Έχει και συνέχεια ...

Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Λύση;

Πρότυπος ΧΥΤΑΑ με προδιαγραφές στεγανοποίησης που προβλέπει η σχετική ΚΥΑ για ΧΥΤΕΑ, αδειοδότηση μόνον για 3 χρόνια, ΜΠΕ και ΑΕΠΟ που να επιβάλλουν πρότυπη λειτουργία με πλήρη τεκμηρίωση, ασφάλεια, υγιεινή κ.λ.π. Μετά δενδροφύτευση.

Όταν  λέμε ότι η λύση η οριστική θα είναι έτοιμη σε 2 χρόνια, βάλτε 3 το λιγότερο. Όταν λέμε ότι θέλουμε έναν χώρο μεταφόρτωσης, ο χώρος αυτός πρέπει να έχει τις ως άνω προδιαγραφές στεγανοποίησης, γιατί κατά πάσα πιθανότητα τα πολλά απορρίμματα εκεί θα μείνουν. Αλλά και στον ΧΥΤΑ Φυλής ή Ξυλοκάστρου να πάνε, σε ΧΥΤΑ πάνε, όχι σε πολυτελές ξενοδοχείο απορριμμάτων. Ποια η διαφορά να θαφτούνε τα απορρίμματά μας εκεί και όχι στον τόπο μας με πολύ καλύτερους όρους; Πέραν της διαφοράς βέβαια ότι  μεταφέρουμε το μουτζούρη σε άλλους χωρίς πολλές πολλές σκοτούρες, γράφοντας στα παλιά μας τα παπούτσια την αρχή "ο ρυπαίνων πληρώνει"..

Η λύση που προτείνω είναι για τρία χρόνια και για συνολική ποσότητα 18000 τόνων όσο είναι τα απορρίμματα που παράγει η Ερμιονίδα σε τρία χρόνια. Όμως αμέσως μπορεί να αρχίσει η συστηματική ανακύκλωση χωρίς τον βραχνά των απορριμμάτων, και τον πρώτο χρόνο μπορεί να πάμε μόνον 5000 τόνους, τον δεύτερο 3000 τόνους και τον τρίτο 1000 τόνους. Έχοντας όμως προδιαγραφές στεγανοποίησης ΧΥΤΕΑ, τις πλέον αυστηρές, εύκολα η αδειοδότηση του ΧΥΤΑΑ γίνεται Αδειοδότηση ΧΥΤΥ = Χώρου υγειονομικής ταφής υπολοίπου, γιατί και αυτός ο χώρος ίδιες προδιαγραφές στεγανοποίησης απαιτεί.

Άρα με τη λύση αυτή όχι μόνον λύνεται το πρόβλημα, αλλά είναι η βάση της αποτελεσματικής ανακύκλωσης. Αν αυτή αποτύχει, τότε μετά 3 χρόνια κλείνει ο ΧΥΤΑΑ μας και
πάμε όλα τα απορρίμματα στην κεντρική λύση της Περιφέρειας.

Αν η ανακύκλωση πετύχει μερικώς, πάμε στον ΧΥΤΥ μας ό,τι μένει από την ανακύκλωση, και τα υπόλοιπα πάνε στην κεντρική λύση της Περιφέρειας.

Αν η ανακύκλωση πετύχει απολύτως, γίνουμε δηλαδή κουτόφραγκοι βορειοευρωπαίοι, τότε δεν πάμε τίποτα στην κεντρική λύση της Περιφέρειας, και το λίγο υπόλοιπο που δεν θα είναι πάνω από 500 τόνους το πάμε στον ΧΥΤΥ μας. Ο ΧΥΤΥ μας θα γεμίσει μετά από 50 χρόνια, δηλαδή θα έχει γίνει λίπασμα που θα τροφοδοτεί την ανάπτυξη υπερκείμενης δενδροφύτευσης. Καμιά διαφορά από την κομποστοποίηση, η οποία, ας μη πλανιόμαστε, δεν πρόκειται να δώσει λίπασμα ή εδαφοβελτιωτικό για χρήση στα κτήματα, αλλά για απόρριψη σε κάποια γωνιά δενδροφύτευσης.

Άρα η λύση δεν είναι εξωπραγματική, οι ΧΑΔΑ δεν υπάρχουν ούτε νομικά και ούτε πρόκειται να ανοίξουν νέοι, ενώ βρίσκονται και θα βρίσκονται σε λειτουργία για αρκετά ακόμη χρόνια ΧΥΤΑΑ, άρα δεν είναι δύσκολο να μας αδειοδοτήσει για 3 χρόνια και για 18000 τόνους τον ΧΥΤΑΑ μας η Περιφέρεια και το ΥΠΕΚΑ, πόσο μάλλον που οι προδιαγραφές στεγανοποίησης θα είναι αυστηρότατες, ώστε εύκολα να παρθεί μελλοντικά η άδεια μετεξέλιξής του σε ΧΥΤΥ. Δεν μπορεί να σου δίνουν άδεια με ειδική ΚΥΑ να πάς τα απορρίμματά σου σε ΧΥΤΑΑ και να μην βγάζουν ειδική ΚΥΑ για να φτιάξεις έναν δικό σου ΧΥΤΑΑ με αυστηρότατες προδιαγραφές ώστε να αδειοδοτηθεί μετά και ως ΧΥΤΥ.

Πίστευα ότι η παράταξή μας θα το έκανε αυτό από τον πρώτο χρόνο, τότε που ακόμη επιτρεπόταν η αδειοδότηση ΧΥΤΑ με όχι αυστηρές προδιαγραφές, και θα ήταν η βάση της ορθής ανακύκλωσης. Δυστυχώς χάθηκε στους δαιδάλους της παραπολιτικής και της υπεροψίας που γεννά η κάθε εξουσία ξοδεύοντας και πάρα πολλά χρήματα χωρίς αποτέλεσμα. Και η διαλογή και ανακύκλωση, γύρω από πηγάδια και αποθήκες χωρίς επιστρώσεις,που σκαρφίστηκε, έκαναν ζημιά, καμιά σχέση με το μέγιστο μάθημα της Κοιλάδας και του ιερέα της στο οποίο θα επανέλθω κάποια στιγμή.  Και ο κόσμος σήμερα είναι καχύποπτος σε κάθε λύση, γιατί βλέποντας όλο αυτό το χάλι δεν μπορεί να εμπιστευθεί όχι μόνο τον Δήμο και την Περιφέρεια, αλλά ούτε και τον εαυτό του.

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος