eikonoskopionews.blogspot.com

''H EIKONA EINAI TO ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΜΑΤΙ ΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΟΥ AΝΘΡΩΠΟΥ''


E-MAIL:eikonoskopionews@gmail.com



Σάββατο 7 Μαρτίου 2015

Εκδηλώσεις - Παραστάσεις στον Θ.Ο.Ε. στις 8 και 9 Μαρτίου 2015


ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΜΑΡΤΙΟΥ 2015 – ΩΡΑ : 19.00 – ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ARTίκι
Σεμινάριο
Είσοδος ελεύθερη
ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΣ : Δήμος Αβδελιώδης

ΘΕΜΑ : «O έλεγχος και ο τρόπος εκφοράς του λόγου ως  ρυθμιστής της σημασίας του νοήματος»

Ο σκηνοθέτης Δήμος Αβδελιώδης παρουσιάζει τη μέθοδό του επάνω στην απόδοση και την ερμηνεία ενός κειμένου, είτε θεατρικού είτε λογοτεχνικού, όταν πρόκειται να παρουσιαστεί δημόσια. «Η βάση της μεθόδου μου-για κάθε κείμενο που πρόκειται να παρασταθεί δημόσια είτε σύγχρονο είτε σε κάποια άλλη μορφή της ελληνικής γλώσσας,- είναι η ανακάλυψη πως ο παράγων που ρυθμίζει τη σημασία και το νόημα μιας λέξης ή μιας φράσης κατά την εκφορά της, δεν είναι οι καλές μας προθέσεις, ούτε η παρόρμηση, ούτε καν τα συναισθήματα και το πάθος μας, αλλά ο λογικά, και συγχρονικά ελεγχόμενος τρόπος αυτής της εκφοράς. Κάθε τέτοιο κείμενο λοιπόν προορισμένο να απαγγελθεί είναι σαν μια παρτιτούρα, που πρέπει να ερμηνευθεί πιστά για να μπορέσει να αναδείξει τις διακυμάνσεις και την πραγματικότητα των αισθημάτων και των ιδεών που εμπεριέχονται μέσα του. Η ακρίβεια μιας τέτοιας ερμηνείας μπορεί να αναδείξει την πραγματική αξία ενός έργου, ενώ μια παρερμηνεία μπορεί να καταστρέψει τις λογικές συνέχειές του και να παρουσιάσει ένα έργο εντελώς διαφορετικό από τις προθέσεις του ίδιου του δημιουργού του και από τις δικές μας προσδοκίες. Αν ο σκοπός κάθε έντεχνου έργου είναι η βαθειά συγκίνηση, μέσα από την κατανόηση μιας μεγάλης η μιας μικρής αλήθειας, τότε οι όροι και οι κανόνες που τίθενται γι αυτόν ακριβώς το σκοπό ενυπάρχουν μέσα στο ίδιο το έργο και όχι έξω από αυτό, αρκεί να τους αναγνωρίσουμε.»
                                                                    
ΔΕΥΤΕΡΑ 9 ΜΑΡΤΙΟΥ 2015 – ΩΡΑ : 20.00 – ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ARTίκι
Είσοδος : 10 €
Κρατήσεις : 698 698 2224


Ένα αφιέρωμα στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη σε σκηνοθεσία Δήμου Αβδελιώδη.

«Το «Όνειρο στο κύμα & Έρως Ήρως» είναι το πρώτο μέρος της τριλογίας-αφιερώματος στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη. Θα ακολουθήσει «Το Καμίνι & Μοιρολόγι της φώκιας» και «Η Φόνισσα». Στο πρώτο διήγημα της παράστασης ο Παπαδιαμάντης στήνοντας ένα ιδανικό, ονειρικό τοπίο φυσικής ομορφιάς μέσα στο φεγγαρόφωτο, απενοχοποιημένος συνειδητά από το βάρος και το πάθος μιας μάταιης, φευγαλέας ικανοποίησης, εστιάζει το βλέμμα και αντικρίζει με δέος την ομορφιά του γυμνού γυναικείου σώματος καθώς βυθίζεται και αναδύεται μέσα στους φωσφορίζοντες απαλούς κυματισμούς της Θάλασσας, όπως η ‘Αναδυομένη Αφροδίτη’, ενός αγάλματος-από το αγάλλομαι- με πολλές παραλλαγές, όπου όμως έχει αποτυπωθεί σταθερά σε όλες και από όλους τους καλλιτέχνες, το δέος, δηλαδή ο μετά φόβου και ρίγους θαυμασμός, αλλά και ο σεβασμός απέναντι στο γυμνό γυναικείο κορμί, σαν ένθεης υπόστασης της αλήθειας. Ο Έρωτας, μόνιμος συνοδός της Αφροδίτης, φτερουγίζει από πάνω ψηλά αλλά δεν πλησιάζει. Μένει ουράνιος.

Στο δεύτερο διήγημα ο Έρωτας κατεβαίνει στη γη και έχει κουρνιάσει μέσα στο νου και την καρδιά ενός Νεαρού ναύτη για ένα συνομήλικό του Κορίτσι .Ο αφηγητής Παπαδιαμάντης αφουγκράζεται το πάθος του Νεαρού, τον νοιώθει και συντάσσεται μαζί του, μπροστά στον άμεσο και αιφνίδιο κίνδυνο να χάσει το ύψιστο αντικείμενο της επιθυμίας του, από έναν πολύ μεγαλύτερό του Άνδρα.
Αφηγητής και Νεαρός ταυτίζονται, μάχονται με σκέψεις μήπως αποτρέψουν ακόμα και με τη βία, την επερχόμενη συντριβή των πόθων τους πάνω στον κάβο της πραγματικότητας, όπου σε λίγο θα προσεγγίσει η βάρκα του Νεαρού ναύτη, μεταφέροντας, έναντι αμοιβής, στην απέναντι από το νησί ακτή τον ηλικιωμένο Γαμβρό, και Νύφη, την ίδια την αγαπημένη του. Το πάθος υποχωρεί, όταν υποτάσσεται στο λόγο. Ο γήινος Έρως μεταμορφώνεται και γίνεται Ήρως γενναίος.

Το κυρίαρχο στοιχείο στις παραστάσεις του Δήμου Αβδελιώδη είναι ο τρόπος εκφοράς του λόγου. Κάθε κείμενο, είτε θεατρικό είτε λογοτεχνικό, προσφέρεται σαν μια παρτιτούρα, που πρέπει να ερμηνευθεί με λογικούς και αισθητικούς κανόνες, για να μπορέσει να ζωντανέψει τη φωνή του ίδιου του κειμένου.

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΔΗΜΟΥ ΑΒΔΕΛΙΩΔΗ
 
Ο Δήμος Αβδελιώδης γεννήθηκε το 1952 στη Χίο. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη Δραματική Σχολή Θεοδοσιάδη. Διετέλεσε Καλλιτεχνικός Διευθυντής στο ΔΗΠΕΘΕ Βορείου Αιγαίου (1997-2000 και 2004-2010). Δίδαξε κινηματογράφο και θέατρο στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (1993-1997). Για την ανάδειξη ιδιαίτερων γλωσσικών διαλέκτων και πολιτισμικών στοιχείων στο σύνολο του κινηματογραφικού του έργου τιμήθηκε με το βραβείο GOVI στη Γένοβα (2001). Η κινηματογραφική του ταινία «Η εαρινή σύναξις των αγροφυλάκων» ψηφίστηκε το 2007 από την ΠΕΚΚ (Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Ελλάδος) και την ΟΚΛΕ (Ομοσπονδία Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδος) ανάμεσα στις 10 καλύτερες ταινίες του Ελληνικού Κινηματογράφου όλων των εποχών. Για τη συμβολή του στην παγκόσμια γλώσσα του Θεάτρου υπήρξε τιμώμενο πρόσωπο στο Διεθνές Φεστιβάλ Πειραματικού Θεάτρου Καϊρου (2010).

Για το Θέατρο έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις: «Η γυναίκα της Ζάκυθος» του Δ. Σολωμού (Φεστιβάλ Αθηνών 2013), «Το αμάρτημα της μητρός μου» του Γ. Βιζυηνού (ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων, 2013), «Περλιμπλίν και Μπελίσα», Λόρκα 2013 «Ωδή στον Αλέξανδρο Παναγούλη» του ιδίου, βασισμένο στο βιβλίο του Κώστα Μαρδά.2013 Θεατρική παρουσία του Δήμου Αβδελιώδη στο «Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης» με: «Μαράν Αθά», «Η Νοσταλγός», «Το μόνον της ζωής του ταξείδιον», «Ιχνευτές», «Πέρσες» (ΙΜΚ, 2013). «Ερωφίλη» του Γ. Χορτάτση (Εθνικό θέατρο 2012), «Η νοσταλγός» του Αλ. Παπαδιαμάντη (Θέατρο Ελεύθερη Έκφραση, 2012), «Πέρσες» του Αισχύλου (1ο Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος Πολιτιστικού Οργανισμού Δήμου Αθηναίων, 2011), «Ταξιδεύοντας με τον Παναϊτ Ιστράτι» (Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, 2010), «Ιχνευτές» του Σοφοκλή (2010), «Το μόνον της ζωής του ταξείδιον» του Γ. Βιζυηνού (2010), «Βαβυλωνία» του Δ. Βυζάντιου (ΚΘΒΕ, 2009), «Μαράν Αθά» του ιδίου,(βασισμένο στο μυθιστόρημα του Θωμά Ψύρρα (2009) , «Ο Μεγαλέξανδρος και ο καταραμένος δράκος» του ιδίου (2007), «Άσμα Ασμάτων» του Σολομώντος (2003), «Λίγ’ απ’ όλα» του Αντώνη Μόλλα (θέατρο Σφενδόνη, 2001), «Τρία ελληνικά παραμύθια» (1995), «Μορφές από το έργο του Γ. Βιζυηνού» (θέατρο Σφενδόνη, 1993).
Για τον κινηματογράφο έχει γράψει και σκηνοθετήσει τις ταινίες : «Η εαρινή σύναξις των αγροφυλάκων» (1999), βραβείο FIPRESCI, τέσσερα βραβεία στο Forum του Φεστιβάλ Βερολίνου 2001. Η κριτική επιτροπή του FORUM απονέμει στην ταινία το βραβείο της Ένωσης Αιθουσαρχών, CICAE, "για τις καλλιτεχνικές της αρετές, για την αυθεντικότητά της και τη δημιουργική ελευθερία της". Το βραβείο "Δον Κιχώτης" της Διεθνούς Ένωσης των Cine-clubs, (FICC). Το FICC είναι ένα διεθνές δίκτυο αιθουσών τέχνης που σκοπό έχει τη διάδοση ταινιών με πολιτιστική αξία. Το βραβείο CALIGARI 2000. Στο σκεπτικό της βράβευσης αναφέρεται " η πολύπλευρη παραβολή της ταινίας, με σπουδαίους χαρακτήρες, πολιτική αλληγορία, αυθεντικότητα και χιούμορ". Ειδικός έπαινος των κριτικών της γερμανικής εφημερίδας "Μπίλντ". Η γερμανική εταιρία "Πανδώρα - Πήγασος" ανέλαβε τη διανομή της ταινίας στη Γερμανία. Βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2000. Ψηφίσθηκε το 2007 από την ΟΚΛΕ και την ΠΕΚΚ, ανάμεσα στις 10 καλύτερες ταινίες του Ελληνικού Κινηματογράφου όλων των εποχών. «Νίκη της Σαμοθράκης» (1990, Κρατικά βραβεία Ποιότητας ταινίας, Μουσικής, Μακιγιάζ και Ήχου). «Το δέντρο που πληγώναμε» (1987, βραβείο CIFEJ στο Φεστιβάλ Βερολίνου 1987, επίσημη συμμετοχή της Ελλάδας στο Φεστιβάλ Καννών / Εβδομάδα της Κριτικής (Semaine de la critique), Χρυσός και Αργυρός Ελέφαντας Καλύτερης ταινίας και Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Νέου Δελχί). «Αθέμιτος συναγωνισμός» (1982, Α’ βραβείο Κριτικής Επιτροπής και βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ Δράμας 1984).