εκμεταλλεύονται.
Το να εκθέτουν τα προϊόντα τους τα καταστήματα (μόστρα) είναι ανάγκη για αυτά, αλλά ανάγκη και για όλους μας. Το να υπάρχουν τραπεζοκαθίσματα ομοίως.
Τα Λιμάνια είναι ΖΩΗ και ΚΙΝΗΣΗ την οποία πρέπει να υπηρετεί το Λιμενικό Ταμείο και ο Δήμος. Αυτό σημαίνει ότι προς τη μεριά του οικισμού, κατά μήκος των καταστημάτων πρέπει να δημιουργηθεί ενιαίο σύγχρονο πεζοδρόμιο, αρκετά φαρδύ που να εξυπηρετεί όλα τα καταστήματα στη λειτουργία τους, αλλά να κινούνται άνετα και απρόσκοπτα οι πεζοί, χωρίς στενώματα και εμπόδια, με ευρωπαϊκές προδιαγραφές και για τους συνανθρώπους μας με προβλήματα, για τους οποίους ή Ερμιόνη ως προς την κίνησή τους είναι πλήρως άφιλη και αδιάφορη. Κατά τ΄ άλλα πολιτισμένη.
Η λύση, όλοι να παρκάρουν στ' Αλώνια δεν εξυπηρετεί. Μέσα στο θερινό λιοπύρι (το Λιμάνι ιδιαίτερα τις μεσημεριανές ώρες ζεματάει) όποιος, ιδιαίτερα κάποιας ηλικίας ή με μικρά παιδιά, κάνει τη διαδρομή Αλώνια - Λιμάνι μετ΄ επιστροφής για ψώνια ζεματίστηκε.
Ως εκ τούτου μια τέτοια λύση ευνοεί την εμπορική κίνηση στην είσοδο της Ερμιόνης και αδικεί ολόκληρο το Λιμάνι, πράγμα άδικο και ασύμφορο για όλους μας. Τα Λιμάνια πρέπει να έχουν ζωή και κίνηση, και χωρίς αυτά γίνονται απόκοσμο τσιμεντο-τοπίο θλίψης, όπως κάτι απόμερα λιμάνια στην άκρη μικρών χωριών που περιμένουν στωικά το πλοίο της γραμμής και αμέσως μετά νεκρώνουν.
Έτσι, θα έλεγα, ανακεφαλαιώνοντας, αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι το κύριο πρόβλημα της Ερμιόνης είναι η ανακατασκευή - διευθέτηση της παραλιακής ζώνης από εργοστάσιο Μέξη και περιμετρικά έως μαντράκι μπαρμπα Προκόπη Φολώκα στα Μαντράκια. Αυτό απαιτεί σοβαρή αρχιτεκτονική, συγκοινωνιακή, μελέτη. Όχι μπαλώματα... επί μπαλωμάτων. Όχι μια "μελέτη" που θα κάνει το Λιμάνι της Ερμιόνης "άχαρο ψυχρό τόπο", όπως έγινε στο Πορτοχέλι, ούτε τα Μαντράκια κάκιστη αντιγραφή του Λιμανιού.
Αυτό το έργο (ως προς τα πράγματα που αφορούν την Ερμιόνη) θα κρίνει τη νέα διοίκηση του Δήμου οσο και τη μείζονα αντιπολίτευση και φυσικά την επιλογή του 92.15% των συμπατριωτών. Η πολιτική συγκυρία είναι ιδανική: Συμπολίτευση και μείζων Αντιπολίτευση ανοιχτά Νεοδημοκρατικές (δεν είναι η μία Νεοδημοκρατική και η άλλη "αντάρτης"). Μαζί τους το 92.15% της Ερμιονίδας. Η Περιφέρειά μας Νεοδημοκρατική, όπως και η Κυβέρνησή μας. Αν το έργο αυτό δεν γίνει στη 5ετία που έρχεται, πότε;;;
Γιατί δεν νομίζω ότι υπάρχει έστω και ένας στο 92.15% που να είναι ευχαριστημένος με την σημερινή κατάσταση.
Βασίλης Γκάτσος
