Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Δύο διανυκτερεύσεις 60 περίπου μαθητών και
συνοδών στο Πόρτο Χέλι. Το πρωί μετάβαση με τουριστικό πλοιάριο στην
Ύδρα. Απόσταση 18 μίλια. Φουρτούνα. Επιστροφή. Μετάβαση στις Σπέτσες.
Επιστροφή.
Ήταν δηλαδή μια εκδρομή στην Ύδρα και στις Σπέτσες με
διανυκτερεύσεις στο Πορτοχέλι που έχει την κατάλληλη τουριστική υποδομή
για αυτήν την εποχή. Άρα κέρδος για τα νησιά που ήταν προορισμός κέρδος
και για το Πορτοχέλι.
Οι μαθητές δεν πήγαν σε άλλα μέρη της Ερμιονίδας και στην επιστροφή ξεχύθηκαν στο Ναύπλιο, Παλαμήδι, βόλτα, φαγητό.
Ο σχεδιασμός της εκδρομής φυσικά έγινε σύμφωνα με τα στοιχεία που είχαν στα χέρια τους οι καθηγητές.
Φυσικά δεν γνώριζαν ότι το Φράχθι έχει γίνει
επισκέψιμο, ότι υπάρχει προβλήτα και ότι από την Κοιλάδα άνετα μπορούσαν
να πάνε με πλοιάριο. Το Φράχθι είναι στα μαθητικά βιβλία και το ξέρουν
όλοι οι μαθητές και οι καθηγητές της χώρας. Αυτό που δεν ξέρουν είναι
ότι πλέον είναι επισκέψιμο και προσβάσιμο, έστω από θαλάσσης.
Φυσικά δεν γνώριζαν ότι από το Μετόχι θα πήγαιναν γρήγορα στην Ύδρα, μόλις 4 μίλια ταξίδι.
Φυσικά και δεν γνώριζαν τίποτα για το Καταφύκι.
Φυσικά και δεν γνώριζαν τίποτα για την μονή Αγίων Αναργύρων.
Φυσικά και δεν γνώριζαν τίποτα για δύο από τις αρχαιότερες ελιές της πατρίδας μας στην Ερμιόνη.
Γιατί
χρειάζεται πολύ προσπάθεια για να ενταχθεί η Ερμιονίδα στο κύκλωμα των
μαθητικών εκδρομών. Σε όποιο σχολείο και να πας οι μονοήμερες και
διήμερες εκδρομές στην Αργολίδα έχουν να κάνουν με συνδυασμό αρχαιοτήτων
του Αργολικού Κάμπου και Ναυπλίου. Η Ερμιονίδα δεν είναι σε αυτόν τον
χάρτη εκδρομών και πρέπει να μπει. Πώς; Δουλειά του Δήμου και των
τουριστικών επιχειρήσεων είναι.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
