Όλο το όρος Κρόθι, 350.000 τ.μ. περιήλθε επί Δημαρχίας μου στην ιδιοκτησία του Δήμου και μεταγράφηκε στον τόμο 1386 , αύξων αριθμός 17 , στις 14 Ιουνίου του έτους 2002 στο Υποθηκοφυλακείο Μάσσητος, η υπ’ αριθμ. 41/6 Απριλίου 1937 Έκθεση συντάξεως κτηματολογίου.
Έτσι το Ελληνικό Δημόσιο δεν έχει κανένα δικαίωμα ιδιοκτησίας στο Κρόθι.
Σας παρουσιάζω το υπ’ αριθμ. 333/21-02-1995 έγγραφό μου όπου αναφέρω τον τύπο των μύλων που ήταν κτισμένοι στην Ερμιόνη (σχετ. 1).
Το Δημοτικό Συμβούλιο με την 123/1996 ομόφωνη απόφασή του, αποδέχτηκε το πρωτόκολλο συνεργασίας με τον ΥΠΕΧΩΔΕ κ. Κώστα Λαλιώτη που συμπεριλάμβανε και τον Μύλο Κρόθι , προϋπολογισμού 32.000.000 δρχ. για τρία χρόνια.
Το περίγελο αγαπητοί μου δημότες είναι ότι στην συνεδρίαση αυτή ήταν παρών και ο κ. Δαμαλίτης, διότι εξεταζόταν αίτησή του «διαγραφή χρέους» και εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 120/1996 Α.Δ.Σ. Σας παρουσιάζω των πίνακα των αποφάσεων του Δ.Σ. (σχετ. 2).
Η τελική δαπάνη του Μύλου ανήλθε στο ποσό των 27.140.000 δρχ με ΦΠΑ.
Τότε ο κ. Δαμαλίτης δεν προσέφυγε στην δικαιοσύνη , αλλά τότε βέβαια ήταν ψαράς στους κάβους των Κυκλάδων, μακριά από τα κοινά της Ερμιόνης μας.
Σήμερα που αυτοαποκαλείται ερευνητής , κριτής διακεκριμένων επιστημόνων, και κριτής των πάντων, μετά από 10 χρόνια το 2006, κατήγγειλε την υπόθεση αυτή στον Κύριο Εισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου, ότι ο Μύλος Κρόθι ,στολίδι στην είσοδο της Πόλης μας και κτισμένος στην περιουσία του Δήμου μας , είναι παράνομος!
Βέβαια πάντα τον τελευταίο λόγο έχει η Δικαιοσύνη.
Τα συμπεράσματα αγαπητοί μου δημότες , δικά σας!
