Αντλούμε περί τα 2 000 000 κυβ. μέτρα το χρόνο για πόσιμο των οικισμών μας.
Να βάλουμε και 1000 κτήματα με 50 κυβ. μέτρα άντληση την ημέρα για 150 μέρες το χρόνο; Είναι άλλα 7 500 000 κυβ. μέτρα.
Το υπόλοιπο πάει στη θάλασσα.
Έχω
την αίσθηση, αν όχι τη βεβαιότητα, ότι και διπλάσια μέση βροχόπτωση να
είχαμε, πάλι το νερό θα πήγαινε στη θάλασσα και πάλι υφάλμυρα νερά
θα αντλούσαμε.
Γιατί σε όλη την οικουμένη μόνο με φράγματα και ταμιευτήρες νερού μαζεύεις το νερό.
Το
ίδιο συμβαίνει και σε ένα σπίτι. Όσο και να βρέξει, την άλλη μέρα στάλα
νερό δεν έχει το σπίτι. Ούτε τα κεραμίδια του, ούτε οι ταράτσες του
ούτε η αυλή του. Άμα όμως έχει μια μεγάλη στέρνα το έπιασε όλο το νερό.
Θα
μου πείτε: Καλά, αλλά τα φράγματα δεν είναι τεχνητή παρέμβαση στο
φυσικό περιβάλλον και στο φυσικό κάλος του ξερικού μας τοπίου;
Άντε, ας καμαρώνουμε τα βένια να γίνουν κεδροδάσος να έχουμε να τρώμε κοκοροβένια!
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος