''Εντυπώσεις, συζητήσεις, παρατηρήσεις κ.λ.π.''
(συνέχεια από το προηγούμενο)
Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Το Φεστιβάλ Ελαιολάδου και Ελιάς είναι ένας χρησιμότατος θεσμός ο οποίος πρέπει να λάβει πανελλήνιο χαρακτήρα, δηλαδή........ να είναι ένα τριήμερο Φεστιβάλ που να γίνεται συγχρόνως στην Πρωτεύουσα και τη Συμπρωτεύουσα και σε 3-4 άλλες μεγάλες πόλεις μας. Και δεν πρέπει να έχει μια παγιωμένη μορφή. Ας το σκεφτούν και κάπως αλλιώς οι παραγωγοί, η τοπική αυτοδιοίκηση και το κράτος. Μπορεί να εξελιχθεί σε ένα εμπορικό πανηγύρι που θα είναι συγχρόνως έκθεση και φεστιβάλ, όπου όμως οι παραγωγοί θα μπορούν να πουλούν το προϊόν τους σε καλή τιμή. Αν ένας παραγωγός διαθέτει το τυποποιημένο λάδι του 12 € το 5λιτρο προς Γερμανία, γιατί να μη το διαθέσει προς 15 στην έκθεση; Το ΣΕΦ για παράδειγμα, που διαθέτει τεράστια πάρκιν και πολύ εύκολη πρόσβαση με Τραίνο – Μετρό και Τραμ, να γίνεται για τρεις μέρες, γιατί όχι και για μια εβδομάδα, μια τεράστια Λαϊκή Αγορά όπου ο παραγωγός, ο συνεταιρισμός, η εταιρεία θα πουλάει λάδι, ελιές και σχετικά προϊόντα κατευθείαν στον καταναλωτή. Και ο καταναλωτής όχι μόνον θα παίρνει πολύ καλά προϊόντα σε χαμηλή τιμή, αλλά θα επιλέγει συγχρόνως. Μπορεί να πάρει 5 πεντόλιτρα λάδι, το καθένα από διαφορετικό παραγωγό, ομοίως ελιές, γλυκά, κ.λ.π. Φυσικά πιστοποιημένο και τυποποιημένο προϊόν. Και να δίδονται και βραβεία ποιότητας, γεύσης, συσκευασίας, καινοτομίας.
Αλλά ας δούμε γιατί το 5ο Φεστιβάλ είναι ένα πολύ καλό εργαλείο:
1. Προωθείται το πιστοποιημένο και τυποποιημένο, άρα και εγγυημένο ποιοτικό προϊόν στην πιο γνήσια μορφή του αλλά και στη διαφορετικότητά του. Προβάλλεται το ελληνικό λάδι, η ελιά και τα προϊόντα που βασίζονται σε αυτά, έναντι του βουτύρου, των σπορέλαιων, των μαργαρινών, αλλά και των λαδιών μαζικής παραγωγής ξένων κρατών .... με βάση τα λιπάσματα και τα φυτοφάρμακα. Δηλαδή στο 5ο Φεστιβάλ προβάλλεται το γενικό συμφέρον των ελαιοπαραγωγών, των τοπικών κοινωνιών και της χώρας αλλά και της υγιεινής και σωστής διατροφής. Ως εκ τούτου η διοργάνωση πρέπει να ανήκει στους Δήμους και τις Περιφέρειες της χώρας με την κρατική συνδρομή. Είναι λοιπόν μια συλλογική προσπάθεια και η συμμετοχή των παραγωγών και μάλιστα των πρωτοπόρων και καινοτόμων απαραίτητη. Μεγάλη η απουσία των καινοτόμων οι οποίοι έπρεπε να παρακληθούν, ώστε να παρευρίσκονται αλλά και να μιλήσουν για τις καινοτομίες τους κυρίως στην προβολή, διάθεση, δημιουργία brand name, εμπορικού δικτύου, καινοτόμων συνεργασιών κ.λ.π. Μεγάλη η απουσία τους, που ήταν συγχρόνως και μεγάλη παράλειψη των οργανωτών του Φεστιβάλ.
2. Ο παραγωγός που συμμετέχει έρχεται σε επαφή με όλους τους ομοίους του, συζητάει, ενημερώνεται, βλέπει, διαπιστώνει και διορθώνει την πορεία του, βεβαιώνεται για την ορθότητα ή όχι των επιλογών του. Άλλη η in vivo επαφή και άλλη η in vitro μέσω των μέσων μαζικής επικοινωνίας. Βλέπει με τα ίδια του τα μάτια τις εξελίξεις, ακούει με τα ίδια του τ’ αυτιά. Έρχεται σε επαφή με τους καταναλωτές, δυνατότητα που δεν έχει όντας στο περιορισμένο χώρο της παραγωγικής του δραστηριότητας. Είναι μεγάλο το κέρδος να περάσουν και να δοκιμάσουν την παραγωγή σου 3000 άτομα και να αγοράσουν ορισμένοι κάτι από σένα.
3. Το Φεστιβάλ για τρεις μέρες ήταν είδηση σε όλα τα ΜΜΕ και το Διαδίκτυο. Ειδήσεις, βίντεο, φωτογραφίες, άρθρα για το φεστιβάλ αλλά και με αφορμή αυτό για το λάδι και τις ελιές. Μια τεράστια και δωρεάν διαφήμιση που δημιουργεί το γεγονός του φεστιβάλ και την οποία δεν μπορεί να δημιουργήσει με κανένα τρόπο ο οποιοσδήποτε παραγωγός.
4. Μπορεί να πέρασαν 3000 άτομα από το Φεστιβάλ. Είδαν, διαπίστωσαν, συζήτησαν, δοκίμασαν, χάρηκαν, ευχαριστήθηκαν, αγόρασαν. Κάθε άτομο μετέφερε τις εντυπώσεις του τουλάχιστον σε άλλα 5 του συγγενικού του χώρου και άλλα τόσα του επαγγελματικού του χώρου. Και αυτοί με τη σειρά τους σε άλλους τόσους. Αν ήταν εμποροπανήγυρις θα την επισκέπτονταν 50000 άτομα για να πάρουν και το λάδι της χρονιάς. Η αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα περίπτερα δεν πουλούσαν λάδι και ελιές. Παρουσίαζαν τα προϊόντα τους και τα διέθεταν προς δοκιμή. Ποιος δεν θα αγόραζε ένα 5λιτρο πολύ καλό λάδι προς 15 €, όταν στο Σούπερ Μάρκετ το βρίσκει 20 €;
5. Πολύ μεγάλη η συμβολή των αρχιμαγείρων και των επιτελείων τους. Έδιναν στο λάδι και την ελιά νέα προοπτική.
6. Ομοίως μεγάλη η συμβολή των εταιρειών με εργαλεία και μηχανές τυποποίησης. Διαπίστωνε ο καθένας, ακόμη και ο ερασιτέχνης ελαιοπαραγωγός, ότι με 1000 – 2000 € αγοράζει όλον τον απαραίτητο εξοπλισμό, ώστε ο ίδιος να φιλτράρει και να εμφιαλώνει την παραγωγή του και να την διαθέτει έτσι από χόμπι. Κάτι ανάλογο που γίνεται με μερακλήδες του αμπελιού και του καλού κρασιού. Έχω την αίσθηση ότι πλησιάζει ο καιρός που θα βγουν και ολοκληρωμένα μικρολιτρίβια οικογενειακής χρήσης που απλά θα διαχωρίζουν τη σάρκα από τον πυρήνα και θα βγάζουν άριστο λάδι.
7. Μεγάλη η συμβολή και των μικτών περιπτέρων με τα δεκάδες προϊόντα που βασίζονται και στο λάδι και την ελιά (κουλουράκια, παξιμάδια, ψωμιά, πίττες, γλυκά, τουρσιά, ζυμαρικά, λικέρ κ.λ.π. , κ.λ.π.) και που πουλούσαν αυτά τα προϊόντα.
8. Μεγάλο φυσικά το κέρδος και για τον επισκέπτη ο οποίος διαπίστωνε ότι η πιστοποίηση και η τυποποίηση εξασφαλίζουν την ποιότητα, αλλά και η επίγνωση ότι μόνον με τέτοιες πρωτοπόρες ατομικές και συλλογικές προσπάθειες και σκληρή δουλειά μπορεί η χώρα μας να πάει μπροστά και όχι με την γραφειοκρατία και την κομματική τακτοποίηση στον δημόσιο κορβανά. Φυσικά και η διαπίστωση ότι είναι πολλά τα εδέσματα που μπορεί ο καθένας να φτιάχνει με βάση το λάδι και την ελιά, όπως και η διαπίστωση ότι στην αγορά κυκλοφορούν και αρωματισμένα έλαια.
Ως εκ τούτου μεγάλη η απουσία της Ερμιονίδας, των παραγωγών της, και φυσικά του Δήμου της (Συμπολίτευσης και Αντιπολίτευσης) τη στιγμή μάλιστα που παράγει το καλύτερο λάδι της Ελλάδας και μπορεί να παράγει το άριστο λάδι του κόσμου, έστω και σε συμβολική ποσότητα.
Άλλα ποια είναι σήμερα η πραγματικότητα και πια η προοπτική του βασικότερου αγροτικού μας προϊόντος, έτσι όπως αναδύεται από το 5ο Φεστιβάλ, αλλά και από όσα δεν παρουσιάστηκαν σε αυτό;
(η συνέχεια στο επόμενο).
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
