''Δύο σκέψεις''

''Και μια τρίτη''

Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος

Βγάζουμε τρακόσους βουλευτές κατανεμημένους σε κόμματα. Το κάθε κόμμα ανάλογα με τη δύναμη του παίρνει γραφεία και αίθουσες συνεδριάσεων μέσα στο σπίτι του, το κτίριο της Βουλής, ώστε άνετα να επιτελέσει το έργο του.

Σκέψη πρώτη: Η μείζων και ελάσσων αντιπολίτευση του Δήμου μας να έχει τα γραφεία της, όχι κατ’ ανάγκη στο........... δημαρχείο Κρανιδίου, αλλά στης Ερμιόνης που έχει πολύ χώρο. Σε αυτά να οργανώνει τη λειτουργία της, να συσκέπτεται, να δέχεται πολίτες κ.λ.π.

Οι βουλευτές παίρνουν την βουλευτική αποζημίωση για να ζήσουν και να λειτουργήσουν.

Σκέψη δεύτερη: Στον Δήμο τουλάχιστον η θέση του αρχηγού της μείζονος αντιπολίτευσης δεν θα έπρεπε να ήταν με μισθό; Είναι η δεύτερη σημαντική πολιτική θέση μετά τον Δήμαρχο. Είναι λογικό να αμείβονται Αντιδήμαρχοι και πρόεδροι δημοτικών επιχειρήσεων και όχι ο αρχηγός της μείζονος αντιπολίτευσης; Πώς θα ελέγχει αποτελεσματικά της εξουσία;

Η δημοτική κοινότητα είναι σαφώς διαχωρισμένη από την μαθητική κοινότητα. Μαθητές, δάσκαλοι και καθηγητές έχουν τους δικούς τους χώρους, τη δική τους αυτονομία.

Σκέψη τρίτη: Η αίθουσα εκδηλώσεων του Λυκείου Κρανιδίου μπορεί να είναι άνετη και κατάλληλη για συνεδριάσεις του ΔΣ Δήμου Ερμιόνης ή για πολιτικοκομματικές συγκεντρώσεις (τελευταία παραχωρήθηκε και σε κόμματα), είναι όμως χώρος ενταγμένος απόλυτα σε αυτό που λέμε μαθητική και διδασκαλική κοινότητα. Πρέπει να επανέλθει πλήρως εκεί που ανήκει. Ο Δήμος Ερμιονίδας έχει τεράστιες κενές και ωραιότατες αίθουσες στο δημαρχείο το παλιό του Δήμου Ερμιόνης. Η δύο αίθουσες που παλιά, όταν ήταν σχολείο, τις λέγαμε πρώτη και δεύτερη τάξη, είναι ενοποιημένες με τεράστια πολύφυλλη πόρτα. Μια χαρά κάνει για αίθουσα συνεδριάσεων.

Μπορεί ο νόμος να ορίζει το δημαρχείο να βρίσκεται στο Κρανίδι, αυτό δεν σημαίνει ότι υποχρεώνει τον δήμο να έχει εκεί όλες τις λειτουργίες του.

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος