''Κομποστοποίηση''

''Δεν είναι μια αθώα τεχνική''

Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος

Εδώ μπορείτε να διαβάσετε για την οικιακή κομποστοποίηση όπου θα διαπιστώσετε ότι πρέπει να λάβετε υπ’ όψιν πάρα πολλούς παράγοντες για να βγάλετε κομπόστ που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί.

http://www.routes.gr/Documents/Environment/OdigosKompostopoiisis.pdf

Η αριστεροειδής αφασία η οποία κατά κανόνα χρησιμοποιεί το περιβάλλον και τα προβλήματά του ως μέσον για την προώθηση της δικής της ιδεολογίας ή προσωπικής προβολής έχει θεοποιήσει την κομποστοποίηση με τον απλό συλλογισμό ότι αυτό που μπορείτε να κάνετε στο σπίτι σας, μπορεί να γίνει σε επίπεδο Δήμου και Περιφερείας. Βέβαια από πίσω εξυπακούεται ότι εμείς που σας το λέμε ως σωστό δεν μπορεί να μην είμαστε σωστοί σε όλα και κυρίως στις πολιτικές μας απόψεις. Δοξάστε μας και συνταχθείτε μαζί μας.

Στο σπίτι και στον κήπο ξέρουμε τι κάνουμε, ξέρουμε αν ραντίσαμε, ξεχωρίζουμε ακριβώς πια αποφάγια και υπολείμματα τροφών θα κάνουμε κομπόστ. Και πάλι τα πράγματα δεν είναι εύκολα.

Ο Δήμος όμως και η Περιφέρεια παραλαμβάνουν στην πράξη σακούλες που δεν έχουν χαρτί, πλαστικό, μεταλλικά κουτάκια, όμως το υπόλοιπο περιέχει δεκάδες μικροαντικείμενα που επιπόλαια ή ηθελημένα πετιόνται στη σακούλα.

Υπενθυμίζω μερικά: αλουμινόχαρτο, μικροβίδες, καρφιά, μικροελάσματα κ.λ.π. μικροκαλώδια, κουμπιά, σωληνάρια, σπασμένα παιχνιδάκια, μπιμπελό, εξαρτήματα, μικροσυσκευές, μικροπλαστικά και χαρτικά, υγρά διάφορα, σαρίδια, χρώματα, υφάσματα, κουτιά από σπίρτα, αναπτήρες, ξυραφάκια, κλειδιά, μπρελόκ, φελλούς, λαμπτήρες, μπαταρίες.

Όλα αυτά θα πάνε για κομποστοποίηση και δεκάδες ουσίες και βαρέα μέταλλα θα μεταφερθούν στο κομπόστ. Οι νόμοι όμως για να χρησιμοποιηθεί ένα τέτοιο προϊόν ως βελτιωτικό εδάφους είναι αυστηρότατοι. Πρέπει να παράγεται κατά παρτίδες, η κάθε παρτίδα να έχει τη δική της χημική και όχι μόνον ανάλυση. Αν όχι, το προϊόν δεν κυκλοφορεί και τότε που πάει;

Αν λοιπόν, για παράδειγμα, ο Δήμος μας προωθήσει την κομποστοποίηση, ουσιαστικά φτιάχνει ένα πανάκριβο εργοστάσιο που δεν θα μπορεί να προωθήσει το προϊόν του και θα είναι υποχρεωμένο να το πάει σε ΧΥΤΑ. Και το πανάκριβο εργοστάσιο που επεξεργάζεται ένα μεγάλο μέρος των σκουπιδιών της Πρωτεύουσας παράγει ένα προϊόν που κάνει για στερεό καύσιμο για τα εργοστάσια της ΔΕΗ και τις Τσιμεντοβιομηχανίες και κομπόστ που κάνει για βελτιωτικό εδάφους. Και τα δύο αυτά προϊόντα είναι εκτός προδιαγραφών με αποτέλεσμα να τα δίνει στον ΧΥΤΑ για να καλύπτουν με αυτά τις στρώσεις των σκουπιδιών. Βγάζουν νερό με το κοφίνι, όπως λέει και ο λαός.

Ας μη παρασύρεται λοιπόν ο Δήμος μας σε τέτοιες επιπόλαιες λύσεις, εκτός και αν βασίζεται στο αξίωμα: Δεν βαριέσαι, ποιος θα ελέγχει, ποιος θα παρακολουθεί, ποιος θα νοιάζεται για ΜΠΕ και τέτοια. Εδώ βγάζουμε τα επεξεργασμένα λύματα του ΚΕΛ Λουτρού και τα διαθέτουμε στο ρέμα Χουσεΐνι και δεν τρέχει τίποτα. Νερό ρίχνουμε στο ποταμάκι. Έτσι το κομπόστ θα το σκορπίζουμε σε μια δημόσια έκταση δήθεν για να βελτιώσουμε το έδαφος για αναδάσωση και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Έτσι που λειτουργεί όλη η χώρα δίκαιο θα έχει ο Δήμος, όμως θα τα βρει προσεχώς μπροστά του. Άλλωστε τόσα χρόνια τα δεματοποιημένα σκουπίδια στον Σταυρό έχουν γίνει πια κοπριά. Γιατί δεν την σκορπίζει στα κτήματα;

Επιφυλακτικοί πρέπει να είναι και όλοι οι αγρότες μας στη χρήση του όποιου κομπόστ, γιατί μπορεί να κάνουν ανεπανόρθωτη ζημιά στο χώμα των κτημάτων τους.

Η δε κομποστοποίηση των φύλλων και των κλαδιών είναι καθαρή βλακεία. Τα σπίτια των οικισμών έχουν κατά κανόνα πλακόστρωτες αυλές και τα λίγα κλαριά και φύλλα που παράγουν τα πετάνε με σακούλες να τα πάρει ο Δήμος. Δεν μπορούν να τα διαχειριστούν. Για κλαδέψτε τις τριανταφυλλιές, τις βοκαμβίλιες, τις ροδιές και τα γιασεμιά και προσπαθήστε να τα κάνετε κομπόστ.

Από τα κτήματα κανένας δεν πετάει κλαριά και φύλα. Τα βάζει σε μια γωνιά η τα σκορπάει στο κτήμα. Ακόμη και χοντρά κλαριά σε δύο χρόνια γίνονται σκόνη από τους μικροοργανισμούς.

Αυτοί που πετάνε έξω από την περίφραξή τους κλαριά και φύλλα είναι τα εξοχικά που θέλουν «να γράφουν» στα λίγα στρέμματα που αγόρασαν. Αλλά και πάλι, φυσικά υλικά είναι. Αν διαλέξει ένα χώρο ο δήμος και τα πετάει, κοπριά γίνονται με τα χρόνια.

Όταν γίνουμε πραγματική Ευρώπη (με το ΝΕΟ ΠΑΣΟΚ), τότε το ξανασυζητάμε. Σήμερα αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι ο διαχωρισμός πλαστικού, χαρτιού, μεταλλικών, γυαλιού που είναι και ευκόλως αξιοποιήσιμα υλικά, μόνο που πρέπει να τα προωθούμε για αξιοποίηση και όχι να τα πετάμε στον ΧΑΔΑ γιατί βγάζουμε νερό με το κοφίνι.

Ας τα διαχειριστούμε σωστά έστω και μερικώς, και το υπόλοιπο ας πάει αρχικά σε ΧΥΤΑ, ΧΥΤΥ, εργοστάσιο καύσης.

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος