'' Αυτοί πιέζουν την κ. Μέρκελ να πιέζει τον κ. Σαμαρά… ''

''Πίσω από τις πιέσεις της Καγκελαρίας προς την ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται ο παντοδύναμος BDI, ο σύνδεσμος των Γερμανών πλουτοκρατών…''

Του Χ.Κ. Λαζαρόπουλου

Πρώτοι απ’ όλους πληροφορηθήκατε από το “Newsbomb.gr” το πρωί του Σαββάτου για τη «σταυροφορία άλωσης του ΤΑΙΠΕΔ» με τις κατευθύνσεις της Γερμανίδας καγκελαρίου κ. Άνγκελα Μέρκελ αλλά και του υπουργού Οικονομικών κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Σήμερα, πολλά κανάλια ασχολήθηκαν με το θέμα στα αποψινά δελτία ειδήσεων μιλώντας ακόμα και για… «σενάρια».

Επειδή εμείς δεν μιλάμε ούτε με σενάρια, ούτε με εικασίες ας δούμε λιγάκι τις λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά και ας ενημερωθούμε με σοβαρότητα.

Στο ρεπορτάζ γράφει επί λέξει: «Οι τελευταίες εξελίξεις δίνουν αφορμή σε όσες επιχειρηματικές κοινοπραξίες επενδύουν στη νίκη της κ. Μέρκελ να αποκομίσουν ακόμα μεγαλύτερα κέρδη όσο θα διαρκεί η οικονομική κρίση στην Ελλάδα».

Στην κυβέρνηση και ειδικά στο οικονομικό επιτελείο γνωρίζουν πολύ καλά ποιος είναι το δεξί χέρι του
διευθύνοντος συμβούλου του Συνδέσμου Γερμανικών Βιομηχανιών (BDI). Πρόκειται για τον κ. Ντάνιελ Σάαλ. Αν το σύνθημα της BDI είναι «φωνή της γερμανικής βιομηχανίας», επομένως ο κ. Σάαλ μάλλον έχει το ρόλο της χροιάς της προς την κυβέρνηση του Βερολίνου.

Στελέχη γερμανικών πολυεθνικών ομίλων επισημαίνουν ότι είναι το πρόσωπο που έχει την ευχέρεια να συνομιλεί απευθείας τόσο με την καγκελάριο κ. Άνγκελα Μέρκελ και τους αντιπροέδρους της κ.κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και Φίλιπ Ρέσλερ «όποτε το επιθυμήσει εκείνος». Μετέχει επίσης στο EBD (Europäische Bewegung Deutschlande.V.) δηλαδή στο Ευρωπαϊκό Κίνημα Γερμανίας (σ.σ. Σημειώστε αυτή τη δραστηριότητα που προκαλεί ενδιαφέροντες συνειρμούς για τα διλήμματα ευρωπαϊκής νομιμοφροσύνης που τέθηκαν από το πολιτικό σύστημα στις εκλογές του 2012).

Συχνός επισκέπτης στη χώρα

Ο εκπρόσωπος της γερμανικής βιομηχανικής νομενκλατούρας έχει επισκεφθεί επανειλημμένως τη χώρα μας συμμετέχοντας σε ημερίδες και επαφές με τους εγχώριους εκπροσώπους των παραγωγικών φορέων. Όπως μας ανέφεραν επιχειρηματίες, ο κ. Σάαλ έχει επιδείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για «φιλέτα» της δημόσιας περιουσίας στη Μακεδονία και τη Θράκη που θα μπορούσαν «να προσελκύσουν γερμανικές επενδύσεις», δηλαδή να εξαγοραστούν από funds στην πιο συμφέρουσα (σ.σ. προφανώς πιο χαμηλή) τιμή.

Οι προϊστάμενοι του κ. Σάαλ είναι οι κ.κ. Ούρλιχ Γκρίλλο και Μάρκους Κέρμπερ, πρόσωπα με εξαιρετικές διασυνδέσεις στο πολιτικό και επιχειρηματικό σύστημα της Γερμανίας. Εκτός από πρόεδρος του BDI ο κ. Γκρίλλο κατέχει άλλες οκτώ θέσεις αντιπροέδρου, διοικητικού μέλους ή αντιπροσώπου σε βιομηχανικούς φορείς, ακαδημαϊκές ενώσεις και τραπεζικούς ομίλους. Ο κ. Κέρμπερ έχει εμπειρία στην άσκηση πολιτικής αφού έχει διατελέσει υπουργός Εσωτερικών και Οικονομικών ενώ λέγεται ότι διατηρεί άριστες σχέσεις με τον κ. Σόιμπλε όχι μόνο σε επαγγελματικό αλλά και σε φιλικό επίπεδο.

Αμφότεροι, γνωρίζουν πολύ καλά πώς έγινε το «μεγάλο επιχειρηματικό παίγνιο» μετά την επανένωση της Γερμανίας. Με τις μελέτες περίπτωσης (σ.σ. τα γνωστά “casestudies” των τεχνοκρατών) που εφαρμόστηκαν για το ξεπούλημα περιουσιακών στοιχείων της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, η ηγεσία της BDI πιέζει την κυβέρνηση Μέρκελ και η κυβέρνηση Μέρκελ την κυβέρνηση Σαμαρά να ιδιωτικοποιήσουν κρατικά περιουσιακά στοιχεία, όπως επιθυμούν εκείνοι σε «επενδυτές» που θα υποδείξουν εκείνοι!

Το σχέδιο για το ΤΑΙΠΕΔ

Δεν είναι τυχαίο ότι στις 11 Μαρτίου 2013, την ημέρα που διορίσθηκε ο κ. Στέλιος Σταυρίδης πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ, ο κ. Σάαλ επισήμανε σε ημερίδα που οργάνωσε η Κομισιόν με τη χορηγία γνωστού ομίλου ΜΜΕ τα εξής: «Οι Έλληνες σημειώνετε αργή πρόοδο στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων. Πρέπει η διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ να είναι διεθνής».

Τι ήθελε να πει ο ποιητής; Απλά πράγματα!

Ζήτησε από την κυβέρνηση να μετατρέψει το ΤΑΙΠΕΔ σε εταιρεία ειδικού σκοπού ή σε οργανισμό υπό διεθνή διοίκηση (σ.σ. σε επίπεδα management και facility). Με τον τρόπο αυτό, ο «βεληγκέκας» που θα φυτέψουν οι Γερμανοί θα θέσει υπό εκκαθάριση ό,τι ενδιαφέρει τους «επενδυτές» και θα τους το πωλήσει στο πλέον επιθυμητό κόστος. Έτσι θα χαθεί μεν ο έλεγχος περιουσιακών στοιχείων που ανήκουν στον ελληνικό λαό, ενώ δε το διεθνές μάνατζμεντ και facility θα έχει επιτελέσει το έργο του εκτονώνοντας και το ζωτικό ενδιαφέρον του (σ.σ. εν τη παλάμη και ούτω πωλήσωμεν).

Όποιες προεκτάσεις κι αν έχει η υπόθεση Σταυρίδη, σίγουρα θα συνοδευτεί από νέες γερμανικές πιέσεις για το ΤΑΙΠΕΔ και το βρώμικο παιγνίδι των Γερμανών πλουτοκρατών εις βάρος της δημόσιας περιουσίας, όσο κι αν θέλουν να χρυσώσουν το χάπι πρόσωπα όπως ο κ. Σάαλ.

Αν περάσει ο έλεγχος του ΤΑΙΠΕΔ ή του διαδόχου σχήματος του από ξένους, ένα πράγμα θα έχει απομείνει για την απόλυτη εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας στο Βερολίνο: να βρεθούν όψιμοι ή άγουροι υποστηρικτές του «συστήματος Σημίτη» που θα αποδεχθούν τη μεταμόρφωση της Ελλάδος σε Ειδική Οικονομική Ζώνη.

Σ’ εκείνη την περίπτωση, η υπαγωγή της Κροατίας στη γερμανική σφαίρα επιρροής ή οι εξωτερικές πολιτικές εξαρτήσεις του Κοσσυφοπεδίου θα ωχριούν σε όσα θα συμβούν στη χώρα μας από ένα διευθυντήριο που θα αποτελείται από επίλεκτους της γερμανικής πλουτοκρατίας και εξωτερικούς υπαλλήλους – τεχνοκράτες της Ε.Ε. στο όνομα της ανάπτυξης.

Όσο δεν σοβαρευόμαστε ώστε να διαχειριστούμε μόνοι μας τα του οίκου μας, τόσο θα υπάρχουν πρόθυμοι πάτρωνες από το εξωτερικό που θα υπολογίζουν στα δικά τους ζωτικά συμφέροντα κι όχι στον ελληνικό λαό. Στη συγκεκριμένη, κρίσιμη, γεωπολιτική συγκυρία πρέπει να βάλουμε «κόκκινες γραμμές».

Αρκετά ατενίσαμε το παρελθόν. Ας κοιτάξουμε επιτέλους ένα καλύτερο μέλλον από εμάς για εμάς, όσο έχουμε ακόμα καιρό.

Θα επανέλθουμε σύντομα…