«Μέχρι
πριν λίγο καιρό, η Ελλάδα περνούσε μια θριαμβευτική φάση, έμοιαζε να
είναι έτοιμη να ξεπεράσει την
Ιταλία. Πίσω από όλα αυτά, όμως, υπήρχε ένα πολιτικό σύστημα που
πουλούσε αυταπάτες στους πολίτες, μια κοινωνία των πολιτών που βασιζόταν
στην φοροδιαφυγή, έλλειψη ανταγωνισμού, νεποτισμός, έλλειψη
αξιοκρατίας, διαφθορά, αλλοίωση των στοιχείων της δημόσιας
οικονομίας»
Πρόσφατη δήλωση του πρωθυπουργού της Ιταλίας σε συνέντευξη.
Αυτό που οι ξένοι βλέπουν καθαρότατα εμείς το βιώσαμε, το βιώνουμε, αλλά το αρνούμαστε πεισματικά.
Μία
όμως η οδός............... Η αυστηρή λειτουργία των θεσμών, γενικό πόθεν έσχες,
επαναφορά της καλλιεργήσιμης γης στην κανονική χρήση της, και πραγματική
παραγωγή
προϊόντων και υπηρεσιών που σημαίνει πρωτίστως εργοστάσια και βιοτεχνίες στα αστικά κέντρα και καλλιέργειες και μεταποίηση
στα αγροτικά.
Χώρα
που εισάγει το 50% της τροφής των κατοίκων της και εξάγει το 5%, είναι
καταδικασμένη. Χώρα που εισάγει το 70% του κρέατος που καταναλώνει,
είναι
καταδικασμένη. Χώρα που τα αστικά της κέντρα είναι γεμάτα κουφάρια
παλαιών κραταιών εργοστασίων της, είναι χαμένη από χέρι. Χώρα που ο επί
πτυχίω φοιτητής επιτρέπεται να χρωστάει τα μαθήματα όλων των
προηγουμένων ετών, είναι καταδικασμένη. Χώρα που την εγκαταλείπουν
τα καλύτερα μυαλά της είναι καταδικασμένη.
Δυστυχώς
και στην Επαρχία μας, αντί να υπάρχει πανστρατιά για την καλλιέργεια
της γης και τη μεταποίηση των προϊόντων της, αντί να υπάρχει πανστρατιά
για τη σωτηρία και την αξιοποίηση της θάλασσάς μας, αντί να υπάρχει
πανστρατιά για τον τουρισμό μας, όλη η ζωτικότητα, όλη η ικμάδα,
εστιάζεται στα πεπραγμένα του αντιπαραγωγικού Δήμου μας και στα
σκουπίδια που μαζεύονται στις παραλίες και στους δρόμους μας.
Κάποτε
έγραψε η Πρωτοβουλία Ενεργών Πολιτών Ερμιόνης: «Πάρτε και κανένα
μαχαιράκι και ανεβείτε στις Αδέρες για χόρτα». Και πρόβαλαν αυτήν τη
θαυμάσια
φωτογραφία των συνεταιρισμένων παππούδων μας με τον Νίκο τον Δέδε και
τον Μιχάλη Δεληγιάννη. Ας μας την ξαναθυμίσουν και θα πρότεινα να την
έχουν μόνιμα προμετωπίδα όλα τα μπλογκ που πιστεύουν στην παραγωγική και
ομαδική εργασία.
Όταν
οι «ειδήσεις» των μπλογκ μιλάνε για νέους που συνεργάζονται για την
καλλιέργεια των αγρών τους με σύγχρονα μέσα, που συνεργάζονται ως
σύγχρονοι
ποιμένες, που πρωτοστατούν για να φτιάξουν θαλάσσιες περιοχές για την
αναγέννηση των αλιευμάτων, που εφαρμόζουν νέες ιδέες στον τουριστικό
τομέα, για μεμονωμένα άτομα που από μεράκι βγάζουν και εμφιαλώνουν το
δικό τους λάδι, τότε ξαναέρχεται η ελπίδα να κατοικήσει
στα μέρη μας. Όταν δούμε αναρτημένη στα μπλογκ τη δική τους φωτογραφία
της ενθουσιαστικής παραγωγικής συλλογικότητάς τους.
Όλα τα άλλα είναι υπεκφυγές. Ακόμη και οι πολιτιστικές μας εκδηλώσεις, πολιτιστική υπεκφυγή καταντούν.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος.
