Γράφει ο Βασίλης Γκάτσος
Κατά των διαφαινομένων αποφάσεων της φιλεργατικής (;;;) κυβέρνησης για το κλείσιμο του συγκροτήματος παραγωγής χρυσού, μολύβδου, ψευδαργύρου.
Κατά των διαφαινομένων αποφάσεων της φιλεργατικής (;;;) κυβέρνησης για το κλείσιμο του συγκροτήματος παραγωγής χρυσού, μολύβδου, ψευδαργύρου.
Πού; Ουσιαστικά στον ευρύτερο χώρων των μεταλλείων Κασσάνδρας όπου γενεές επί γενεών δούλευαν σε μεταλλεία.
Υπάρχουν
ΜΠΕ και ΑΕΠΟ που προστατεύουν το περιβάλλον. Ο έλεγχος γίνεται από το
Κράτος. Άρα στο χέρι του Κράτους είναι να προστατεύσει το περιβάλλον.
Πέραν αυτού, οι περιβαλλοντικοί όροι δεν είναι κάτι το στατικό. Η κάθε
εταιρεία δεσμεύεται να εφαρμόζει τις κάλλιστες τεχνολογίες που
προστατεύουν το περιβάλλον, είτε με δική της πρωτοβουλία, είτε με
περιβαλλοντικούς νέους όρους που επιβάλλει το κράτος να υλοποιηθούν σε
συγκεκριμένο χρόνο. Και μερικές φορές μιλάμε για δεκάδες εκατομμύρια
Ευρώ. Σήμερα ένα εργοστάσιο βαριάς βιομηχανίας για να σταθεί
περιβαλλοντικά στο χώρο του, επενδύει το 1/3 των κεφαλαίων για προστασία
περιβάλλοντος και όχι για τις λειτουργίες του εργοστασίου.
Ξεθάβουν
την Λάρκο η οποία έχει καταπιεί δημόσιο χρήμα όσο καμία άλλη
εταιρία.... σαν πρότυπη δημόσια μονάδα παραγωγής (πάρκιν στελεχών
λέγεται στην πιάτσα). Όλοι οι κάπως γνωρίζοντες τα πράγμα ξέρουν ότι τα
μεταλλεύματα νικελίου είναι πλέον πολύ φτωχά και η μέθοδος της
πυρομεταλλουργίας (υψικάμινοι) μπαίνει μέσα. Δηλαδή η Λάρκο πρέπει να
κλείσει και να εφαρμοστεί η μέθοδος υδρομεταλλουργίας για
φτωχά μεταλλεύματα, μέθοδος στην οποία το Εθνικό
Μετσόβιο Πολυτεχνείο διαπρέπει διεθνώς (γράφω εξ εμπειρίας
επαγγελματικής).
Άρα αριστερή πολιτική
είναι να κλείσει για να μην σπαταλιέται δημόσιο χρήμα, δηλαδή ο ιδρώτας
των φορολογουμένων και στη συνέχεια ορισμένες δραστηριότητές της να
πουληθούν, ώστε μια αποτελεσματική ιδιωτική εταιρία να εφαρμόσει τη
υδρομεταλλουργία με κέρδος. Και τέτοια εταιρία στη χώρα μας είναι το
Αλουμίνιο της Ελλάδος (Μυτηλιναίος) που εκ των αποτελεσμάτων της είναι η
πλέον οργανωμένη και αποτελεσματική εταιρεία στο κλάδο της σε ευρωπαϊκό
επίπεδο αλλά και παγκοσμίως. Αυτό είναι φιλολαϊκή πολιτική που αυξάνει
τις πραγματικές θέσεις εργασίας και μάλιστα σε πλήρως εξαγωγικό τομέα.
Το άλλο είναι στείρος κρατικός δογματισμός της "αριστεράς", που ξεθάβει
σενάρια για να ρίξει στάχτη στα μάτια των πολιτών και μάλιστα των
εργατών, όπως ήταν και της "δεξιάς".
Ξεθάβουν
και την Ελληνική Χαλυβουργία η οποία ουσιαστικά έχει κλείσει προ
κρίσεως, αφού οι άλλες χαλυβουργίες ήσαν πλήρως εκσυγχρονισμένες. Σήμερα
ο κλάδος της χαλυβουργίας, αν και έχει τα πλέον μοντέρνα εργοστάσια της
Ευρώπης έχει μπει με την κρίση μέσα 700 εκ. ευρώ. Κατανάλωση χάλυβα στη
χώρα σχεδόν μηδενική. Εξαγωγές αδύνατες αφού το ρεύμα και το φυσικό
αέριο που αποτελούν το 40% του κόστους παραγωγής (50% είναι η πρώτη ύλη
και 10% τα εργατικά χοντρικώς) το πληρώνουν πάνω από τη διπλάσια τιμή
από ότι οι ανταγωνιστικές χαλυβουργίες Ιταλίας, Ισπανίας (που είναι στην
ΕΕ με τους ίδιους με εμάς όρους!) και Τουρκίας.
Ξεθάβει
η "αριστερά" πεθαμένα σενάρια αντί να πάρει άμεσα μέτρα να αρχίσουν να
δουλεύουν οι χαλυβουργίες μας κάνοντας εξαγωγές. Οι έξυπνοι Ιταλοί και
Ισπανοί πώς τα καταφέρνουν;;;
Αυτά λοιπόν τα παλιά παραμύθια που ξανάρχονται στην επιφάνεια είναι που απαγοητεύουν τον κόσμο. Δηλαδή μία από τα ίδια.
Όπως
και τα αυτοκίνητα και τα γραφεία "αριστερών" βουλευτών. Με μισθό 6000
ευρώ και ένα σωρό έκτακτα, ένα αυτοκίνητο μεταχειρισμένο 5ετίας σε
αρίστη κατάσταση 1600 κυβικά θα το πάρετε σε μάντρα 5000 ευρώ. Ένα
γραφείο σε κτήριο γραφείων 300 ευρώ κάνει. Αλλά γύρω από τη Ομόνοια και
όχι γύρω από τη Βουλή και το Κολωνάκι. Σαν αριστεροί της προσφοράς και
ένα υπόγειο γραφείο με 100 ευρώ κάνει τη δουλειά του. Το επιτελείο του
μάχιμου στρατού στην Πίνδο σε τέντα την έβγαζε ή σε κανένα σχολείο.
Και
συ κύριε Κοδέλα, αν η Ερμιονίδα δικαιούται ένα διήμερο παρουσία σας
κάθε μήνα στην Ερμιονίδα έπρεπε να ερχόσαστε, να συγκεντρώνατε
τους ψηφοφόρους σας, να τους εξηγούσατε που βρίσκονται οι υποθέσεις του
νερού, των φραγμάτων, του Ανάβαλου, της ομαδικής κτηνοτροφίας, των
θαλάσσιων πάρκων, κ.λ.π. και να τους οργανώνατε να συμμετέχουν και
διεκδικούν τα δίκαιά τους, να γίνουν δηλαδή το παραγωγικό παράδειγμα.
Αυτά είναι τα προβλήματα της Ερμιονίδας και όχι οι αοριστολογίες περί
περιβάλλοντος, Ευρώπης που την αλλάζουμε (!), και το τι κάνανε οι
προηγούμενοι, πόσο μάλλον που δεν φαίνεται μέχρι στιγμής να κάνετε κάτι
διαφορετικό πλην της ενδυματολογικής σημειολογίας, πέραν ότι η
"αριστερή"* κυβέρνηση υπάρχει με τη σύμπραξη παράταξης "δεξιότερης" της
"δεξιάς"*.
Και όλοι μας περιμένουμε αποτελέσματα!!!!!!
* Σε λίγο δεν θα μπορούμε να διακρίνουμε το αριστερό μας χέρι από το δεξιό, τόσο μπέρδεμα έχει γίνει.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος